- 94
- 2.16K
- 5
ข้าได้แต่ถามตนเองว่า ข้าเกิดมาทำไม? หากชีวิตข้าต้องพบเจอเรื่องเจ็บปวดเช่นนี้ซ้ำ ๆ ข้าจะอยู่ไปเพื่อสิ่งใด? สวรรค์ เหตุใดท่านจึงได้ทำกับข้าเช่นนี้? ชาติก่อนข้าทำสิ่งใดผิดนักหรือ? ท่านช่วยตอบข้าก่อนตาย?
ข้าได้แต่ถามตนเองว่า ข้าเกิดมาทำไม? หากชีวิตข้าต้องพบเจอเรื่องเจ็บปวดเช่นนี้ซ้ำ ๆ ข้าจะอยู่ไปเพื่อสิ่งใด? สวรรค์ เหตุใดท่านจึงได้ทำกับข้าเช่นนี้? ชาติก่อนข้าทำสิ่งใดผิดนักหรือ? ท่านช่วยตอบข้าก่อนตาย?
ช่วงนี้ผมไม่อยากเปลี่ยนคู่นอนบ่อย ปกติผมไม่ได้เป็นคนยุ่งยากอะไร ไม่ต้องมีกฎเกณฑ์ ข้อบังคับอะไรให้คุณต้องลำบากใจ
เธอกระโดดน้ำตายเพราะถูกจับให้แต่งงานอยู่กินกับคนใบ้ เคราะห์ดีที่ไม่ตายแต่ได้ความทรงจำชาติก่อนมาแทน จึงได้รู้ว่าตนเองเป็นเพียงตัวประกอบไร้สมองในนิยายยุค70 แล้วจะคีพบทไปทำไมล่ะ! แหกมันเลยสิ! #มีE-BOOK
เมื่อบังเอิญพบ แต่ไม่ได้บังเอิญรัก หญิงสาวปริศนาที่เธอพบในคืนเดือนเพ็ญคนนั้น จะทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไปอย่างไร
เมื่อนักบินอวกาศผลัดหลงไปในอีกกาแล็กซี่หนึ่ง แต่เขาขอกลับมายังโลกในอดีต เมื่อนั้นตัวตนของเขาก็กลายเป็นกลจักรที่หมุนวน จนยากที่จะรู้ว่าใครคือตัวตนที่แท้จริงกันแน่
รู้ดีว่าเธอกับลูกไม่เคยมีค่าอะไรในสายตา แต่เพราะคำว่ารักเธอถึงยังเลือกที่จะอยู่
“แค่น้อง ไม่ได้คิดอะไร” >>>>> “ผู้ชายคนนี้ใครเหรอครับ” “ พี่ชายข้างบ้านค่ะ” แล้วทำไมไอ้คนที่ถูกแนะนำว่าเป็นพี่ชายข้างบ้าน ไอ้คนที่บอกว่าไม่ได้คิดอะไรต้องหงุดหงิด ทำไมต้องโมโห ไม่พอใจ
“แนนนี่ไม่อยากได้แล้วค่ะ ไม่อยากได้อะไรจากพี่ทั้งนั้น เราจบกันแค่นี้เถอะนะคะ” “ช้าไปแล้วอีหนู เพราะตอนนี้พี่อยากได้และไม่จบ เผื่อไม่รู้พี่จะบอก” “แนนนี่เป็นของพี่ ที่รักของกองทัพ"
เฉินสวีคุนไม่ได้ตั้งใจให้เกิดเรื่องร้ายแรง ทว่าสิ่งที่หญิงสาวสูญเสีย เขาต้องรับผิดชอบเธอ
"เร็วๆ นี้หนูจะเจอโชคหล่นทับ แถมเป็นโชคใหญ่ซะด้วย" "หนูจะถูกลอตเตอรี่เหรอคะ รางวัลที่หนึ่งเหรอคะ" "ยิ่งกว่ารางวัลที่หนึ่ง" ยิ่งกว่ารางวัลที่หนึ่งก็คือรางวัลที่หนึ่งยี่สิบใบน่ะสิ!
ในวันที่เธออยากมีตัวตน เขากลับบอกว่าผู้หญิงที่เหมาะสมกำลังจะกลับมา และมองความรักของเธอเป็นความรู้สึกไร้ค่า ... เมื่อวันนี้โลกเหวี่ยงเรามาเจอกันอีกครั้ง เธอจึงต้อง ‘ซุก’ สิ่งมีค่าเอาไว้ ไม่ให้เขารับรู้
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
“ใครคือพ่อของเด็ก” / “ไม่ต้องกังวลนะคะ ข้าวกับปอไม่ใช่ลูกของคุณชายค่ะ”
การไขคดีครั้งใหม่ของเวนส์เดย์กำลังจะเริ่มขึ้น มีใครบางคนช่วยไทเลอร์หนีออกไป ซาเวียร์หายตัวไป เขาเป็นคนเดียวที่เห็นนิมิตของไฮด์ เวนส์เดย์ตามรอยมาถึงที่ฟอร์คและเธอต้องขอความช่วยเหลือจากคนในท้องถิ่น
เมื่อหวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เธอมีลูกตัวน้อยที่ต้องเลี้ยงดู ส่วนเขากลับมาทวงสิทธิความเป็นพ่อ "ทำไมเธอถึงไม่บอกว่าท้อง?"
หลังชีวิตแรกเสิ่นเชียนเกอรู้ว่าตนเป็นตัวประกอบในนิยายเล่มหนึ่งเท่านั้น ในที่สุดนางก็ได้โอกาสกลับมาเกิดใหม่ แต่จะเป็นอย่างไร ? หากครานี้นางมีกระถางดอกไม้วิเศษที่สามารถสั่งสมโชคลาภติดตัวมาด้วย
อดีตยูทูบเบอร์สาวรักการกินเป็นชีวิตจิตใจ กลับต้องทะลุมิติมาอยู่ในร่างสตรีที่กินอาหารเพียงแค่สามคำอิ่ม อะไรเนี่ย! ไม่ได้การ เธอจะต้องปฏิวัติ แล้วกินสองมื้อจะอิ่มได้ยังไง สามมื้อเท่านั้นที่นางต้องการ!
โดนนอกใจแท้ ๆ แต่กลับกลายเป็นนางร้ายเสียอย่างนั้น คิดว่าเธอจะกลับไปมือเปล่าเหรอ...ก็เอาพระรองผู้แสนดีมาทำปั๋วเลยสิ!
คนอื่นเข้าเกิดใหม่ได้เป็นคุณหนูในห้องหอไม่ก็ลูกสาวคหบดี แต่ฉันนี่สิ... เกิดใหม่กี่ทีก็ยังเป็นคนเดิม
ฉันคอยดูทุกสิ่ง ฉันคือดวงตาแห่งสัพพัญญู ฉันเห็นทุกสิ่ง เพียงแต่... ฉันมองดูชายหนุ่มที่ค่อยๆ ตื่นขึ้นภายใต้แสงจันทร์สีแดงเข้ม ดวงตาสัพพัญญู:เรื่องน่าสนุกกำลังเกิดขึ้น...