ทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่อ่านไม่จบ ซ้ำเป็นตัวประกอบยากจนให้นางเอกใช้เป็นเครื่องมือยกหางตัวเอง เมื่อจงเลี่ยงลี่มาอยู่ในร่างนี้แล้ว ฝันไปเถอะว่าจะสำเร็จ

เธอทะลุมิติมาอยู่ในร่างของพี่สาวที่มีนิสัยร้ายกาจของสามตัวร้ายในนิยายที่เพิ่งอ่านจบ เดิมทีจุดจบของพวกเธอสี่คนพี่น้องนั้นเลวร้ายเป็นอย่างมากแต่ในเมื่อเธอมีโอกาสมาอยู่ในนี้แล้วก็จะขอเปลี่ยนแปลงมันเสีย

เมื่อพ่อค้าขายข้าวมันไก่อย่างชิระถูกชะตาลิขิตให้ไปอยู่ครอบครัวยากจนในยุคจีนโบราณแบบไม่ทันตั้งตัว เขาจึงเปิดร้านขายข้าวมันไก่ที่นี่ด้วยเสียเลย จงให้ฉายาเขาพ่อพ่อค้าสองโลกบัดเดี๋ยวนี้!

“พอไม่เห็นหน้าเธอแล้วมันหงุดหงิด ไม่ได้ยินเสียงเธอก็เหงา ยิ่งไม่ได้จูบเธอพี่ก็แทบบ้า” จากที่ "พี่ไม่ชอบเด็กอย่างเธอ" สู่การระวังและเตือนใจตัวเองว่า... ความสัมพันธ์ลับๆ นี้ ต้องห้ามรักเด็ดขาด!

เหมยลูกเสี้ยวไทยจีนหลงมิติไปโลกแห่งเซียนต้องหาทางเอาตัวรอดอยู่ในโลกไม่คุ้นชินกว่าสามพันปีจากเด็กสาววัยสิบห้าธรรมดาๆกลายเป็นยอดเซียนหญิงอันดับหนึ่งในสามภพจนกระทั่งวันที่ต้องกลับบ้านแต่มันใช่โลกเดิมนี่!

สาวนักมวยผู้ไม่เคยมีแฟน จำต้องมาอยู่ในร่างของภรรยาแม่ทัพที่พึ่งแต่งงานได้ไม่นานสามีก็มีอนุ แล้วไม่มีแค่คนเดียว มีเป็น 10!! อีแบบนี้ต้องตัดตอน แล้วหย่า!!

ย้อนเวลามาทั้งที ดันอยู่ใต้ร่างบุรุษไร้ใจ บิดาด่าทอเยี่ยงคุณหนูไร้ค่า สตรีหยำฉ่าผู้นี้ขอเลือกชีวิตใหม่เอง หากแต่ฝู่กั๋วกงหน้าตายผู้นั้นกลับตามตอแยไม่เลิกรา

พวกคุณคิดว่าจักรวาลกว้างใหญ่ไพศาลนี้มีแค่ดาวโลกเท่านั้นที่มีสิ่งมีชีวิตเหรอ? ฉันจะพิสูจน์ให้ดูว่าพวกคุณคิดผิด!

“ เจ้าเหมียวข้าชื่อว่าตงตงนะ ต่อไปนี้จะออกมาเล่นกับเจ้าทุกวัน ” นางมองใบหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความอิ่มเอมของเต่าน้อยอย่างตกใจ ไม่เพียงจะออกมาเล่นกับข้า แต่ยังจะมาเล่นทุกวันอีกด้วย!!! 

ใครสอนให้เธอกล้าอ้างตัวเป็นเมียฉัน / คิดเองได้ค่ะไม่ต้องสอน เฮียมาร์คควรดีใจนะที่พิมยอมรับผู้ชายนิสัยแย่มีดีแค่หล่อแบบเฮียเป็นสามี

ชีวิตก่อน เพราะความรักลึกซึ้ง นางจึงถูกทำลายสิ้นทุกอย่าง ไม่เหลือแม้แต่ชีวิต ชีวิตใหม่ที่ได้มา นางจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องคนสำคัญ บุรุษสารเลวเอ๋ย เจ้าจงเตรียมตัวเอาไว้ให้ดี!

“กูไม่ได้ชอบว่าน กูคิดกับมันแค่เพื่อน กูไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันเลย กูไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันแอบชอบกูอยู่ ตอนกูได้ยินที่มันพูดกูก็ตกใจ ไม่คิดว่ามันจะชอบกู" เขาบอกความในใจให้เพื่อนฟังเขาคิคกับว่านแค่เพื่อน

ตัวข้าในชาติก่อนช่างโง่งมนัก’ หลงนึกว่าเพียงรักอย่างสุดใจ ย่อมได้รับความรักกลับคืนมา ยอมกระทั่งย่ำเดินบนเปลวเพลิง อ่าาา เสิ่นจินเย่วนะเสิ่นจินเย่วสมควรแล้วที่เจ้าตายอย่างอนาทเช่นนั้น…

จะเกิดใหม่ทั้งที ทำไมต้องมาอยู่ในยุคลำบากนี้ด้วย แล้วจะเอาตัวรอดได้ยังไงกัน ผู้คนก็เข้าใจยาก ความเป็นอยู่ยิ่งยากเข้าไปกันใหญ่ ขอให้ส่งกลับไปได้ไหม ได้โปรด

ก็แค่น้องสาว...กานณิรินเป็นแค่น้องสาวของศาสตราปากบอกเป็นน้องสาว แต่จับน้องสาวทำเมีย...อันนี้ไม่นับคนบ้าอะไรจะจับน้องสาวทำเมีย ก็คนบ้าอย่างไอ้ศาสตราน่ะสิ ก็น้องสาวดันเป็นเมียเก่า !

"ท่านปู่บอกว่า งูพิษล้วนมีอันตรายห้ามไปเผลอเหยียบหางมันเด็ดขาด เช่นนั้นที่ข้าเหยียบหัวของมันจนแบนเช่นนี้คงไม่เป็นไรกระมัง" เสี่ยวหมิงตัวน้อยยิ้มร่า

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

เธอถูกบังคับให้แต่งงานแทนพี่สาว โดยมีเงื่อนไขจะหย่าได้หลังครบ 1 ปี ดังนั้นเธอจึงเป็นได้แค่ภรรยาที่เขาไม่เคยรัก ไม่คิดผูกพัน รอแค่วันหย่าเท่านั้น!!

ในวันสิ้นปีของปี 2567 เพราะความเก่งของเธอ ทำให้เธอต้องตาย แต่เหมือนเพิ่งหลับตาไปไม่นาน เธอก็ตื่นขึ้นมาใหม่ในร่างกายของหนูน้อย แขนสั้นนิ้วมือป้อม!!!

ถูกเนรเทศไปยังดินแดนทางเหนืองั้นหรือ? ก็ไม่เลวนี่ สำหรับสตรีที่มีความทรงจำในชีวิตก่อนอย่างนางดินแดนทางเหนือที่ผู้คนมองว่าโหดร้ายคงเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจได้อย่างดี "ในที่สุดก็จะได้พักแล้วสินะ"