ค้นหา

ถูกหัวเราะเยาะย้ำให้ช้ำอก เป็นตลกจำเป็นลำเค็ญหนอ มีแต่รักให้ไปเธอไม่พอ

ตำนานรัก ปักใจ ให้อนาถ ด้วยผิดพลาด ขาดกัน ไม่ทันตรอง ยื้อชีพไว้ ไร้รัก จักเศร้าหมอง ขอเราสอง ครองรัก ปักข์ต่อไป..

เธอมีรอยยิ้มแสนหวาน ทำน้ำตาลในเลือดพี่เหือดหาย

หลอกให้หลง งมงาย จนตายซาก เพียงลมปาก พูดมา ให้ข้าหลง ไม่มีดี รักนี้ ที่มั่นคง

ถอยตัวเองกลับไปไกลพันโยชน์ คำว่าโสดคืบคลานมาพาฉงน

จะเกลียดเจ้า ร้าวราน เป็นล้านชาติ กลั้นอากาศ ขาดใจ ตายตรงหน้า จะลบทิ้ง ทั้งดวงดาว พราวจันทรา

ขอคารวะบรมครูผู้กล่าวสอน ขอแต่งกลอนบูชาอาจารย์นั้น ให้ความรู้แด่ศิษย์นิตย์นิรันดร์

จันทร์เจ้าเอ๋ย ข้าอยู่นี่ ที่โลกนี้ ช่วยส่องที แสงสว่าง กระจ่างใส ทางมืดมิด ที่ข้าเดิน มืดเกินไป

จะรักจริงฝังใจไว้กับเธอ ฝันละเมอถึงเธอไม่ห่างหาย แม้รอบข้างมองมาว่างมงาย

ถึงพลัดพรากจากกันเป็นพันชาติ จะบังอาจรักเธอละเมอฝัน แม้ชาติไหนมิได้อยู่คู่ผูกพันธ์