ค้นหา

"ในเสียงฉ่าและกลิ่นหอมของขนมครก รอยยิ้มของคนขายซ่อนความทุกข์ยากในชีวิตที่ไม่มีใครมองเห็น... จะมีใครไหมที่พร้อมฟังเรื่องราวของเขา และเข้าใจว่าแม้ในความขมขื่น ก็ยังมีความหวานซ่อนอยู่ในใจคน?"

"หากเจ้ายอมช่วยเรา ทุกสิ่งที่เจ้าปรารถนาจักเป็นจริง" ดวงเนตรมรกตสบเข้ากับตาทรงคมตามฉบับคนไทยเชื้อสายจีน ปากหนาได้รูปยกยิ้มโปรยเสน่ห์ใส่เด็กสาว "การได้ผ่าตัดดูอวัยวะภายในของคุณน่ะหรอคะ?" "..."

“ทหารเรือ ผลัด1” !!! เพียงเท่านั้นร่างสูงใหญ่ก็ทรุดลงจนเข่ากระแทกพื้น คิ้วของเขา ใบหน้าส่ายไปมาอย่างทุกข์ใจ น้ำตาไหลพราก และเพ้อพล่าม “เภา ... น้องเภา แล้วจะอยู่ยังไง ... น้องเภา”

ปฐมบทสุดท้าย จากเริ่มต้นที่แสนธรรมดากลับกลายเป็นโศกนาฏกรรมความรักที่ต้องเลือกจนก่อให้เกิดความแค้นระหว่างแคว้นที่ต้องสะสาง --- ถ้าทุกอย่างเริ่มที่นาง นางก็จะขอรับเพียงผู้เดียว ---

400 ปี ผ่านไปนับตั้งแต่เชียรออกจากถ้ำปอป ตอนนี้ทุกอย่างสงบสุขดี ยกเว้นก็การปรากฎตัวอีกครั้งของคง.....ที่จะมาอยู่กับเชียร

ความผิดพลาดในวันนั้น ทำให้ฉันต้องทนทุกข์อยู่กับเขาในวันนี้ ไม่มีแม้แต่หนทางจะหลีกหนี #หยางเหมย

ในเมื่อสถานะทางร่างกายมันเปลี่ยนเรื่องอื่นๆ ก็คงเปลี่ยนตามกันได้เว้นแค่เรื่องบนเตียงบอกเลยว่ามันยังเป็นเหมือนเดิม!

งานติวนักศึกษามหาลัย นับเป็นงานใหม่ที่เธอเพิ่งจะเคยรับครั้งแรกมันเป็นอะไรที่ท้าทาย แต่ค่าตอบแทนที่เธอได้รับนับว่าคุ้มที่จะเหนื่อย หากแต่เธอประเมินนักศึกษาคนนี้ต่ำไป

"เหมย" หลานสาวเจ้าของร้านอาหารที่ทำอาหารไม่ค่อยอร่อยเสียเท่าไร ได้รับการสืบทอดร้านอาหารต่อจากคุณปู่ที่เสียไปตามคำสั่งเสีย และเธอก็พบว่าร้านอาหารของคุณปู่นั้นเชื่อมกับต่างโลก!

จากหัวใจ ที่เคยว่างเปล่า ….. ใครจะรู้ ว่าวันหนึ่งเขาจะเข้ามาช่วยเติมเต็ม …แต่ก็กลับกลายเป็นเขาเอง ที่เข้ามาแค่เหยียบมัน …..

มีคนเคยบอกว่าเวลาคลื่นแรงอย่าเล่นน้ำ เดี๋ยวจะโดนคลื่นกระแทก:)

แอบชอบพี่ม.6 ทำยังไงดีครับ ;-;

“ถ้าการรักใครสักคนไม่สามารถเปิดเผยได้ เพราะคุณอาจเสียเขาไป คุณจะเลือกเก็บความรู้สึกนั้นไว้หรือ...เลือกที่จะเอ่ยมันออกมา”

เป็นความรักของเราเเละเพื่อน

หมื่นไกลสุดขอบฟ้า...ตามหา เนิ่นนาน เหน็บหนาว รอถ้า เพื่อเข้ามา..รัก...

8 ปีที่ผมรอจะแก้ไขมัน หวังว่าฟ้าคงจะให้อภัยผมนะ :)

"ท่านพี่ ข้าจะไปแล้วนะเจ้าคะ" หลิงเหมยเอ่ยออกด้วยรอยยิ้มเศร้าสร้อย "อืม ขอให้เจ้าโชคดี ลู่หลิงดูแลน้องข้าด้วย"เง็กเซียนฮ่องเต้เอ่ยตอบด้วยความอาวรณ์ จากนี้ชีวิตเป็นของเจ้าอย่างแท้จริง ข้าคืนให้เจ้า

การเจอกันระหว่างฉันกับเขามันแปลก นอกจากไม่มีใครมองเห็นเราแล้วฉันยังต้องอยู่กับเขาสองต่อสองอีก “พี่เหนือดูมีความสุขนะคะ” “พี่อยากทำให้เหมยยิ้ม” “ยิ้มของเหมยมันทำไมหรอคะ?” “พี่ชอบ..”

เมื่อเพื่อนรัก บอกว่าไว้ถึง30ค่อยมาคุยกันถึงอนาคตของเรา

พฤกษาสนสั่นไหวตามสายลม ดอกเหมยงดงามสล้างตา พฤกษาไผ่ตั้งตระหง่านคู่เคียงกันในฤดูหนาว...และความรักของดวงใจทั้งสามดวงจะเป็นอย่างไร...