ค้นหานิยาย: ปลง | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ความฝันอันแรงกล้าของข้าตั้งแต่เกิดมาบนโลกใบนี้ คือทำทุกอย่างที่ตั้งใจไว้ให้สำเร็จ ก่อนจะหาสามี... แต่ข้าปลงแล้ว หากหามิได้ข้าจะบวชเป็นชีแล้วละทางโลกแทนเสียเลย

ข้าต้องเข้มแข็งอีกมากน้อยเพียงใด....พวกท่านจึงจะภูมิใจ ข้าต้องปกป้องอีกมากน้อยเพียงใด....จึงจะมองเห็น ข้าต้องเข้าใจอีกมากน้อยเพียงใด....จึงจะไม่เจ็บปวด ข้าต้องทำอย่างไร....จึงจะถูกปกป้อง

จู่ๆชีวิตที่แสนเรียบง่ายต้องมาสั่นคลอน ด้วยฝีมือผู้ชายที่อยู่สูงเกินเอื้อมคนนั้น คนที่กำลังโน้มตัวลงมาหาเธอด้วยตัวเอง แล้วเธอจะตัดสินใจอย่างไร จะปล่อยให้เขาเลยผ่านไปหรือสอยเขาลงมาเก็บไว้ดูเล่นกันดีนะ

เพราะเกิดเป็นบุตรีอนุท้ายจวนตัวนางจึงกลายเป็นลูกไล่ของเหล่าพี่สาวต่างมารดา ทว่าหลังจากเกือบตายเพราะตกสระบัว ไม่คิดว่าความทรงจำจากอดีตจะกลับหวนคืน

ไม่ว่าคุณจะทำงานที่ไหน ทำอะไร ก็จะมีเรื่องเล่าเสมอ และนี้ก็เป็นเรื่องเล่าที่เกิดจากการทำงานและชีวิตที่ได้พบเจอทั้งตัวเองและรอบข้าง

ต้องการ หรือ ไม่ต้องการ

ดิ้นรน ทำทุกทางเพื่อความรักของท่านมา 2 ชาติ ครอบครัวแตกแยก ชีวิตล้มเหลว ไม่ได้ตายดี ชาตินี้ข้าพอแล้วล่ะ ต่อไปข้าจะใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยเพื่อตนเองและครอบครัวที่รักยิ่งของข้า!!

"นั่งลงที่ท่าและผึ่งหูฟัง"

'นพรัตน์ ฝากด้วยนะ' ดูเหมือนจะเป็นประโยคสามัญของเขาไปแล้ว ก็ใครใช้ให้เขาปฎิเสธคนไม่เป็นกันเล่า แต่ดูเหมือนว่าประโยคๆนี้ในตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...เพราะ....มันหนักกว่าเดิมไงละเฮ้ย!