ค้นหา

“... สัญชาตญาณแห่งการดำรงเผ่าพันธุ์ ปลุกมันให้ตื่นขึ้น.... ออกล่า... ขย้ำพรหมจรรย์ !

" เอ่อออ พี่เสือคะ ยังไม่กลับหรอคะ ดึกมากแล้ว ขับรถดึกๆอันตรายนะคะ" ที่รักเอ่ยถามออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆ เพราะอยู่กันสองคนแบบนี้แล้วทำให้รู้สึกแปลกๆ "ดึกแล้ว กลับตอนนี้คงลำบาก พี่ขอนอนนี่ได้มั้ย"

ถ้าประธานนักเรียนโรงเรียนมัธยมกับเดือนครุศาสตร์ปี 1 มาเจอกันในฐานะคุณครูกับลูกศิษย์ คุณคิดว่าระหว่างความฟินกับความชิบหายวายป่วงอันไหนจะเกิดขึ้นก่อนกัน^^

'ก็บอกว่าอย่ามายุ่งกับผม เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเเล้ว มันจบตั้งเเต่คืนนั้นเเล้วพี่ไม่เข้าใจหรอ' 'มึงคิดว่าคนอย่างกูต้องฟัง? คนอย่างกู...ถ้าอยากได้อะไร กูก็ต้องได้' #เกรี้ยวกราดมั๊กๆ

คนจะเป็นเสือ เป็นที่ใจ ใช่มือเท่าเม็ดมังคุด "เสือดุกว่าพ่อลมละกัน", "เล่นพ่อกูแล้วเนอะเสือเนอะ"

จะทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง! ต้องหยิ่ง! ต้องไม่เสียตัว! ฉันมองคนร่างยักษ์ที่นอนแผ่หลาอยู่บนเตียงพร้อมกลืนน้ำลายลงคอ "รออะไร พี่ดุยิ่งกว่าเสือนะ อย่าให้ต้องลงมือ.." ความอดทนมันมีจำกัดโว้ย ดังนั้นจะไม่ทน!