ค้นหา

"ดูดคอกันจนเป็นรอยขนาดนี้ เพื่อนมึงนี่คงจะรักมึงมากนะ" ลาวายังคงพูดออกมาต่อ เพลิงขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาเองก็เริ่มหงุดหงิดกับคำพูดคำจาของลาวาแล้ว "เรื่องแค่นี้รับไม่ได้ก็เลิกดิวะ!!" "เราเลิกกันเถอะ"

ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ ยิ่งผลักไสยิ่งเข้าใกล้...

เธอเป็นของคนอื่น แล้วไงผมไม่สน! ก็ผมอยากได้ ใครจะทำไม ‘หัวใจเธอน่ะใครอยากได้ก็ให้ไป! แต่ร่างกายเธอน่ะฉันจอง’

มีหลายคนพร่ำบอกผมเสมอว่าอย่ายุ่งกับคนที่มีเจ้าของแล้ว แต่...แล้วไงใครแคร์ "เลือกเอาว่าจะมีผัว หรือกินลูกตะกั่ว ยอมไม่ยอมไหนตอบให้ชื่นใจ"

"เป็นแฟนฉันนะ" "วะ ว่าไงนะ!?" ฉันถามอย่างต้องการคำตอบ เพราะคิดว่าตัวเองอาจจะหูฝาดไป แต่ถ้าหูฝาดจริงฉันคงจะตาฝาดด้วย เพราะริมฝีปากสีชมพูตรงหน้ากำลังขยับพูดทวนประโยคนั้นซ้ำอีกครั้ง

เหล่านักรบโรมันโบราณต้องผจญกับสิ่งเร้นลับ ท่ามกลางสถานการณ์อันหฤโหด และความสัมพันธ์อันเร่าร้อนในหมู่บุรุษด้วยกัน

เด็กหนุ่มหน้าหล่อจะทำอย่างไงเมื่อจู่ๆเขาก็โผล่มาต่างโลกดันตกลงมาในลานการประลองเวทย์จะต้องเดิมพันด้วยชีวิตอีกแล้วนี่อะไรทำไมคู่หูเขาถึงได้สูงแค่คืบเดียวเนี่ย "คนอย่างลาวายอมตายได้แต่ไม่ยอมโดนจับได้!"

"หล่อ" นั้นคือคำแรกที่เข้ามาในหัวผม เมื่อได้เจอเพื่อนพี่ชายของผมคนนี้ อันตราย ผู้ชายคนนี้อันตรายต่อหัวใจผมเกินไปแล้ว!

เข้ามาเรียนวันเเรกฉันก็ซวยแล้วหรอเนี้ยแล้วผู้ชายที่ฉันเจอตอนนั้นก็คลายมาเป็นหมอนี้เองหรอเนี้ย นายจะโดนฉันเอาคืนไม่ให้น้อยนาย ลาวา จงจำไว้นายเจอดีแน่

Loading...

แรงบันดาลใจในการเล่าเรื่องสั้นของเมล็ดโกโก้ คือส่วนตัวเป็นคนที่ชอบกินขนมมากโดยเฉพาะช็อกโกแลต ขนมยอดฮิตที่ครองใจใครหลายๆคน มาแล้ว แต่จะมีกี่คนที่ชอบในช็อกโกแลตแท้ๆ แน่นอนว่าคงไม่มีใครชอบกินอะไรๆขมหรอก

<font size="5" color="#FF0000">ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ ยิ่งผลักไสยิ่งเข้าใกล้...บ้าเอ๊ย! ทำไมคนอย่าง 'ลาวา' ต้องมาสิ้นฤทธิ์เพียงเพราะเจอผู้ชายอย่างเขาด้วย ไม่ยอมๆๆ คนที่สิ้นฤทธิ์น่ะต้องเป็นเขา...ไม่ใช่ฉัน!</font>

นิยายนี้เกี่ยวกับ รัก/แฟนตาซี

มาสมัครเป็นพ่อบ้านครับ/พ่อบ้าน?-เป็นผู้ชายจริงหรอ/จริงดิผมไม่มีนมนะเว้ย กล้ามก็มี นี่ๆ-ขำไรวะ! วุ่นวายแบบนี้ก็อบอุ่นดีเหมือนกัน

ฉันจะกินเธอไม่ให้เหลือซาก!