ไม่มีวันไหนที่ผึ้งไม่มาหา ไม่ส่งข้าว ส่งน้ำ ร้อยพวงมาลัยสวยๆ มาให้ ไม่เคยเลย พี่เข้มไม่เคยเห็นความดีของผึ้งสักนิดเลย!

เราจะหมั้นกันแค่สามเดือน จากนั้นเราจะถอนหมั้นกัน แล้วกลับไปเป็น 'พี่น้อง' กันเหมือนเดิม ตกลงไหม ?

“อีก 10 ปี ฉันจะไปทวงค่าเช่า และแหวนวงนี้กับเธอ ด้วยตัวฉันเอง”

เกี่ยวกับประเด็นต่อๆที่จะนำเสนอว่าเป็นยังไงแต่ละตอนจ้า แล้วแต่ผู้แต่งที่จะแต่งว่าให้เป็นยังไง

ไม่เคยหวังให้เรากลับมารักกัน ส่วนเรื่องลูก ชีวิตนี้อิงค์เคยนอนกับผู้ชายสันดานแย่คนเดียว ถ้าคุณมีสมองก็คิดเอาเองแล้วกันว่าใครเป็นพ่อ

คุณนายเศรษฐีเสนอให้จันทรชาออกไปจากชีวิตลูกชายของหล่อน จันทรชาจึงตอบกลับไปทันทีว่า “ขอสักร้อยล้านแล้วกันค่ะ!” โดยคิดไม่ถึงเลยว่าการตัดสินใจของเธอ จะทำให้ใครบางคนต้องใช้เวลาถึงสองปีในการตามหาเธอและลูก

'ต่อให้ข้าพยายามมากแค่ไหน สุดท้ายคนที่เจ็บปวดเหตุใดยังเป็นข้า เหตุใดคนที่ต้องสูญเสียทุกอย่างก็ยังเป็นข้า' ชะตาร้ายของ 'หยางจื่อเว่ย' จะจบสิ้นไป เพราะนับจากนี้นางจะเปลี่ยนชะตาที่เลวร้ายของตนเอง!!!

ฝันหวานกลายเป็นฝันค้าง เมื่อยัยหนูหน้าคล้ายเขาเดินมาบอกว่า ‘นี่ยูกยักเด้อ’

ก่อนวันแถลงข่าวเข้ารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอายุน้อยที่สุดอย่างติณณ์ มีผู้ไม่หวังดีปล่อยข่าวหาว่าเขามีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับดาราสาวชื่อดัง ติณณ์จึงต้องจดทะเบียนสมรสกับหญิงสาว เพื่อสยบข่าวลือดังกล่าว

ไม่เจอกันแค่ไม่กี่ปี เล่นเปลี่ยนจากพี่หมีเป็นหนุ่มฮอตแบบนี้ ขี้โกงนี่นา...

เมื่อมีหมอดูทักว่า ดวงปักเขตจะมีคนอุปถัมภ์เป็นเด็ก และเด็กจะนำมาซึ่งทุกอย่างในชีวิต ทั้งเงินทอง ทรัพย์สิน และ...สามี (บรื้อ...น่ากลัวเกินไปแล้ว)

คำโปรย: ในดินแดนแห่งสงครามและมังกร เดกอน วอเตอร์ ลูกนอกสมรสของเจ้าชายเดม่อน ทาร์แกเรียน ผู้ไม่เคยหวาดกลัวการต่อสู้หรือความตาย ได้กลายเป็น เจ้าชายผู้บ้าคลั่งแห่งทาร์แกเรียน พร้อมกับมังกรยักษ์ วอร์มิเทอ

เขา ผู้ชายเอาแต่ใจ เจอหน้ากันทีไรก็ชอบกวนประสาท พูดจาร้ายกาจ ชอบทำให้เธอโมโห แต่ก็เป็นเขา คนที่ช่วยเธอทุกครั้งเมื่อเจอเรื่องเดือดร้อน เราสองคนเหมือนมีแรงดึดดูดเข้าหากัน

รองจากฮ่องเต้ 'โจวฉือจวิน' คือผู้อยู่จุดสูงสุด แต่แล้วชีวิตของเขาดันหล่นฮวบไปยังจุดล่างสุด เป็นชนวนเหตุให้รู้จักกับภาพลักษณ์สุดพิลึก ผมเผ้าหยิกหยอง ร่างอ้วนสั้นป้อม เนื้อตัวมอมแมม "นั่นหัวผักกาดรึ?"

ไอ้ที่ไม่ยอมก็ยอมทุกอย่าง ไอ้ที่ว่าไม่มีวันรัก ก็อาจรักปานจะขาดใจตายเลยก็ได้

ไป๋หลันอดีตนักกีฬายิงธนู ตกที่กั้นตาย แต่ได้ย้อนเวลากลับไปยังยุคเก่า เธอที่ชอบอยู่แต่ในห้องก็สมหวังสักที ไม่ต้องออกไปหางานทำ ไม่ต้องหาข้าวกิน ไม่ต้องดิ้นรนกับสังคม ได้นั่งเย็บชุดโบราณที่ชอบทั้งวัน

“ได้กันแค่ครั้งเดียวไม่เรียกผัวเมียกันนะเฮีย!”

‘ปุลวัชร์’ เจ้านายจอมเฮี้ยบที่ทำให้เธออกสั่นขวัญแขวนมาเสมอ เผลอใจไปแค่ครั้งเดียว บอสหน้าโหดกลับเปิดโหมดคลั่งรัก

คืนวันส่งตัวเข้าหอ “ไอ้ปั้น ฉันถามแกจริงๆเถอะ คืนนั้นแกมานอนแก้ผ้าในห้องฉันได้ไง มันเกิดอะไรขึ้น ฉันถึงต้องมาแต่งงานกับแกแบบนี้” ชายหนุ่มในชุดเจ้าบ่าวเอ่ยถามเจ้าสาวด้วยสีหน้าตึงเครียด เจ้าสาวแสนสวย

ไม่ว่าโชคชะตาจะเหวี่ยงเธอกับเขาไปไกลแค่ไหน ใจก็ยังบอกว่าเป็น ‘คนที่ใช่’ สำหรับกันและกันเสมอ