ค้นหา

เรื่องราวความรักของหญิงสาว วัยรุ่นคนหนึ่ง จะเป็นอย่างไร เมื่อเธอต้องเจออุปสรรค ความรักมากมาย หรืออาจเป็นเรื่องราวดีๆกันนะ มาติดตามกันนะ ปล.ฝากผลงานชิ้นแรกของฟลุ๊ตด้วยนะคะ

“ไม่หรอก นายเล่นเปียโนเก่งนะ..” . . . “ขอบคุณครับ...” . . “เฮ้ย ฉันพูดเรื่องจริงนะเนี่ย” . . “เปล่าครับ ผมเรียกพี่...”

ฉันกลายเป็นคนที่ทำร้ายคนที่ฉันรักเค้ามากที่สุด เเละฉันเป็นคนที่ไม่รู้อะไรเลย จากครั้งในอดีต บทเรียนราคาเเพงที่คอยทำร้ายเเละย้ำเตือนฉัน มาโดยตลอด จากการกระทำของตัวเอง

บันทึกความขอบคุณของน้ำค้างจากเรื่อง คลื่นความถี่ของน้ำค้าง,หลงทางอยู่ใน Gap year

เพราะมีเธอที่เข้ามาช่วยผลักดันตัวฉันให้ดีกว่าเดิม

"กาลเวลาไม่เคยได้หยุดพัก ความทรงจำที่ดีๆก็ยังคงอยู่ในใจเรื่อยมาเสมอ" แล้วถ้าเป็นคุณ คุณอยากบอกความในใจว่าอย่างไรบ้าง

"นี่นน!..เจ้า...คนไม่มีมารยาทเดินชนแล้วยังไม่ขอโทษ แถมยังเดินหนีอีก อย่าให้ข้าเจอเจ้าอีกเป็นครั้งที่สองนะ ข้าจะสับเจ้าเป็นชิ้นๆแล้วโยนให้สุนัขกินซะ"

.... "5 4 3 2 1 ตูมม" เสียงพลุวันปีใหม่ยิงขึ้นฟ้าไม่ขาดสาย ท่ามกลาง​คน​มากมาย​เสียงร้อง สวัสดีปีใหม่ ขอผู้คนมากหน้าหลายตา กับ มีหยดน้ำตาของชายหนุ่มคนนึงหยดลง

ดรามา โรแมนติก สยองขวัญ วรรณกรรม (เป็นตอนนะจ๊ะ) *แต่งเรื่องแรก

อยากให้พี่เห็นแล้วพี่เข้าใจความรู้สึกลึก ๆ ของผม ขอบคุณครับ

ทุกความทรงจำไม่ว่าจะดีหรือร้าย ล้วนมีค่าให้น่าจดจำทั้งสิ้น

เอส หมัดอัคคี เมื่อเขาตายในสงครามมารีนฟอร์ด เขาก็ได้พบกับ"พ่อแม่ของเขา" ในอีกโลกหนึ่ง!

"ใช้ชีวิตในแดน แห่งนี้ไปก่อนนะลูก เดี๋ยวพอลูกมีพลังเยอะพอแล้วค่อยมาหาแม่นะ " หญิงสาวพูดขึ้นเบาๆ พร้อมเอานิ้วแตะที่หน้าผากของเด็ก แสงสว่างปรากฏขึ้น แล้วเด็กน้อยผุ้นั้นก็ถูกส่งไปที่ๆมีนามว่า 'โลก'

อธิบายความรักในแบบของเรา -ใช้วิจารณญาณในการอ่าน- -รักในความคิดของเรา- '_'

ฟิคเรื่องนี้ เป็นเรื่อง ชายxชาย ใครรับไม่ได้กดกากบาท[x]ด้านขวาบนแล้วออกเลยนะคะ แต๊งยู๊ววววววว

คนใกล้ คนไกล ในเครือข่ายสังคมออนไลน์นั้นมีเส้นบาง ๆ กั้นอยู่ "อย่า" ทำให้ คนใกล้ตัว กลายเป็น "คนใกล" เหมือนข้าพเจ้า

นี่คือเรื่องราวของอาวุธต้องสาปทั้ง5ชิ้น กับผู้รับทั้ง5คนทำให้เกิดเรื่องราวของการแย่งชิงทั้งหมดต้องมาเข่นฆ่ากันเองเพื่อให้ได้สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

บางครั้งสิ่งที่เราคิดว่าจะได้มา แต่มันหลักเสียไปโดยไม่มีวันได้คืนมา

สายลมเอ๋ย ตราบใดที่เจ้ายังไม่อ่อนแรง เจ้าคงจะสามารถนำพาความรู้สึกของน้องสาวข้าไปสู่ที่ไกลแสนไกล และจักได้ปลอบประโลม แก่ทุกสรรพสิ่งที่พัดผ่าน [Alice D Nonny]