“ห้ามกอดฉัน ห้ามจูบฉัน ห้ามแตะเนื้อต้องตัวฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต” เมื่อก่อนคุณชายอย่างเขาเป็นพูดคำนี้กับสาวใช้พ่วงตำแหน่งนางบำเรออย่างพิกุล แต่ทำไมตอนที่เธอหายไป เขากลับเป็นคนที่ทุรนทุรายเสียเอง

" อีน้ำทิพย์ มึงเอาเงินมาให้กูสิกูจะไปซื้อเหล้า"" ไม่แกต้องให้แม่สิ แม่เชื่อว่าครั้งนี้ แม่ต้องได้แน่ๆ"

จางจื่อรั่วยอมเป็นมนุษย์ทดลองใช้เครื่องย้อนเวลา เพียงเพราะอยากให้ตนมาใช้ร่างของสตรีผู้หนึ่งมาตามหารักแท้ที่เธอใฝ่ฝัน แต่เมื่อทะลุมิติมาได้จริงๆ นางกลับกำลังถูกทิ้งให้ตายอย่างน่าอนาถ ไหนว่ารักกันจริง?

ไฟสงครามทำให้ครอบครัวของเจียงผิงอันถูกกดขี่ พ่อแม่ต้องตายอย่างไม่เป็นธรรม ดังนั้นนอกจากหาวิธีคืนชีพให้พ่อแม่ เขาจะต้องแก้แค้นพวกมันทั้งหมด!

ลำพังแค่โดนแกล้งก็ว่าซวยแล้ว นี่ฟ้ายังส่งให้คนที่แกล้งมาเป็นโซลเมทด้วยอีก

ซีหลิว อยู่ในยุคมหันตภัยวันสิ้นโลก ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการได้ใช้ชีวิตที่ดีตอนมีชีวิตอยู่ ดังนั้นเมื่อซีหลิวถูกฟ้าผ่า ได้ทะลุมิติมาอยู่ในยุคจีนโบราณ มีนามว่าหลี่อู๋ยา บุตรสาวของครอบครัวพลทหารลาดตระเวน

“พี่ไม่ได้ใจร้าย พี่แค่เบื่อชีวิตตอนนี้“

ทั้งชีวิตของ 'โนอาห์'...รู้จักมีเพียงสีดำของเขม่าปืนและสีแดงของเลือดจากการคร่าชีวิตผู้คน เพราะนั้นคือหน้าที่ของเขาในฐานะ[ตุ๊กตา] แต่ว่า...หากเส้นใยที่ชักใยตุ๊กตาตัวโปรดของเจ้าของขาดลงละ?

“เป็นคู่นอนไม่ใช่เมีย”(ปรมินทร์ x บัวบูชา)

ฉันและรักแรกกลายเป็นพี่น้องกันเพียงเพราะ พ่อฉันแต่งงานใหม่กับแม่ของเธอ การสูญเสียแม่ของฉันทำให้เราต้องมาอยู่บ้านเดียวกัน นอนห้องเดียวกัน เราทั้งคู่จะยังรู้สึกเหมือนเดิมกันอยู่ไหม?

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

สิ่งที่มนุษย์ออฟฟิศซึ่งปั่นวิจัยจนตายคาคอมต้องการที่สุดคือการพักผ่อน ได้โอกาสเกิดใหม่ทั้งทีเธอจะนอนให้คุ้ม! แต่เหตุใดเจ้าองค์รักษ์ผู้นี้ถึงได้ชอบปลุกกันนักเล่า! ข้าจะนอน!! ได้ยินหรือไม่ว่าข้าจะนอน!!!

มือเหี่ยวย่นลูบไล้ไปยังหน้าปกนิยายเล่มโปรด ชีวิตของเธอนั้นไม่ต่างจากนิยายนักหรอก แต่ชีวิตเธอไม่ได้เหมือนนางเอกในนิยาย กลับเมื่อนางร้ายในนิยายเล่มนี้ คิดว่าความสวยคือใบเบิกทางทุกอย่าง

พี่เลี้ยงเด็กมือใหม่ (จำเป็น) ที่จะมากระชากหัวใจคุณลุงหน้านิ่ง ใจนิ่ง สุดหล่อ ที่มีคะแนนท่วมท้น สิบสิบสิบ

“ถูกทำร้ายร่างกายขนาดนี้ ไม่คิดจะบอกเมียบ้างหรือคะ” เสี่ยหนุ่มก้มหน้าลงเล็กน้อยเพื่อสบดวงตาสีรัตติกาลของคนที่แทนตัวเองว่า ‘เมีย’ “...ก็...ไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่ถากๆ”

ฉู่เหม่ยเหม่ยตายแล้วเกิดใหม่ในยุค 70 เธอจับทหารที่แสนหล่อเหลาได้จากการแกล้งตกนำ้ หลังจากนั้นวางยาอีกฝ่ายจนตั้งท้องแล้วได้ลูกชายน่ารักมาหนึ่งคน

หรือตลอดมาเขาเห็นนางเป็นแค่คนน่าสงสารจึงทำดีด้วยงั้นหรือ เช่นนั้นช่วยสงสารนางอีกสักครั้งได้หรือไม่ ได้โปรดพานางออกไปจากที่นี่แล้วต่อจากนี้จะไม่ขอร้องอะไรอีกเลย

ถ้าต้องยอมแลกเพื่อคนที่รัก ไม่ว่าอะไรก็ยอมทั้งนั้น

“แค่น้อง ไม่ได้คิดอะไร” >>>>> “ผู้ชายคนนี้ใครเหรอครับ” “ พี่ชายข้างบ้านค่ะ” แล้วทำไมไอ้คนที่ถูกแนะนำว่าเป็นพี่ชายข้างบ้าน ไอ้คนที่บอกว่าไม่ได้คิดอะไรต้องหงุดหงิด ทำไมต้องโมโห ไม่พอใจ