แค่เห็นฉากเข้าพระเข้านาง น้อยหน่าก็เกิดอยากจะลองเข้าถึงดูบ้าง ด้วยชื่อเสียงไม่อาจซื้อกินพร่ำเพรื่อ เลยตัดสินใจเข้าไปเลือกจิ้มหนุ่มหล่อ ไหนเลยจะคิดว่าเธอกลับได้เจ้าของบาร์โฮสต์มาแทน

...เพราะมีเพียงการ ‘แอบแฝง’ เขาถึงจะมีสิทธิ์ได้เข้าใกล้เธอ

...เมื่อเธอขีดเส้นใต้ความสัมพันธ์ชัดเจน เขาจึงได้แต่ 'แอบหวง' แต่ใครจะสน เพราะสำหรับเขา 'รักคือการแย่งชิง เพื่อให้ได้ ...ครอบครอง'

"ทำไมมันลงโทษน้องแรงจังวะ" "เหมือนว่ามันจะไม่ชอบมั้ง เพราะน้องเขาชอบมันแต่มันไม่เอา เลยหาเรื่องแกล้งแหละ"

หรือความรัก 5 ปี ของเราจะต้องจบลง เพราะความผิดที่ผู้ใหญ่ก่อไว้ในอดีต

ด้วยฤทธิ์น้ำเมาแก้วเดียว พาให้ร่างกายพานพบความหวามซ่าน แต่มันคงจะดีกว่านี้ หากเขาไม่ตามติดเพื่อทวงถามถึงเรื่องในคืนนั้นกับเธอ...

ในวันที่เธอเหนื่อยจะตามตื๊อ เขาดันรู้ใจตัวเองเสียนี่ // แต่เจ้าหล่อนดันมีคู่จิ้นคนใหม่ ที่ไม่ใช่เขา และดูท่าว่าแฟนคลับจะเชียร์เสียยกใหญ่ คนอย่างภูผาจึงต้องตีมึน ป่าวประกาศชิงตัดหน้าไอ้หน้าอ่อนนั่นเสีย

“งั้นคุณก็คงพอจะเข้าใจ ว่าความต้องการที่สะสมมาตลอดห้าพันปี มันจะมากมายขนาดไหน”

คนที่เหมาะสมจะมาในเวลาที่เหมาะสม เวลาที่จังหวะชีวิตมันตรงกัน แม้ว่าก่อนหน้านั้นจะเคยเป็นคนที่เดินผ่านไปผ่านมาในชีวิตของกันและกัน แต่สุดท้ายแล้วเมื่อผ่านการใช้ชีวิต ผ่านการตรึกตรองทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามา