ค้นหานิยาย: องค์หญิง | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

สตรีที่หน้าไร้อารมณ์ที่สุดในแคว้นชิงชุนก็คือองค์หญิงสามชุนเล่อเวย

"เจ้าเป็นสตรีอีกทั้งอายุยังน้อยจะปกครองแผ่นดินอย่างไร" ชายคนนี้ดูเบาเธอ เธอเป็นถึงเจ้าแม่อสังหาริมทรัพย์มีหรือจะยอม ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนควีนก็คือควีน "ทีเจ้าเป็นคนโง่ยังปกครองได้เลยไม่น่ายาก"

คนหนึ่งคือองค์ชายผู้เก่งกาจมากความสามารถทว่าแพรวแพรวเจ้าเสน่ห์นัก อีกคนคือท่านอ๋องผู้มีรูปโฉมงดงามอ่อนหวานไม่ต่างจากอิสตรีแต่ปากเสียหาคำบรรยายไม่ได้ ‘หลวนเหยา’ คนนี้ควรเลือกใครดี!

" ในเมื่อข้าก็เป็นภรรยาของบิดาเจ้าเจ้าก็ต้องเรียกข้าว่ามารดาสิ ถึงจะถูก " ริมฝีปากที่ถูกเเต่งเเต้มด้วยชาดสีเเดงยกยิ้ม

บุตรสาวเถ้าแก่โรงเตี๊ยมนาม ‘ฮุยเจียวฝาง’ กลางวันช่วยงานบิดา กลางคืนอำพลางกายเป็นจอมยุทธ์หญิงผู้ผดุงความยุติธรรม โชคชะตานำพาให้นางเข้าไปอยู่ในร่างขององค์หญิงซูหนี่ผู้เลอโฉมเพื่อสานต่อภารกิจสำคัญ…

เพื่อพิชิตใจแม่ทัพหนุ่มที่หมายปอง นางผู้เป็นองค์หญิงถึงกับปลอมตัวเข้าไปเป็นทหารเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดเขา แต่เหตุการณ์มันไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเขาเข้าใจว่านางเป็นบุรุษ แล้วนางจะเกี้ยวเขาสำเร็จได้อย่างไร

ข้าผ่านทัณฑ์สวรรค์กลายเป็นเซียนทองคำแล้วแท้แท้ กับต้องย้อนเวลากลับมาเป็นตนเองตอนอายุยี่สิบปีอีกครั้ง แต่ว่าพลังของข้ากลับไม่ได้หายไปไหน ข้ายังคงมีร่างเป็นเซียนทองคำ

เกิดมาเป็นสตรีว่ายากแล้ว เกิดเป็นเชื้อพระวงศ์นั้นยากกว่า ยิ่งเป็นเชื้อพระวงศ์หญิงพระองค์แรกของราชวงศ์...ไม่เป็นสุดที่รักสุดที่หวงก็ให้มันรู้ไป!!!!

ในฐานะอัศวินศักดิ์สิทธิ ผมแพ้ในสงครามกับแวมไพร์และกลายเป็นนักโทษ แต่ทว่าตังของผมนั้น ได้ถูกเธอคนนั้นที่ผมเรียกว่า "แม่" ได้ชักนำไปสู... ฉันคาดหวังในตัวเธอนะ ลูกสาวที่รัก~ ราชินีแวมไพร์ยิ้ม...

นางถูกประหารโดยการควักหัวใจ จากชายคนรัก ภาพสุดท้ายก่อนดวงจิตจะลาลับ หัวใจของนางถูกควักด้วยมือของชายผู้นั้น เสียงสุดท้ายที่ได้ยิน คือน้ำเสียงเย็นชาที่ชายคนนัันสั่งประหารนาง ใยชีวิตนางเป็นเช่นนี้

เฟยหลงพี่ชายของเฟยหง เป็นบุรุษที่รักใครได้ยากยิ่ง มีชะตารักที่ถูกลิขิตให้พบรักกับหญิงสาวจากหมู่บ้านลับแล มีนามว่า เหมยลี่ แต่โชคชะตาจะนำพาทั้ง 2 ให้ได้มาครองคู่กันหรือไม่นั้น ชะตาฟ้าไม่อาจเปิดเผยได้

ชีวิตนั้น..ฮองเฮาปีศาจเช่นนางทำกรรมมามากเหลือเกิน ไร้หัวใจ ไร้เมตตา ประหัตประหารผู้อื่นอย่างไร้ปรานี ปลายทางของชีวิตคนเช่นนี้จะเป็นอะไรได้ หากมิใช่แพรขาวสามฉื่อห้อยโยงจากขื่อสูงในตำหนักที่เคยครอบครอง

เธอเป็นสตรีโฉมงามผู้มีดวงตาเย็นชาอยู่เป็นนิจ เธอได้รับมอบหมายให้ส่งเขากลับแคว้นฉีอย่างปลอดภัย เขาเป็นองค์รัชทายาทแห่งแคว้นฉี เขาไม่เคยสนใจสตรีอื่นใดนอกจากนาง! ส่วนบุรุษอีกผู้หนึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์

นางเป็นองค์หญิงที่แม้แต่พระบิดายังไม่รักใคร่ นางต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวท่ามกลางการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นในวังหลวง โดยไม่มีมารดาคอยปกป้อง ส่วนเขาเป็นองครักษ์หนุ่ม ได้พานพบนางเพราะเหตุบังเอิญ

เธอเป็นสาวงามที่กล้าหาญและเข็มแข็ง เธอปลอมเป็นชายเพื่อสืบข่าวในแคว้นฟ่ง ส่วนเขาเป็นองค์รัชทายาทแห่งแคว้นฟ่ง ผู้ซึ่งทุกชีวิตต้องก้มหัวให้ เขาไม่เคยแคร์ผู้ใด นอกจากนางคนเดียวเท่านั้น!

ชายาร้ายอย่างข้า จะถูกท่านพี่รักบ้างหรือไม่...

เพราะคิดว่าเจ้าคือครอบครัว เพราะความโง่เขลาจึงลงมือทำร้ายผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตแต่สิ่งสุดท้ายที่เจ้าตอบแทนข้า คือความตายอันน่าสังเวช! หวนคืนครานี้ ข้าจะทวงคืนทุกอย่างและจะไม่ปล่อยให้เจ้าสมหวังอีก!!

นางเปรียบดั่งดอกบัวขาวที่ริหัดจับแมลงภู่ เพียงเพราะต้องการเปลี่ยนชะตากรรม หรือเป็นใจนางที่ปรารถนาเองกันแน่

แม้จะมีศักดิ์เป็นถึงองค์หญิง แต่ทว่าไร้ซึ่งสิทธิ์ที่จะหยัดยืนได้สมดั่งพระยศ ซ้ำร้ายอำนาจมืดจ้องเอาชีวิต ทว่าในความเคราะห์ร้าย สวรรค์ยังคงปรานี มอบสวามีผู้องอาจมาปกป้องคุ้มภัย และโอบเธอไว้ภายในอาณัติ