ค้นหา

เป็นคนใบ้ไร้ตัวตนคิดจะชอบใครสักคนก็ผิดแล้ว แต่จะไม่ผิดเลย ถ้าเสียงใสไม่ดันไปรู้จักไฮโซหน้าบึ้งจอมเผด็จการอย่างคุณใจดีเข้า...แต่เดี๋ยวนะ ทำไมเค้าถึงอ่อนโยนกับเสียงใสแปลก ๆ ล่ะ

ข้าเป็นขอทานข้างถนนที่กำลังจะหิวตายถูกอ๋องคนหนึ่งเก็บกลับมาเป็นบ่าวในจวนเเต่หูผีดันไปได้ยินท่านอ๋องกำลังคุยเรื่่องก่อกบฎกับเเม่ทัพชาง ถามว่ารอดไหม เหอะ อย่าได้พูดถึงมันเลย

ฉัน เป็นคนพิการด้านการได้ยินตั้งแต่กำเนิด ไม่ได้ยินอะไรเลยตั้งแต่เกิดมา แค่นี้ก็น่าสงสารแล้ว แต่ทำไม!! ฉันถึงต้องมาเกิดใหม่แต่ก็ยังเป็นใบ้แถมยังหูหนวกอีกล้ะเนี่ย!!!

พี่หมอปีสี่ผู้เพียบพร้อมเกิดตกหลุมรักรุ่นน้องปีหนึ่งคณะบริหารแม้จะพูดกันไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ภาษากายพี่ก็สื่อได้นะ (เคะกินด็ก)

กาเรมหนีออกมาจากสถานที่คุมขังอย่างไม่คิดชีวิต...ด้วยว่าไม่อยากถูกขายเยี่ยงสินค้า แล้วชีวิตแบบใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นในนาม "วณิพกกาเรม"

หลับไปเป็นปี พอตื่นขึ้นมาสวยและไม่พิการก็มีแต่ในนิยายเท่านั้นแหละ!!!(เอ็งก็นิยายโว้ยยย//ไรท์)​

"ฉันจะสอนให้เอาไหม?" แทคอุคกระซิบที่ข้างหูร่างน้อยเบาๆ ก่อนจะเอ่ยประโยคถัดมาที่ทำให้ฮัคยอนขนลุกซู่ "วิธีบอกรักโดยไม่ต้องใช้เสียง"

“วลีถ้อยเเถลงคำย้ำว่ารัก จำพยักหน้าตอบหอบหิ้วไว้ เเต่ให้เอ่ยว่ารักหาได้ไม่ เพราะกมลข่มใจ..ใครเล่ารู้”                     -วลีพิลาลส-

"กฏของเราสองคน คุณบ่นผมหนึ่งครั้ง ผมจูบคุณหนึ่งที!"

เรื่องราวรักสาย Feel good ของหนุ่มว่างงานกับพนักงานห้องสมุด ความรักที่สื่่อผ่านตัวอักษรจะเป็นด้ายแดงเชื่อมความสัมพันธ์ของคนทั้งสองตราบนิรันดร์

"เซฮุน" ชื่อนี้ "ลู่หาน" จำได้ดีเพราะว่าตอนเด็กนั้น ลู่หานกับเซฮุนเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก แต่พอลู่หานโตเขาต้องย้ายไปเรียนอเมริกา พอลู่หานกลับมาที่เกาหลีเขาก็ได้พบกับเซฮุน เซฮุนเปลี่ยนไปมากจากแต่ก่อน

รักสุดลุ้นที่คนหนึ่งหูหนวก อีกคนก็เป็นใบ้ มันก็ยังเป็นไปได้เนอะ!