- 3
- 121
- 0
"เราไม่รักกันตอนไหน"หรือ"ตอนไหนที่เราไม่รักกัน"คำถามนี้ยังวนเวียนอยู่ในหัวของเธอเมื่อเธอรู้ว่า สามี ที่เธอรักคนที่เป็นพ่อของลูกเธอกำลังปันใจให้ใครอีกคน
"เราไม่รักกันตอนไหน"หรือ"ตอนไหนที่เราไม่รักกัน"คำถามนี้ยังวนเวียนอยู่ในหัวของเธอเมื่อเธอรู้ว่า สามี ที่เธอรักคนที่เป็นพ่อของลูกเธอกำลังปันใจให้ใครอีกคน
เขากำลังจะแต่งงานกับคนที่เหมาะสม ส่วนเธอ... กลายเป็นเพียงอดีต ที่ไร้ตัวตน ไร้สถานะ...ลูกของเธอถูกพรากไปกลายเป็น ลูกของคนอื่น โดยที่เธอไม่มีสิทธิ์ทำอะไรได้เลย
คนรัก สามี พ่อของลูก หรือ...คำไหน ที่จะบ่งบอกสถานะของเธอได้บ้าง...ไม่มีเลย เป็นเพียงของตายที่ไม่มีแม้แต่สถานะใด ๆ รับรอง แม้แต่ลูกที่ถือกำเนิดเขาก็ไม่เคยต้องการ
เธอที่เริ่มไม่มั่นใจว่าเขารักเธอหรือไม่ เขาก็ไม่คิดจะพูดอะไรให้เธอเข้าใจ ความสัมพันธ์ที่นานไปเธอก็เริ่มไม่รู้สถานะตัวเอง ว่าอยู่ในสถานะไหน ภรรยา แม่ของลูก หรือเป็นเพียงคนในความลับ
เธอขอแค่เพียงเศษใจ จากผู้ชายที่เป็นสามีไม่รักเธอไม่ว่า แต่อย่าทำร้ายกันไปมากกว่านี้ได้ไหมเธอก็มีความรู้สึก มีหัวใจ ที่รักและเจ็บเป็น
บ่วงที่ผูกติด กักขังชีวิตให้ติดกับ....รักที่ผิดพลาด สู่บ่วงพันธนาการไม่อาจลืม
รักมาก แต่...ไม่รักดีกว่า l รักมาก แต่...พลาดไปแล้ว l รักมาก แต่...รักไม่ได้ l รักมาก แต่...เป็นได้แค่เพื่อน l #รักไหนที่เธอจะเลือกไป
ใจเธอแตกสลาย เมื่อเขาพาใครอีกคนเข้ามาแทนที่เธอในวันที่เธอยังรักเขาหมดหัวใจ เมื่อความรักและความไว้ใจถูกตอบแทนด้วยการหักหลัง การหย่า...จึงเป็นหนทางออกที่จะยุติความรักครั้งนี้
เป็นแค่เมียสำรอง ไม่มีสิทธิ์ครอบครองหัวใจ
เธอมีค่าแค่อุ้มท้องลูกให้เขา แต่ไม่มีสิทธิ์จะได้ใช้คำนำหน้าว่า…แม่ เขามีภรรยาแต่งออกหน้าออกตา เธอคือผู้หญิงที่เข้ามาเพื่ออุ้มท้องทายาทให้เขาเท่านั้น
ความสัมพันธ์ลับ ๆ กับสถานะที่ไร้ตัวตน เป็นเพียงผู้หญิงที่เขาเลี้ยงดูเพื่อแลกกับความสุขทางกายเท่านั้น ห้ามหึง ห้ามหวง ห้ามแสดงความเป็นเจ้าของ นี่คือกฎที่เขาให้กับเมียลับเช่นเธอ
“เด็กกาฝาก ใจแตกท้องไม่มีพ่อ”ประโยคที่ใครบางคนลั่นวาจาใส่เธอ ทั้ง ๆ ที่เขารู้ดีว่าเขาคือพ่อของลูกในท้องเธอ แต่เขากลับผลักไสเธอและลูกอย่างไม่ใยดี
จากของเล่นกลายเป็นตัวจริง แต่กว่าจะได้เป็นตัวจริงเธอก็ผ่านเรื่องราวมาอย่างมากมาย โดยเฉพาะคนที่อยู่ในใจเขา... ส่วนเขาจากคิดว่าเลี้ยงดูเพราะสงสาร กลับกลายเป็นเสพติด แต่เขากลับมีคนที่รักมากอยู่แล้ว
“ซอต้องเป็นของผมคนเดียว” เพราะไม่อยากเสียเธอไปจึงต้องยอมกลายเป็นคนเลวที่เธอเกลียดชัง
วันที่ภรรยาเก่าของเขากลับมาคือวันที่เธอกำลังตั้งท้องลูกของเขา
ทำไมคนที่เขารักถึงไม่ใช่เธอ ทำไมความรักของเธอถึงไร้ค่าเช่นนี้ ความสัมพันธ์ของเราคืออะไร อยู่ด้วยกันแต่ไร้สถานะ ทำไมคนที่อยู่ในใจเขาถึงเป็นผู้หญิงคนนั้นกัน เป็นฉันไม่ได้เหรอทีได้อยู่ในใจเขา
คำว่า...หมดรักคือคำที่เจ็บที่สุดสำหรับคนที่ยังคงรักอยู่เต็มหัวใจ
ใครจะคลั่งรักและเปย์เมียเท่ากับพ่อเลี้ยงภูภูมิ ไม่มีอีกแล้ว เขาโชคดีที่ได้ภรรยาแสนดีและซื่อสัตย์ เธอก็โชคดีที่มีสามีที่รักเธอมากเพียงนี้
เธอคิดว่าเขามีใจ แต่สุดท้ายก็แค่คำหลอกลวง เพื่อหวังเพียงร่างกายเธอเท่านั้น(จากเสือผู้ล่า กลายเป็นหมาผู้เหงาหงอย)
เธอบอกเลิกเขาพร้อมหนีเขาไปโดยที่เขาไม่ยอมเลิก สามปีผ่านไปเธอกลับมาพร้อมลูกของเธอเมื่อความรักที่ให้เธอถูกหักหลังกลายเป็นความแค้นทั้งที่ใจยังรัก บทลงโทษกับการหักหลังก็เริ่มต้นขึ้นโดยไม่สนใจว่าเธอจะมีใคร