ค้นหา

2012 - jusqu'à la mort :-) *อย่าพึ่งคิดว่าเหลือคุณคนเดียวบนเรือ ยังมีเราเสมอ*

เมียมี เมียพี่ต้องมา นี่เมียไม่มา ก็เพราะว่าเมีย "ไม่มี" เข้าใจตรงกันนะครับสาวๆ *ยิ้ม*

เมื่อฉันต้องย้ายโรงเรียนมาเรียนโรงเรียนประจำที่มีทั้งคนแปลกๆเรื่องราวแปลกๆที่ฉันไม่เคยเจอ ทั้งคำเตือนมากมายในโรงเรียนอีก

เมื่อฉันตื่นมาในห้องของน้องชายฝาแฝดของคนที่ฉันแอบชอบ ในสภาพที่เราเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ "ดูบนตัวเธอสิ มันมีแต่...รอยของฉัน" #องศาติดลบ

เมื่อดีโอ(โดคยองซู)ซุปตาร์ชื่อดังแห่งเกาหลีต้องมาบำเพ็ญประโยชน์ที่เมืองดัลฮยาง เมืองที่มีความเจริญอยู่ในระดับชนบทของชนบท...ดีโอต้องมาอาศัยอยู่ในบ้านและในความดูแลของ'คุณ'สาวบ้านนอกผู้ไม่เคยเห็นแสงสี

"เป็นแม่มดแล้วทำไมไม่เห็นมีคฑาเลยล่ะ" "พี่ดูการ์ตูนมากไปหรือไง" #แม่มดน้อยโดเรฮุน

ฉันผู้ไม่เคยมีความรัก กับการได้เจอความรักผ่านออนไลน์ มันจะมีจริงไหมนะ ฉันควรใช้ใจกับมันหรือเปล่า และความบังเอิญจะเกิดขึ้นได้จริงหรือ

เธอน่ะทั้งบื้อ ทั้งอ่อนแอ ถึงได้ถูกเขาหลอกได้ง่ายๆ ส่วนเขาทั้งเมินเฉย ทั้งเย็นชาใส่เธอ แล้วทำไมเธอต้องหวั่นไหว กับคนใจร้ายแบบนั้นด้วย

เริ่มที่ True or Dare แล้วจบด้วยการจูบกับผู้ชายแปลกหน้า

ฉันเป็นผู้หญิงร้ายกาจในสายตาคนอื่นทั้งที่ความจริงคือผู้ถูกกระทำ ย่ำยีร่างกายกันจนไม่เหลือศักดิ์ศรีแล้วยังอยากได้อะไรจากฉันอีกล่ะโชกุน! "หัวใจของเธอไงล่ะ...ยกให้ฉันสิ"

ถ้าพี่คือล็อตโต้ ผมก็จะเสี่ยงเดิมพันทุกอย่างที่มีเพื่อ "ชนะเกมนี้" ให้ได้!

โอเซฮุน...ดาราชื่อดังขวัญใจคนทั้งประเทศ เขาเป็นคนที่หล่อ เป็นที่รักของทุกคน ส่วนฉัน จางฮานึล ช่างภาพหน้าตาธรรมดา ไม่มีอะไรดึงดูดสักนิด แต่เหตุการณ์วันนั้นทำให้เขาตกเป็นของฉันแล้วสิโอเซฮุน

"ซูโฮคือพรหมลิขิตของผม" องค์ชายเล็กไม่เคยคิดจะสนใจเรื่องความรัก จนกระทั่งพระองค์ได้พบกับซูโฮ คนที่พระองค์ตกหลุมรักหมดหัวใจ และแม้โชคชะตาจะพลิกผัน แต่ซูโฮจะเป็นความรักครั้งแรกและครั้งสุดท้ายขององค์ชาย

ฉันที่นึกว่าตัวเองตายไปแล้ว อยู่ๆก็ตื่นขึ้นมาอยู่ในนิยายเรื่องที่เพิ่งอ่านจบ... แถมยังมาอยู่ในร่างน้องสาวนางร้ายผู้น่าสงสารที่หลงรักพระเอกข้างเดียวแถมยังต้องตายในตอนจบอีก แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะ!

เด็กดื้อต้องโดยอะไรน้า

ดอกไม้นานาชนิดมันถูกเสกขึ้นได้จากมือฉันยังไงล่ะ

The afterlife has become a competitive game of survival.

“เหนือกำลังจะตาย” “เหนืออยู่ที่ไหนบอกหน่อยได้มั้ย ขอร้อง...”

ฮุนกะป๋อนี่สองพี่น้อง ถอยหลังลงคลอง ในเรือมีแต่สายหูฟังไอโฟนกับสเก็ตบอร์ด...

แค่คำว่า "เพื่อน" คำเดียวทำให้ผมมีทั้งความสุขและความทุกข์พร้อมกัน - จบแล้ว-