ค้นหา

ผมมันก็แค่ฆาตกรที่มีสมญานามว่า'ลูซิเฟอร์' วันหนึ่งผมได้รับจดหมายเชิญให้เข้าร่วมเกมเกมหนึ่งที่คฤหาสน์ร้าง ที่นั่นผมได้เจอเขา...'โจเซฟ' เขาน่าสนใจมากเลยนะการมาครั้งนี้คงไม่เสียเปล่าแล้วล่ะ จริงมั้ย? :)

กงล้อแห่งโชคชะตาเริ่มหมุนอีกครั้ง พร้อมๆกับที่ไอความตายเริ่มครอบครุมแฟรี่เทล เพราะความแค้นทำให้เธอต้องกลับมาทำลายทุกคนที่หาญกล้าต่อกรกับความมืดมิด " ทุกอย่างจะต้องจบลงที่นี่...แฟรี่เทล "

" พี่ไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าผมจีบพี่อยู่ " " ถ้ากูไม่รู้กูก็ไปแดกหญ้าแข่งกับควายได้แล้ว " " แล้วพี่ยังจะ-!? " " แค่จีบ ไม่ใช่ผัว อย่ามาเยอะ "

คำว่า'เพื่อน'ต้องสิ้นสุดเพราะ...หน้าที่ และมันจะไม่อาจหวนคืนกลับมาได้... " ถึงจะย้อนเวลาได้...ฉันก็เลือกที่จะทำแบบเดิม " " ฉันเคยคิดว่านายเป็นคนดีนะ...แต่ฉันคงคิดผิด "

' เธอ ' ผู้เป็นมนุษย์ ' เขา ' ผู้เป็นปีศาจ วันเวลาผ่านไปจากที่ทำเพราะหน้าที่ก็เปลี่ยนแปรผันเป็นความรักแต่พระเจ้าชั่งเล่นตลกนักเพราะ ' เขา ' และ ' เธอ ' นั้นมิอาจคู่กันได้...

อยู่ดีๆก็ตาย(?)ไม่รู้ตัว...รู้ตัวอีกทีก็มาโผล่ในร่างใครไม่รู้ รู้แค่ว่า...ทำไมชีวิตใหม่มันวุ่นวายขนาดนี้!! โว้ยย! มีผู้ชายมารุมล้อมมันก็ดีนะ! แต่จะดีกว่านี้ถ้ามันปกติกว่านี้!...ซวยซ๊ำซวยซ้อนจริงๆ!

ว่ากันว่าชีวิตคนเรามันไม่ได้สวยงามหรือสุขสบายอย่างที่คิด ไม่ว่าจะคาดหวังกับมันแค่ไหนก็ตาม เช่นเดียวกับความรัก มันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเฉกเช่นนิยายที่เราเพ้อฝัน...

หยางเฟยหง องค์ชายแคว้นหยางเดินทางออกจากแคว้นของตนมุ่งสู่แคว้นเพื่อนบ้านอย่างแคว้นหยิน เป้าหมายของเขาคือการกลับบ้านเกิดที่จากมานานและสะสางหนี้แค้นในอดีต...

" ทำภารกิจด้วยกัน กินนอนด้วยกัน มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน เจอหน้ากันแทบทุกนาที เหมือนคู่รักเลยเนอะ " " ถ้าฝันอยู่ก็ตื่น " " ...ระบบ! โฮสต์ของนายต้องการยารักษาแผลใจด่วน!! "

ใครบอกว่าการเกิดเป็นองค์ชายองค์หญิงแล้วจะสบาย เพราะกว่าจะเกิดและเติบใหญ่ได้พวกเขาต่างเข้าใกล้ความตายมานับไม่ถ้วน ...ชีวิตจริงยิ่งกว่าละครเพราะเรื่องราวของพวกเขา... ...ไม่เคยมีคำว่าจบอย่างมีความสุข...