ค้นหา

จากสาวใช้สู่ชายาอ๋อง

เพราะความเจ็บช้ำในวันนั้น ทำให้นางตัดสินใจหันหลังให้กับทุกอย่าง รวมถึง 'เขา' ที่เฝ้ารอนางมานับสิบปี การแต่งงานที่ควรเป็นความสุขเหตุใดจึงกลายเป็นบ่วงความเศร้าที่ร้อยรัดนางไว้จนหายใจแทบไม่ออกเช่นนี้

(เมื่อต้องทะลุมิติมาเจอบุรุษขี้หึงขั้นเทพแม้แต่ยุงเขายังเอามาเป็นอารมณ์นางจะทำอย่างไร) "รักมากหากแม้นมียุงตัวผู้มากัดผิวของเจ้าพี่ยังอดที่จะหึงหวงเจ้าไม่ได้"

อาภรณ์สีขาวที่แม่ทัพหนุ่มจัดให้สาวใช้คนใหม่ยามเวลานางเปียกน้ำกลับงามยิ่งกว่านางใด "เพ่ยฟางได้เวลาอาบน้ำของเราอีกแล้วละ" บ้านท่านสิอาบน้ำสามเวลาหลังอาหารในฤดูตงเทียน(ฤดูหนาว)

จะก่อนจะหลังก็พิการ คงจะมีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่จะรู้ว่าชีวิตข้ามันอับโชคเพียงใด หากไม่ดิ้นรนด้วยสมองสองมือข้าคงมิต่างจากเศษธุลีที่มีไว้ให้ผู้คนเหยียบย่ำซ้ำเติม