ค้นหา

“ปลายฝน” หญิงผู้อาภัพต้องมาอยู่ร่วมชายคากับ “แทนไท” ชายผู้หลงรักตั้งแต่แรกเห็น แต่เมื่อความรู้สึกค่อยๆมีให้กัน ความจริงทุกอย่างก็ปรากฎ เมื่อแทนไทให้สถานะปลายฝนได้แค่ตัวแทนคนในใจเท่านั้น ไม่ใช่ภรรยา

เธอก็แค่คนรับใช้ที่ควบตำแหน่งนางบำเรอ เปรียบเสมือนของเล่นชั่วคราว ที่เขาเอาไว้เล่นแก้เหงาในตอนที่คู่หมั้นแสนสวยไม่อยู่เท่านั้น

"เราสัญญาว่าจะไม่ทำให้แพนเสียใจอีก มันจะเป็นความรักครั้งสุดท้าย" เมื่อคำสัญญากลายเป็นสิ่งที่ทำไม่ได้

คำว่ารักไม่ใช่ทุกอย่างของเขา ผู้ชายที่ชื่อเป็นเอก สำหรับเขาผู้หญิงมันก็แค่ขอเล่นและของตาย (เปิดให้อ่านฟรี 3 วันนะค่ะหลังจากนี้จะติดเหรียญ)

ถ้าคนคนหนึ่งเดินออกจากชีวิตของอีกคนได้ทั้งที่ยัง'รัก'มาก แสดงว่าคนคนนั้นต้องเจ็บต้องอดทนต้องทรมาณ จนมันไม่สามารถทนได้อีกต่อไปและสุดท้ายก็ต้องเดินออกมาให้ไกลจากตรงนั้น ฉันก็เหมือนกัน (แสงเหนือxน้ำน่าน)

ฉันไม่ใช่ของตายของใคร วันนี้ไม่เห็นค่ารับรองว่าวันหน้าคุณจะไม่มีฉันในชีวิต 🙂

' ภูพิงค์ 'ตัดสินใจเข้ามาในชีวิต' โอม 'เพราะชอบเขาเธอจึงทำทุกอย่างเพื่อชนะใจเขาแม้ลึกๆเธอจะรู้ว่าสุดท้ายเธอก็แค่คล้ายคนรักเก่าของเขาเท่านั้นและได้เป็นเพียงแค่ตัวแทนแต่เธอก็ยอมเพราะมันคือความสุขของเธอ

การมั่นคงและซื่อตรงต่อความรักมันเจ็บปวดเหลือเกิน เมื่อความรักที่เคยหวานหอมเปลี่ยนไปเป็นความขม เปรียบเหมือนยาพิษสีสวยที่ซ่อนไว้ด้วยความอันตราย 01/01/2011 ♡

กูอุตส่าห์​รักมึงขนาดนี้​ มึงยังกล้าทรยศ​ ในเมื่อกูดีแล้วมึงไ​ม่ชอบ​ กูจะร้ายให้มึงดู!!

“นี่ ปักษา” “เรียกอยู่ได้ กลัวจำชื่อผัวไม่ได้หรือไง” “นายไม่ใช่ผะ... สามีฉัน” “วาโย เธอไม่ต้องห่วงระหว่างที่ฉันขังเธออยู่ที่นี่เธอจะได้รับรู้ว่าฉันเป็นผัวเธออย่างลึกซึ้งไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลยละ”