เกิดใหม่!? เหตุใดจึงกลายเป็นหมีแพนด้า... ในยุคสมัยที่เจ้าปุกปุยนี่ยังไม่ได้เป็นสมบัติของชาติด้วยซ้ำ! ทั้งถูกล่า โดนจับไปต้ม! ศิษย์พี่เจ้าขา… แพนดี้น้อยจะรับมือไม่ไหวแล้วนะเจ้าค้าาา~

เธอคือนางเซียนตัวน้อยที่หลุดมาในโลกอนาคต อยู่ในร่างคุณหนูตกอับที่เงินแทบไม่เหลือสักเหรียญ สุดท้ายเลยใช้การสตรีมทำอาหารเพื่อหาเงิน ส่วนคุณเนื้อคู่คนนั้นน่ะ มารับอาหารจากสตรีมเมอร์ไปเร็วเข้า

นางถูกแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาใส่ร้ายจนชื่อเสียงย่อยยับ กลายเป็นนางมาร้ายในสายตาของผู้คน ชื่อเสียงร้ายกาจแล้วอย่างไร ขอเพียงอยู่อย่างสงบก็พอแล้ว แต่เมื่อมีคนต้องการลองดีก็อย่าว่านางร้ายกาจก็พอ!!!

นี่ฉันทะลุมิติเข้ามาสวมร่างนางร้ายไร้สมองในยุค 70 ที่กำลังจะโดนตัวเอกชายผู้เป็น "สามี" หย่าขาดงั้นเหรอ เฮอะ! หย่าก็หย่าสิ! เชิญตัวเอกทั้งสองไปรักกันเลยเถอะ

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เป็นเพราะท่านพ่อไม่เอาไหน จึงถูกท่านแม่ชิงชัง แต่ไม่เป็นไร 'หมิงเอ๋อร์' บุตรสาวยอดกตัญญูผู้นี้ จะช่วยผูกด้ายแดงให้พวกท่านทั้งสอง และเคี่ยวเข็ญท่านพ่อให้เป็นขุนนางใหญ่เองเจ้าค่ะ

นางละทิ้งคนรักที่หักหลัง ทิ้งแม้กระทั่งชื่อเดิม แต่กลับมาพบกับท่านอ๋องแห่งม่านโจว นางกลัวตัวตนจะถูกเปิดเผยจึงหลีกหนี แต่เขากลับสนใจและตามติดดุจเงา “ใครใช้ให้นางปากแข็ง ถ้าไม่ชอบแล้วจูบตอบข้าทำไมเล่า!”

ณ หุบเขาที่เป็นดั่งสมรภูมิรบ แพทย์แห่งโรงหมอหุยชุนได้เก็บชายหนุ่มปริศนามาดูแลจนก่อเกิดเป็นความรัก กระทั่งการมาถึงของจอมทัพผู้ยิ่งใหญ่ ชะตาชีวิตของทั้งสามจะเป็นอย่างไรต่อไป!?

หยางจื้อซีเป็นผู้ที่ได้มีโอกาสเกิดใหม่ถึงสองครั้งด้วยกัน แต่ทว่าไม่มีครั้งไหนที่บ้านไม่จน ในบ้านไม่มีคนป่วยบ้านที่แสนทรุดโทรมและผุพังการเกิดใหม่แต่ละครั้งเหมือนบททดสอบของชีวิต เหมือนเล่นเกมเอาชีวิตรอด

ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ทำภารกิจสุดท้ายเสร็จสินแล้วโดนองค์กรสั่งเก็บ เธอตื่นขึ้นอีกครั้งในร่างของ จางซินหยาน บุตรสาวของช่างไม้ในหมู่บ้าน ฟาตง

ในเมื่อตัวเองแต่งงานแล้วยังไปทำคนอื่นท้อง ก็แยกย้ายกันไปตามทางของตัวเองเถอะ ความโสดนั้นฉันคืนให้แล้ว

จื่อรั่วเคยเฝ้าตั้งคำถามกับตัวเองว่า หากได้ย้อนเวลากลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง นางจะยังต้องการแก้แค้นอยู่หรือไม่? หากพวกมันหยุดข้าก็จะหยุดแต่โชคดีเหลือเกินที่คนพวกนั้น... ไม่ยอมหยุด!

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

ข้าพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ท่านหันมามองข้าแต่ท่านเอาแต่หมางเมินข้าอยู่ดีชาติที่แล้วท่านสังหารข้าด้วยความเลือดเย็นแต่ชาตินี้ข้าขอเป็นคนที่จากไปใช้ชีวิตที่ควรเป็นของข้า ตำแหน่งยศฐาบรรดาศักดิ์ข้าไม่เอาแ