- 17
- 363
- 0
ชมจันทร์มักจะโดนผู้จัดการเรียกไปตำหนิจึงพยายามที่เลี่ยงและหลีกหนี แต่ตระการตาไม่ยอมแพ้ แม้ชมจันทร์ไล่เธอก็ตาม และความขัดแย้งของชมจันทร์และรัญญาณีก็รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ โดยมีสุทธิตาตัวอิจฉา
ชมจันทร์มักจะโดนผู้จัดการเรียกไปตำหนิจึงพยายามที่เลี่ยงและหลีกหนี แต่ตระการตาไม่ยอมแพ้ แม้ชมจันทร์ไล่เธอก็ตาม และความขัดแย้งของชมจันทร์และรัญญาณีก็รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ โดยมีสุทธิตาตัวอิจฉา
นางเป็นถึงบุตรสาวเสนาบดี แต่กลับตกหลุมรักขุนนางขั้นเจ็ด ความคลั่งรักทำให้นางยอมทำทุกวิถีทาง แต่กลับไม่ได้รับการแยแสแม้แต่น้อย ครั้นพอจะตัดใจหนีห่าง เขากลับเอาแต่คอยวนเวียนใกล้นางไม่หยุด
'เราคบกันไม่ได้' น้ำค้างก้มหน้าหลบสายตา 'ทำไม' ครูหนุ่มถามเสียงราบเรียบ 'มันไม่เหมาะสม' เธอทิ้งคำพูดสุดท้ายก่อนจะเดินจากเขาไปช้าๆ ปล่อยให้คินภัทรยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ...ใช่ ระหว่างเรามันไม่เหมาะสม
นางไม่ชอบหน้าว่าที่เจ้าบ่าว เพราะเขาเป็นบุรุษมาดนิ่งมองแล้วชวนให้อึดอัดใจ แต่เมื่อกาลเวลาผันผ่านก็ทำให้นางได้รู้ว่า คุณชายที่แสนเย็นชานั้นซ่อนความร้อนแรงมหาศาลไว้ภายใน
เมื่อสาวชาววัง ข้ามเวลามายังโลกอนาคตที่ทุกสิ่งอย่างล้ำสมัย เธอจะปรับตัวกับโลกอนาคตนี่อย่างไร หรือเธอจะมาทำให้โลกอนาคตนี้ปั่นป่วน
มาเฟียขี้หวงเกิดไปมีเซ็กส์กับนักศึกษาสาวโดยบังเอิญ...จึงก่อเกิดความสัมพันธ์(ผูกมัด)ที่เขาไม่อาจต้านทานได้
ตัวอย่างความปากแจ๋ว “พวกมึงจำคำกูไว้ให้ดี กับน้องคนนี้ฟินแค่ไหนไอ้คินทร์ก็ไม่กินซ้ำ”
เธอเป็นได้มากที่สุดก็แค่น้องสาวเพื่อน
"จำไว้มะปราง อย่าล้ำเส้น" เขาบอกเธอว่าอย่าล้ำเส้น แต่เป็นเขาที่พยายามล้ำเส้นมาตลอด!
เพียงแค่พบสบตากับหญิงสาวที่เขาเจอเข้าโดยบังเอิญก็ทำให้ชีวิตของชายผู้เย็นชาไม่สนโลกอย่างเขาเปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยสนใจหรือมองผู้หญิงคนไหนกลับมาเป็นเฝ้ามองเฝ้าดูและใส่ใจจนต้องแอบตามดูชีวิตประจำวันของเธอ
ไฟร้อนมาพร้อมขี้เถ้าสีดำคือการทำลาย ผู้คนที่รู้จักและไม่รู้ในกองเลือดคือการสูญเสีย ไม่มีเทพที่ช่วยเหลือ มีแต่คนจ้องเอาชีวิต สิ่งที่กล่าวมาคือสงครามหรือWAR
ลูกมาเฟียสองตระกูลมาเจอกัน พ่อเป็นเพื่อนรักกัน แต่ลูกดันเป็นคู่กัดเจอหน้ากันฟาดฟันฝีปากกันสุดฤทธิ์ ฟาดไปฟาดมาดันฟาดกันถึงเตียง
เมื่อโดนระบบดึงเข้ามาในเกมแล้วต้องทำคะแนนให้ได้มากที่สุดเพื่อกลับไปโลกเดิมและต้องทำให้ตัวเอกในแต่ละโลกหลงรักและทำรักให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้เพื่อคะแนน
เขา ผู้ชายเอาแต่ใจ เจอหน้ากันทีไรก็ชอบกวนประสาท พูดจาร้ายกาจ ชอบทำให้เธอโมโห แต่ก็เป็นเขา คนที่ช่วยเธอทุกครั้งเมื่อเจอเรื่องเดือดร้อน เราสองคนเหมือนมีแรงดึดดูดเข้าหากัน
เมื่อหมอผีสาวต้องไปตามหาเนื้อคู่เพื่อแก้คำสาป แต่ดันเกือบถูกผู้ชายหล่อบีบคอตายตั้งแต่วันแรกที่ไปถึงภพนั้น พอหนีมาได้กลับต้องมาวุ่นวายปราบผี ไหนจะต้องหาวิธีเอาตัวรอดในยุคนี้อีก จะทำไงดีถึงจะรอดตาย
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
"ท่านแม่หายไปไหนขอรับท่านลุงเยวี่ยน" เสียงสั่นคล้ายจะร้องไห้ถาม เสี่ยวเล่อมองหาทั่วห้องกลับไม่พบท่านแม่ "ข้าว่าท่านแม่ของเจ้าทิ้งเจ้าแล้วละ" "ท่านแม่ทิ้งข้าหรือขอรับ"
เธอกับเขาไม่ควรมีซัมติงกันเพราะฐานะ เจ้านายกับลูกน้อง เธอคือเจ้านาย ส่วนเขาเป็นลูกน้อง
เขาคือลูกชายเจ้าของบริษัท เธอคือพนักงานที่จับพลัดจับผลูได้มาสอนงานให้เขา เธอหวังแค่ให้เขาตั้งใจเรียนรู้งาน ส่วนเขาหวังแค่จะได้แอ้มเธอ
อดีตนายตำรวจหนุ่มทะลุเวลามาเป็นยอดคุณพ่อ ความสุขของบุตรสาวต้องมาก่อนเสมอ