ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

คนหนึ่งคืออดีตมือสังหารของหน่วยลับ อีกคนคืออดีตอาจารย์และนักธุรกิจชื่อดัง ส่วนคนสุดท้ายเป็นถึงอดีตพระเอกพันล้าน แต่พวกเขาทั้งสามคนกลับต้องมาอยู่ภายใต้การดูแลของเด็กสาวที่แทนตัวเองว่าพี่สาว

ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

เขาเรนโกคุ เคียวจูโร่ ที่ต้องเสียชีวิตด้วยฝีมือของอสูรข้างขึ้นที่สาม เมื่อทุกอย่างมือดับลงแต่เขากลับต้องมาลืมตาขึ้นอีกครั้งในร่างใหม่เก้าหาง เขาควรตายไปแล้วไม่ใช่รึไง!!

เจียงกุ้ยฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่ได้หวาดกลัวสิ่งที่ยากลำบากที่รออยู่เบื้องหน้า แต่กำลังพยายามรวบรวมสติเพื่อค้นหาบางสิ่งในห้วงวิญญาณของเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเงียบๆคนเดียว ยังดีที่พลังมิติตามเธอมาด้วย

ในเมื่อเส้นทางแห่งความดีไม่เหมาะสำหรับฉัน งั้นฉันจะขอยอมรับความมืดดำด้วยความปิติ แล้วกลายเป็นราชาแห่งอาณาจักรมืดผู้ปกครองเหล่าเผ่าพันธุ์ปีศาจที่พวกแกมองว่าเป็นสิ่งชั่วร้ายเอง.. “ผู้กล้าน่ะเหรอ..อดีตผู้กล้าอย่างฉันจะขอเป็นศัตรูกับพวกแกเอง!”

(จบแล้ว)ฉันก็แค่มนุษย์คนหนึ่ง...ที่หลุดมาในโลกที่โคตรจะคุ้นเคย!!แต่เส้นเรื่องมันกลับผิดเพี้ยนไปหมด!ร่างที่ฉันกำลังครอบครองมันไม่ใช่ของฉัน!!แต่ดันเป็นนักสาปแช่งสาวสวยที่นิสัยโหดร้ายที่โดนโทษประหารน่ะสิ

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...

"มองหน้าหาเรื่องหรือไง!!!" "ไม่ให้มองหน้าแล้วให้มองอะไร? ให้มองส้นตีนหรือไง?"

แท้จริงแล้วเพ็ตทูเนียร์ก็เป็นแม่มดเหมือนกับน้องสาวของเธอ เก่งกาจกว่าด้วยซ้ำ ที่แน่นอนคือเธอมักจะกลายเป็น 'ยัยตัวร้าย' ของใครหลาย ๆ คนเสมอ