เพราะว่าทำงานหนักเลยทำให้ทะลุมิติไปต่างโลก ขอโลกนี้ให้เธอได้นอนพักสบาย ๆ เถอะ แล้วนี่อะไรทำไมดันมาเกิดเป็นแมวของมิโดริยะเฉยเลยล่ะ

"สวัสดี ซายูริซัง.....หรือจะเรียกว่าอาซาโนะ ฟุยูกิดีล่ะ:)" END OF SS1 ON GOING SS2

หลังจากที่โดนแม่ไล่ให้ไปตาย แค่ก้าวขาออกจากบ้านก็ถูกรถพุ่งชนโดยทันที พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็มาอยู่ในร่างใครก็ไม่รู้

ฉันหลงใหลในตัวร้ายคนหนึ่ง สาเหตุที่เขาเป็นวายร้ายเพราะอดีตในวัยเด็กอันแสนโหดร้ายทำเขาเจ็บปวด ความบอบช้ำมันหลอมรวมสร้างเขาขึ้นมาเป็นตัวร้าย ถ้าฉันเลือกได้ก็อยากช่วยไม่ให้เขามีจุดจบที่น่าเศร้า

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

เด็กสาวลูกครึ่ง ไทย-ญี่ปุ่น Takada Ami(ทาคาดะ เอมิ) ที่เธอนั้นถูกส่งตัวมายังโลกการ์ตูนที่เธอนั้นชอบมากที่สุดเเต่หน้าของเธอกลับไปเหมือนผู้พิทักษ์ เเห่ง เหมันตร์ของ พรีโม่ ความวุ่นวายจึงบังเกิดในตัวเธอ

เธอก็เป็นแค่รุ่นพี่ที่อยากดูแลรุ่นน้องให้ดี แต่ทำไมรุ่นน้องถึงโตมาเป็นคนแบบนี้! #จิโตเสะเหนื่อยมากนะ

จุมพิตตรงหลังมือแสดงถึงการยกย่อง ไม่น่าเชื่อว่าฉันคนนี้จะได้รับเกียรติจากหัวหน้าทหารกองกำลังสำรวจด้วย ฉันหวังว่าการตัดสินใจของฉันจะเป็นกำลังให้พวกเขา แต่แล้วฉันกลับถูกหยิกแก้มเบาๆ "ซื่อบื้อจริง"

ข้ารักเจ้ามากเป็นคำพูดที่ไม่เคย ได้เอื้อนเอ่ยในชาตินี้ยอมปล่อยมือละทิ้งทุกอย่างเพื่อจากมา แต่แล้วอย่างไรจุดจบถึงได้เป็นเช่นนี้ หึในเมื่อทุกอย่างที่ข้าคิดพังทลาย ข้าก็จะแย่งทุกอย่างคืนมา รวมถึงเจ้าด้วย

นี่ฉันตายแล้วหรอ เฮ้อ ทำไมถึงมีแต่เรื่องซวยๆเกิดขึ้นกับฉันนะ ถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้ได้ทำตามความฝันด้วยเถอะ สาธุ ‘ได้ตามที่เจ้าปรารถนา โชคดี’ และนั่นคือเสียงก่อนที่สติสัมปชัญญะของเธอจะหายไปตลอดกาล

“ ก็แค่คนธรรมดาที่รู้อนาคตและมีพันธะกับปอบในอดีต ”

เป็นพนักงานทำความสะอาดคอนโดอยู่ดีๆ ก็กลายมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กซะอย่างนั้น เด็กธรรมดาก็ว่าไปอย่าง แต่นี่ทายาทมาเฟียไม่ใช่เหรอ! แล้วทำไม่พ่อถึงดุแบบนี้!

เซย์ระไม่แน่ใจเหมือนกันว่าการได้พบกับโกะโจ ซาโตรุเป็นเรื่องโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ รู้ก็แต่เพียงว่าในฤดูใบไม้ร่วงปี2006 ตอนที่เธอและเขาอายุสิบหกปี...ผู้ชายคนนี้ก็ได้เข้ามาเปลี่ยนโลกทั้งใบของเธอเสียแล้ว

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

คนธรรมดาที่อยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับเพื่อน(?)หนุ่มมากความลับ "เพื่อน? ผมไม่ได้เข้าหาคุณด้วยสถานะแบบนั้นสักหน่อยนะครับ...หรือผมควรชัดเจนกว่านี้?" ปากว่าก็พอมือไม่ต้องขยับ!!

เกิดใหม่ในโลกเกมจีบหนุ่มที่บิดเบี้ยว พ่วงมาด้วยตำแหน่งพี่สาวคนโตของบ้าน " เน่จังคนนี้จะพยายามให้พวกเราโตมาเป็นมิตรกับสังคมให้มากที่สุดนะ...." [ ในระหว่างรีค่ะ คริ้นเกินไรท์รับไม่ได้]

ตลอด 1,000 ปีที่เธอตามหาพ่อของเธอ ในที่สุดเธอก็เจอพ่อ แต่ไหงพ่อดันจำเธอไม่ได้ซะล่ะ

ตัวฉันที่ไม่มีอะไรดีสักอย่างนอกจากคุยเรื่องอนิเมะ การใช้เงินที่ไม่ค่อยจะมี โดนหลอกง่าย คุยไม่รู้เรื่อง การเรียนเกียรตินิยมและอีกมากมายแจ่ฉันอยากมีชูก้าร์แด๊ดดี้เป็นของตัวเองค่ะ!!!!!`

"ความรัก" อาจเป็นสิ่งที่สวยงาม หากเพียงแต่ว่า "ข้าว" กับ "กร" ไม่อาจไปถึงคำ ๆ นั้นได้ เพียงเพราะมีเส้นขีดกัน คือคำว่า "เพื่อน" คำ ๆ นี้มันอาจจะคือทางที่ดีที่สุดแล้ว แต่กลับนำพาความเจ็บปวดมาให้ทั้งสองคน