ค้นหา

จะมีสามีทั้งที กลับมีได้ถึงสอง! ใครจะไปคาดคิดว่าสาวแก่นกระโหลกอย่างนางจะต้องลำบากถึงเพียงนี้ ใครจะยอมรับใช้อุ่นเตียงให้กับไท่จื่อและองครักษ์ของเขาได้ง่ายๆกันล่ะ!

ย้อนอดีตมาเข้าร่างนางร้าย ทว่าเธอกับแบ้วจนพระเอกอดที่จะรักเสียไม่ได้จะทำใจให้เกลียดน้องได้อย่างไรก็แบ้วออกอย่างนี้ แล้วไหนจะแผนการซื่อๆที่ทำเอาพระเอกต้องอมยิ้มนั่นอีก

อยู่ดีๆก็หลุดเข้าไปในร่างของนักโทษประหาร แต่ดันมีใครก็ไม่รู้มาช่วยไว้พร้อมกับคำพูดทิ้งท้าย...อย่าลืมที่ตกลงกันไว้...มีเงื่อนงำ

คนึงหาท่าน ชั่วกัปกัลป์ไม่อาจบรรยาย เพียงเรียงร้อยถ้อยคำเป็นบทกวีไม่อาจหวนคืนสู่อ้อมกอด ที่ใดเล่าท่านพักพิงกายที่นั่นข้าพร้อมติดตาม หากจะกลั่นน้ำตาให้หยดรินเป็นสายน้ำ ก็ไม่อาจพบพาน คนึงหาชั่วนิรันดร

โหลวอวี้เห็นนางสวมเสื้อโปร่งบางจนเห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้วเลือดจมูกแทบพุ่ง พวกองครักษ์หันหลังก้มหน้า ซูอวิ๋นหรือจะสน นางเดินลงมา แล้วเรียกเขาเสียงหวาน"ยอดรัก..." โหลวอวี้ตวาด "กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้า!!!!"

“ไคหนาน! เจ้ารักข้าหรือยัง!!” ในตอนนั้นข้ารู้สึกได้ว่าใบหน้าหล่อเหลาของข้าถึงกับชะงักงัน ปากของข้าได้แต่อ้าออกพะงาบๆเป็นปลาขาดน้ำ นางช่างมีวิธีกรรโชก อ่ะ แฮ่ม ข้าหมายถึงวิธีขอความรักจากข้าที่ปละหลาด

สิ้นชีพภายใต้โทรทัศน์เครื่องใหญ่หลุดไปโผล่ในสมรภูมิรบประหลาด ท่ามกลางการต่อสู้ระหว่างคนเป็นและคนตาย เธอได้พบกับเขา สุภาพบุรุษรูปงาม.......................ที่หล่อจนลืมหายใจ!!!