ค้นหา

สิ่งที่เราเห็นอยู่ทุกวันตั้งแต่เด็ก มันสามารถพัฒนาไปทางอื่นได้อีกมั้ย?

ผ่านมาเนิ่นนานที่เธอต้องอยู่อย่างเดียวดาย แม้รอบกายจะรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย แต่กลับไม่มีประสาทสัมผัสใดๆที่สามารถรับรู้ได้ถึงการมีตัวตนอยู่ของเธอเลย

คำสาปมันมีจริงบนโลกด้วยหรอ แล้ว...ทำไมผมต้องเป็นคนเดียวที่มองเห็นเขา แถมการจะเห็นเขาได้ต้องมองผ่านกระจกเท่านั้นอีก ยู ซอนโฮ ...กำลังโดนเล่นตลกอะไรเนี่ย!!

มังกรไร้สี / クリアカラー : โหวตพระเอกได้ (*‿*✿) ทั้งๆที่ย้อมสีผมเป็นสีบลอนด์ทองแล้วแท้ๆ ไม่เห็นทำให้ข้าดูโดดเด่นขึ้นเลย -+กดติตาม+-

ผม คนที่จืดจางและเป็นักเรียนธรรมดาไม่น่าสนใจ เค้า คนที่หล่อเท่และเป็นเดือนโรงเรียนที่น่าจับตามอง ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่และตอนไหน แต่มารู้ตัวอีกทีผมก็หลงเค้าหัวปักหัวปำซะแล้ว

ผมชื่อเทมส์ เป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ ไม่มีใครมองเห็นผมได้ ขนาดผียังไม่เห็นผม จนกระทั่งผมไปเจอกับคนที่สามารถเห็นผม

เป็นเรื่องราวของหญิงสาวน่าตาน่ารัก เธอเป็นคนช่างจินตนาการใครๆก็คิดว่ามันเป็นสิ่งไร้สาระแต่กับเธอนั้นไม่ใช่เลย เธอคิดว่ามันมีจริงทุกอย่างเกิดขึ้นได้ แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น....เพียงแค่เธอเปิดประตูห้องน้ำ...นำพาเธอไปสู่โลกที่ไม่มีใครค้นพบ

ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้วที่ผมถูกเรียกว่า"ยมทูติ" คงเป็นเพราะงั้นผมถึงได้ตีตัวออกห่างจากผู้คนจนแทบจะชินกับการอยู่คนเดียว จนกระทั่งผมได้พบเธอ...เด็กสาวล่องหน...

ทำไมชีวิตผมถึงต้องกลายเป็นแบบนี้ ผมต้องสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ตัวตนในสายตาเธอคนนั้นถ้าเพียงแต่ผมไม่กลายเป็นวิญญาณ เธอคงไม่ทิ้งผมไป

ผ่านมาเนิ่นนานที่เธอต้องอยู่อย่างเดียวดาย แม้รอบกายจะรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย แต่กลับไม่มีประสาทสัมผัสใดๆ ที่สามารถรับรู้ได้ถึงการมีตัวตนอยู่ของเธอเลย

ความผิดพลาดของระบบทดลอง มันทำให้ผมหลุดไปอีกมิติหนึ่ง