ค้นหา

"อารักเวนดี้มาก กฎข้อนี้คงรู้ดีใช่มั้ย?"

"เธอรอแต่เขาน่ะ ลองมองข้างๆเธอบ้างได้มั้ย..ระหว่างที่เธอรอเขาอยู่น่ะ ช่วยมองมาทางนี้ทีสิ.."

จูฮยอนขาดความเย็นชาของซึงวานไม่เคยได้เลยสักครั้ง / สิบแปดเวนรีน

ฉันเจอหล่อนตอนไปกินมื้อเช้าที่นั่น ตอนแรกฉันไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ แต่คุณรู้อะไรมั้ย หล่อนทำให้ฉันสบายใจมากกว่าคนที่ฉันรู้จักอีก

คนเรามักมีภาพที่สวยงามอยู่ในความทรงจำทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับเราจะจำมันได้นานสักแค่ไหน สำหรับซนซึงวานนั้นสามารถลืมภาพอะไรก็ได้ แต่ลืมภาพที่มีเบจูฮยอนไม่ได้เลย..

เวลาดีๆ สถานที่ดีๆ ทะเลสวยๆมีแต่น้ำสีฟ้าครามสดใส ใต้แสงจันทร์ที่มีแค่คนสองคน เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะบอกสิ่งที่อยู่ในใจ...

“การจากลา.. มันเป็นเรื่องที่ธรรมดามากๆของคนเรา แต่ประโยคสุดท้ายของการจากลานี่สิที่ไม่ธรรมดา ที่ขังใครอีกคนให้เจ็บปวดไปอีกนาน...”

"..ฉันถูกชะตากับเธอนะ ปกติฉันก็ไม่ค่อยได้ดูเรื่องนิสัยอะไรกับใครมากหรอก ฉันดูแค่หน้าตากับลีลาบนเตียงเฉยๆ สนใจมั้ยล่ะ.."

ฟิคนี้แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โดยใช้สถานการณ์ที่เกิดจากการมโนล้วน ๆ ไม่ได้มีเจตนาทำร้ายศิลปินแต่อย่างใด

"ไหนพี่บอกฉันว่าจะไม่กลับมา" "ก็พี่มารับเธอไปด้วยไง....พี่มารับเธอนะเวนดี้"

การปลอมตัวจากเจ้าหญิงกลายมาเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยเพื่อตามหาแม่ที่แท้จริง และยังแอบหวั่นไหวกับน้องรหัสของตัวเอง เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต้องติดตาม..

4/25/16 [Short-Fic] Perfect Crimson {WENRENE} | Chapter 1