ค้นหา

โลกนี้มันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย ทำไมคนถูกกระทำถึงต้องเป็นคนที่ ‘ซื่อสัตย์’ อยู่ร่ำไป ฉันมันมีบทเรียนฝังใจ การถูกสามี ‘นอกใจ’ เพียงแค่ครั้งเดียว เปลี่ยนชีวิตฉันให้เป็นคนใหม่อย่างสิ้นเชิง…

เขาจะจัดการกับเมียรับจ้างอย่างไร เมื่อแม่คุณไม่ได้ว่านอนสอนง่ายเหมือนตอนยังไม่ได้แอ้ม แถมยังร้ายกว่าที่เขาคิดเอาไว้หลายเท่า!

คำว่า “ เมียหลวง ” ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากได้คำๆนี้ แต่ถ้าถูกสามียัดเยียดคำๆนี้ให้ เมียหลวงก็ต้องใช้สิทธิ์ทวงบัลลังก์ในทะเบียนสมรส เพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเอง

ก่อนที่ฉันจะหย่ากับเธอ ฉันจะใช้ร่างกายเธอให้คุ้มค่า ให้สมกับที่ฉันต้องฝืนใจจดทะเบียนสมรสกับเธอ

ทะเบียนร้ายที่ผูกมัดกลายเป็นบ่วงที่รัดจนอยากจะถอน

เงินห้าล้านบาทกับสัญญาจ้างแต่งงานหนึ่งปี เธอไม่ลังเลจะจรดปากกาเซ็นสัญญากับแพทย์หนุ่มแสนเย็นชาไม่สนใจสตรี แต่สุดท้ายเธอพบว่า -อาจารย์หมอวีรภัทรไม่ตรงปกและแพทย์หนุ่มที่แสนเย็นชาต่อสตรีไม่มีอยู่จริง-

ก็เพราะต้องมาเป็นภรรยานิตินัยตอนอายุเพียงสิบสี่ แถมถูกทิ้งให้เผชิญชะตาเพียงลำพัง ถึงได้รับรู้เรื่องราวที่หลบซ่อนอยู่เบื้องหลังของเรือนใหญ่..ความโหดร้ายในอดีตที่รอวันตื่นขึ้นมาทวงความยุติธรรม

เมื่อความรักและความสัมพันธ์เดินทางมาสู่การมี ชู้ จากทะเบียนสมรส เป็นใบ หย่า จาก ฉัน นิชา

มรดกที่เธอต้องแลกกับคำว่า...เมีย คำที่เธอจะไม่ยอมใช้กับคนที่เธอเกลียดที่สุดอย่างเขา เธอต้องกลับมาถลกหน้ากากของเขาออก

ก่อนแต่งงานมันก็รักกันดีอยู่หรอก แต่พอได้ครอบครองทะเบียนสมรสแล้ว ความรักมันก็เริ่มเหือดหาย ลลิตาจะทำอย่างไรให้ความรักของเธอและเขากลับมาเป็นแบบเดิม

“พี่สาวเธอมันมักใหญ่ใฝ่สูงวางยาฉัน หวังให้ฉันรับผิดชอบลูกที่เกิดจากชายชู้ของมัน!”

เพราะอยากสืบคดีการตายของแม่ ทำให้เธอยอมทำทุกอย่าง ไม่สนว่าใครจะตราหน้าอย่างไร ยอมแม้กระทั่งขอผู้ชายคนหนึ่งมาจดทะเบียนด้วย เพียงเพราะอยากได้นามสกุลของเขามาเป็นใบเบิกทาง

ด้วยความที่เขาไม่ยินดีต่องานแต่งงานครั้งนี้ เธอจึงเป็นได้เพียงเมียแต่งตั้ง ตราประจำตำแหน่ง ว่า “เมียกอดทะเบียนสมรส” ส่วนเขาคนใจร้ายที่ทิ้งเธอไว้ในห้องหอวันแรกของการแต่งงานชีวิตสมรสครั้งนี้คงสนุกพิลึก.

เธอและเขายอมแต่งงานกัน พร้อมข้อตกลงที่มีต่อกัน เธอและเขาจะหย่าขาดจากกันเมื่อครบ3ปี แต่พอถึงเวลาชายหนุ่มกับอิดออดเเละกอดทะเบียนสมรสไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ

มรดกที่เธอต้องแลกกับคำว่า...เมีย คำที่เธอจะไม่ยอมใช้กับคนที่เธอเกลียดที่สุดอย่างเขา เธอต้องกลับมาถลกหน้ากากของเขาออก

“คุณมันหมาหวงก้าง” “ไม่ได้แค่หวง แต่ก้างชิ้นนี้ผมจะกินเลยยังได้ ก็ของมันเคยๆ... แล้วอีกอย่างน้ำว้าก็เป็นของผม ผมไม่มีวันยอมให้ไอ้หน้าไหนมาทำกับน้ำว้าอย่างที่ผมเคยทำเด็ดขาดจำไว้!!!”