ค้นหา

สาวเจ้าก็ยังนั่งหน้าเฉยทำเป็นทองไม่รู้ร้อนเค้าจึงคิดว่าหรือว่าควรเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เขาจึงเปลี่ยนวิธี ว่ายังงัยคุณ มีอะไรให้ผมช่วยมั้ย หญิงสาวเงยหน้ามองเขาสีหน้าเรียบเฉย ช่วยไปตายซะ

พระเเม่ฟ้าหลวงกับในหลวง.ร.9เศรษฐกิจพอเพียง

“เศรษฐกิจพอเพียง” เป็นปรัชญาที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีพระราชดำรัสแก่ชาวไทยนับตั้งแต่ พ.ศ. 2517 เป็นต้นมา และได้รับการกล่าวถึงอย่างชัดเจนในวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2540 เพื่อเป็นแนวทางการแก้ไขวิกฤตก

ปลายปี 2555 ฉันที่อายุ 30 ต้นๆ ตัดสินใจลาออกจากงาน กลับไปอยู่บ้านเกิด

การกลับมาของอลันพร้อมกับแต่งต่อแล้วครับ

นิทานเศรษฐกิจพอเพียง

"จากซุปตาร์ไหงกลายมาเป็นเด็กวัด" โซจีวอน ซุปตาร์นักร้องดังเกาหลีขวัญใจวัยรุ่นจอมหยิ่ง ไม่เชื่อ ไม่ศรัทธา หลบหลู่สิ่งศศักดิ์สิทธิ์ ทำให้ตื่นมาอีกทีกลายเป็นไอ้จุกเด็กวัด

เมืองที่มีแต่ความวุ่นวาย ผมเลยกลับบ้าน เกิดไปใช้ชีวิตเหมือนตอนเด็กอีกครั้งและ ได้เจอเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนาน

ติดไวรัสตายจากโลกที่มีเเต่ความยากจนเเละรัฐบาลสามานย์ 'เจ๋อตุง'ได้เกิดใหม่ใน'นารวม'พร้อมระบบ'จำนำข้าว' ด้วยศาสตร์เเห่งเศรษฐกิจพอเพียง ฉันจะเป็นจ้าวแห่งการดำนาให้ได้เลย!!

ชลธารอยากให้ภาสกรจำอะไรไม่ได้เสียดีกว่าและเดินจากไปได้โดยไม่หันกลับมา แต่ในความทรงจำที่หายไปของภาสกรได้ซ่อนความลับของชลธารเอาไว้ เขาที่ความทรงจำหวนคืนมาจะไม่ยอมปล่อยมือของเธออีกต่อไป

สวนปันปัน จ.พระนครศรีอยุธยา เป็นสวนตามรอยเศรษฐกิจพอเพียงขององค์พ่อหลวง รัชกาลที่ 9

เมือเจ้าของไร่ทานตะวัน เปิดไร่เล็กๆของเธอให้กับคนจากสำนักพิมพ์ แต่เธอกลับพบว่าผู้ชายคนนั้นคือเพื่อนเก่าของเธอ คนที่เธอเคยรู้สึกดีด้วย เธอจะจัดการเรื่องภายในใจและเรื่องวุ่นๆในไร่ไปพร้อมๆกันได้หรือเปล่า

แล้วโลกก็เหวี่ยงสองหม้ายมาเจอกัน คนหนึ่งเป็นพ่อหม้ายเมียทิ้ง ส่วนอีกคนเป็นเจ้าสาวหม้ายขันหมาก ความรักที่ผิดหวังทำให้ต้องคิดหนักที่จะเริ่มใหม่ทั้งที่หัวใจก็ตรงกัน

เรื่องสั้นเศรษฐกิจพอเพียง เป็นเรื่องราวช่วงปิดเทอมของเมฆาและน้ำมนตร์ ที่กลับไปเยี่ยมบ้านที่ชนบท แต่พบปัญหาเศรษฐกิจของหมู่บ้าน จะเป็นเหตุการณ์ที่พวกเขาจะไม่มีวันลืม

ผมชื่อเท็น ใช่แล้ว... ไอ้ที่แปลว่าสิบนั่นล่ะ ผมใช้ชีวิตแย่กับความฟุ้งเฟ้อมาตั้งแต่จำความได้ จบวันหนึ่งเมื่อสิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้เกิดขึ้นกับผม !

เป็นการเขียนขึ้นเพื่อ แสดงแนวคิดในการวางแผน การพัฒนาและการขยายตัวของ ระบบทุนนิยม ให้ปลอดภัยจากวิกฤตทั้งหลายที่อาจจะเกิดขึ้น โดยเริ่มจากบุคลากร และอาจจะยากไปสำหรับบุคคลทั่วไป