เซี่ยซินหยานนักศึกษาคณะแพทย์ลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างของ จ้าวเยี่ยนฟาง นางร้ายในนิยายที่ต้องตายในตอนจบ และแม้ว่านางร้ายในนิยายเรื่องนี้จะหลงรักท่านเพียงใด แต่ข้าผู้นี้จะไม่หลงรักท่านผู้ที่จะฆ่าข้าเด็ดขาด!

ทั้งที่เขาเป็นของฉัน เธอเป็นนางเอกแล้วไง ทำไมนางร้ายอย่างฉัน ต้องเป็นผู้พ่ายแพ้ ไม่มีทางซะหรอก เพราะฉะนั้น อย่าฝันให้มันไกลเกิน พระเอกคนนี้ฉันจองมาตั้งแต่อยู่ในท้องแล้วย่ะ ถ้าไม่อยากหน้าหงายก็หลบไป

เพื่อนและแฟนที่รักจงใจปั่นหัวดั่งเธอโง่งม ท่ามกลางไฟสลัวกลับมีมือคู่หนึ่งยื่นบางอย่างมาให้ พร้อมแสงสุดท้ายในโลกใบเดิม ทว่าเธอกลับได้เกิดใหม่ในร่างสตรีตัวร้าย ซ้ำยังถูกตราหน้าว่าอัปลักษณ์ทั้งกายและใจ

ไม่จำเป็นต้องเอาใจใส่ข้า แค่ให้เกียรติข้าในฐานะพระชายาของท่านก็พอ

หญิงหน้าตาอัปลักษณ์เช่นเจ้า คิดหรือว่าข้าอยากจะร่วมหอด้วย ถ้าไม่เพราะยาราคะนั่นแม้แต่หางตาข้าก็ไม่มีวันชายตามองเจ้า จงรู้ไว้ว่าข้าขยะแขยงตัวเจ้าเต็มทน เจ้ามันอัปลักษณ์ทั้งรูปโฉมอัปลักษณ์ทั้งจิตใจ

เมื่อหนุ่มหล่อไร้เทียมทานต้องเป็นเขยของประธานกลุ่มบริษัทยักษ์ใหญ่อันดับหนึ่งของประเทศ และเป็นบริษัทที่ถูกหมายหัวจากเหล่าองค์กรชั่วร้าย เขยมือใหม่คนนี้จึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องบริษัทของเขาให้ได้…

ซ่างเยว่รักพี่ชายเฉินจนหมดใจ​ ในสายตาของเขา​ นางเป็นเพียงนางบำเรอไร้ค่า จวบจนลมหายใจสุดท้ายมาถึงก็ยังไม่ได้รักที่ปรารถนา​ พอกันทีกับความโง่เขลา​ ภพชาติใหม่นี้​ นางไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับบุรุษผู้นั้นอีก!

เธอคือดอกฟ้า ส่วนผมมันหมาวัด

‘ชิชา’ ถูกตามฆ่าจากบุคคลปริศนาที่ยังจับตัวคนร้ายไม่ได้ ‘ไทเลอร์’ คู่นอนชั่วคราวของคุณหนูชิชากลับกลายเป็นบอดี้การ์ด (จำเป็น) ความใกล้ชิดแปลเปลี่ยนเป็นความรัก ยิ่งออกห่างยิ่งถูกฉุดดึงกับสัมผัสร้อน

จางเหม่ยอวี้ วาดฝันว่านางจะได้ตบแต่งกับบัณฑิตสกุลกัว ไฉนสวรรค์จึงลงทัณฑ์นางให้ต้องแต่งเข้าตระกูลแม่ทัพชีวิตที่ควรมีความสุขสงบของนางจะมีความสุขไปได้อย่างไร

เมื่อหญิงสาวฟื้นขึ้นมากลับพบว่าตนเองกลายเป็นฮูหยินที่สามีเกลียดชัง มิหนำซ้ำเขายังพาหญิงอื่นมาเย้ยนางถึงในจวนอีก ในเมื่อหยามกันขนาดนี้ ก็หย่ากันเถอะท่านแม่ทัพ

อายะ เด็กสาวมัธยมปลายที่ตื่นขึ้นมาในต่างโลกโดยไม่คาดคิด ได้รับพลังเวทมนตร์แบบจัดเต็ม แต่แทนที่จะออกไปผจญภัยสุดเข้มข้น เธอกลับเลือกใช้ชีวิตแบบสบายๆ ไม่รีบร้อน สำรวจดันเจี้ยนอย่างชิลๆ

ในชาติก่อนนางหลงเชื่อคำลวงจากคำว่ารักของเขาจึงต้องจบชีวิตลงอย่างน่าสมเพช แต่ชาตินี้จะไม่เหมือนเดิม.. เมื่อเย่ปิงปิงได้โอกาสให้ย้อนคืนกลับมาเพื่อแก้ไขความผิดพลาด นางจะไม่เป็นสตรีที่โง่งมในรักอีกต่อไป!!

อยู่บ้านพ่อเรียกบิลลี่อยู่มหาลัยให้เรียกพี่ว่าเยลลี่เพราะพี่คือเชียร์ลีดเดอร์ซู่ๆซ่าๆ ปาทังก้าปาทังกี้

เหยียนเฟยคนก่อนถูกทิ้งให้เติบโตที่บ้านนอกหลังบิดามารดาตาย นางคือบอสสาวจากโลกอนาคตได้โอกาสเกิดใหม่ในร่างนี้แทน ...และเขาคือทรราชที่ชาวแคว้นล้วนหวั่นเกรง

ข้าเคยทวงรักคืนจนสุดความสามารถ กลับพบจุดจบชีวิตที่น่าอนาถ เมื่อสวรรค์ให้โอกาส ข้าไม่ต้องการความรักเช่นนั้นคืนอีกแล้ว ไฉนสลัดความรักโง่งมทิ้งไป กลับได้อีกคนตามติดเป็นเจ้ากรรมนายเวรเช่นนี้ ช่วยด้วย!

เหมยจวีจื่อบังเอิญย้อนเวลากลับมาเกิดในร่างเดิม หนนี้ถ้าไม่อยากตายเหมือนครั้งที่แล้วต้องมีอะไรกับบุรุษก่อนคืนวันเพ็ญให้ได้

นักเขียนผู้ไม่อาจแก้ปมตอนจบของนิยายตนได้ จิตสุดท้ายจึงหลุดเข้าสู่ร่างตัวละครในนิยายเพื่อให้เรื่องดำเนินต่อไป ไฉนเข้ามาทั้งทีดันเป็นนางร้ายไม่ใช่นางเอกกันเล่า ซ้ำยังเป็นสตรีที่พระเอกไม่รักเสียด้วย

“จูบของหนู เฮียขอเป็นเจ้าของมันคนเดียวนะค่ะ”

เพราะถูกทรยศหักหลังจากคนที่รัก นางจึงได้เลือกที่จะทำลายทุกอย่าง สุดท้ายจึงได้มีจุดจบอย่างอนาถ ชาตินี้นางจึงตั้งใจจะเป็นเพียงตัวประกอบโง่ๆคนหนึ่ง ใช้ชีวิตไปวันๆเท่านั้น เหตุใดมันถึงได้ยากเย็นนัก!