- 28
- 7.78K
- 337
เซย์รินคิดว่าเธอคงจะโดนคำสาปอะไรสักอย่างมาตั้งแต่เกิด ชีวิตของเธอถึงได้มาติดหล่มอยู่กับการตกหลุมรักนายจิ้งจอกจอมเจ้าเล่ห์อย่างมิยะ อัตสึมุ แบบโงหัวไม่ขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่นั่นล่ะ
เซย์รินคิดว่าเธอคงจะโดนคำสาปอะไรสักอย่างมาตั้งแต่เกิด ชีวิตของเธอถึงได้มาติดหล่มอยู่กับการตกหลุมรักนายจิ้งจอกจอมเจ้าเล่ห์อย่างมิยะ อัตสึมุ แบบโงหัวไม่ขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่นั่นล่ะ
“ฉันขอนายเป็นแฟนทุกวัน แต่นายก็ไม่เคยตอบรับฉันเลย ใจร้ายชะมัด..”
รินโดน้องพี่ ไม่ต้องมาทำซึน นี่เป็นครั้งแรกที่แกสนใจผู้หญิง ปฏิเสธให้ตายยังไงพี่ก็มองออกว่าน้องชอบเขา
ตอนย้ายมาเรียนม.ปลายที่โรงเรียนเนโกมะ โคโตเนะได้เผลอสร้างปัญหาใหญ่ให้ตัวเองอย่างหนึ่ง...นั่นก็คือความจริงที่ว่าดูเหมือนว่าเธอจะถูกแมวดำตะครุบไปตอนไหนก็ไม่รู้เสียแล้ว
ทุกคนรู้ดีว่า ‘เดรโก มัลฟอย’ หวง ‘ดอกบัว’ ดอกนั้นมากแค่ไหน { คำเตือน : ระวังงูในสระบัว }
เซย์ระไม่แน่ใจเหมือนกันว่าการได้พบกับโกะโจ ซาโตรุเป็นเรื่องโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ รู้ก็แต่เพียงว่าในฤดูใบไม้ร่วงปี2006 ตอนที่เธอและเขาอายุสิบหกปี...ผู้ชายคนนี้ก็ได้เข้ามาเปลี่ยนโลกทั้งใบของเธอเสียแล้ว
เขาว่ากันว่าคุโระโยไคคือปีศาจในหัวใจของเหล่านักเลง แต่สำหรับโบฟูรินมันตรงข้ามเลยต่างหาก
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
อาริสะ ยูกิ เด็กสาวเพื่อนข้างบ้านของอควากับรูบี้ และยังเป็นเพื่อนโรงเรียนอนุบาลเดียวกัน ซึ่งเด็กสาวนั้นรู้ความลับของทั้งสองดี เพราะตัวเธอเองก็เป็นผู้เกิดใหม่เช่นกัน
"แค่เพื่อนเองเหรอ" ในขณะที่ถาม เขาก็เอื้อมมาประคองใบหน้าของเธออย่างทะนุถนอม มอบสัมผัสนุ่มละมุน จูบนั้นของคุโรซากิช่างอ่อนโยนและบริสุทธิ์เหมือนกับสายลมเย็นในฤดูใบไม้ผลิ...
ดวงหน้ำที่คล้ำยคลึงกับอดีตคนเคยรัก ทำให้หัวใจที่อ่อนล้ำอยู่แล้ว รวดร้าวมากขึ้นเมื่อครั้งแรกที่เจอ หากเมื่อเวลาผ่านพ้น ความชุ่มชื่นค่อยเติมเต็มทีละหยาดหยด หล่อเลี้ยงหัวใจให้มีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง
ยามพบโออิรันผู้เลอโฉม กลิ่นดอกฟูจิลอยแตะจมูก แลดูท่านราชากำลังเสพติดกลิ่นนี้
คุณว่าคนเราจะอกหักซ้ำๆ ได้สักกี่ครั้ง
#tsukigasukidesu (feat.kuroko no basket) ฉันน่ะไม่ชอบแสงอาทิตย์ มันทั้งร้อนแรงแสบตา แถมยังร้อนจนแสบผิว แต่ก็ต้องขอบคุณมันนะ เพราะถ้าไม่มีมัน พระจันทร์ที่ฉันชอบก็คงไม่ได้เปร่งแสงให้เห็น
สองปีก่อนตระกูลอุจิฮะจะถูกฆ่าล้าง ‘ตระกูลอิการาชิ’ ที่เป็นหนึ่งในตระกูลเก่าแก่ของโคโนฮะ ผู้เป็นเจ้าของขีดจำกัดสายเลือด ‘เกราะอสุรา’ ได้ประสบกับโศกนาฏกรรมที่คล้ายคลึงกันและเหลือผู้รอดชีวิตเพียงแค่สองคน
จะเกิดอะไรขึ้น?? หากนักเขียนนิยายแฟนตาซีที่ตกอับมาเกิดใหม่ในร่างของเด็กหนุ่มที่ไม่มีพลังวิเศษหรือไม่เหมือนพระเอกในนิยายแฟนตาซีที่เขาเคยแต่งหรือรู้จักแต่เป็นเพียงแค่ "ขี้แพ้"
'ความรักคือคำสาปที่บิดเบี้ยวที่สุด' ใครคนหนึ่งเคยพูดไว้แบบนั้น และริกะคิดว่ามันอาจจะเป็นจริงก็ได้ เพราะไม่อย่างนั้นมันคงอธิบายไม่ได้ว่าทำไมชีวิตของเธอถึงยังติดพันอยู่กับอคคทสึซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ดี
"สึบาราชิซัง ถ้าเจอคนที่ชื่ออาโอมิเนะให้ระวังไว้ด้วยนะครับ" "ทำไมล่ะคะ?" "ว่าไงดีล่ะ... คือเค้าเป็นโรคจิตน่ะครับ"
ความลับที่ตัวเองเป็นเงือกปิดบังมาตลอดทั้งชีวิต จะมาแตกเอาเพราะดันไปฮีทใส่พี่กันต์ไม่ได้นะ!!
มีคนบอกว่าการจำยอมเป็นเรื่องที่ดีที่สุดเมื่อถูกโจรสลัดฉุดขึ้นเรือ จากนั้นการสมยอมจะทำให้ชีวิตบนเรือดีขึ้น โรสไม่เข้าใจว่านี่เป็นเรื่องที่ถูกต้องหรือไม่?