ค้นหา

จุดเริ่มต้นของการกระทำบาป ที่มีอาจรู้ว่า ‘ผลของบาปนั้น คือความตาย’

เวลาอันยาวนานที่ทำให้คนสองคนกลับมาพานพบกันอีกครั้ง การพบกับอีกครั้งด้วยตัวตนจริงๆของทั้งสอง เหตุผลคงเป็นเพราะอะไรไปไม่ได้ นอกจาก “พวกเขาทั้งสองถูกสร้างขึ้นมาเพื่อคู่กัน”

ฟิคเรื่องนี้แต่งแด่สาวก ชู-ไอ กองอวยและติ่ง เพื่อสนองนี๊ดตัวเองค่ะ >,.<

หากพระเจ้ามิอาจปล่อยคนแปดเปื้อนอย่างเธอให้เป็นอิสระ... ก็ขออย่าได้ให้อภัยต่อความผิดบาปมหันต์ของเธอด้วยเช่นกัน!!!

'เขา' ในความหมายของเธอ คือคนที่เธอชอบ... หากแต่ 'เขา' ตรงหน้านี้ ดูจะเข้าใจอะไร ผิดไปเยอะเลย...

ขนนกร่วงโรยลงข้างกาย จิตใจแตกสลายกลายเป็นเพียงเศษแก้ว จะเจ็บปวดแค่ไหนก็ต้องฝืนต่อไป กัดฟันกลั้นใจต่อหยดเลือดของตัวเอง...

[ความทรงจำอันเลือนรางในวันคริสต์มาส.. จะหวนกลับคืนมาเพื่อเติมเต็มตัวตนและหัวใจของเธอ ..ได้มั้ยนะ?] [ถ้าเธอต้องการทบทวนและยืนยันเรื่องราวในวันคริสต์มาสปีนั้น ฉันก็จะเป็นคนช่วยเธอเอง พร้อมกับสิ่งนี้..]

เขาพูดกันว่า... เมื่อร่างกายอ่อนแอลง จิตใจที่เคยเข้มแข็งก็จะอ่อนแอตามลงไปด้วย และนั่นก็คงจะจริง...

11 พฤศจิกายน "วันป๊อกกี้" เป็นวันแห่งการมอบป๊อกกี้ให้แก่กันและกันของชาวญี่ปุ่น ไม่ว่าจะในหมู่เพื่อนฝูงหรือหนุ่มสาว แต่ไม่มีความหมายใดแอบแฝงไปมากกว่านั้น... มันไม่มีจริงหรือ? ความหมายแอบแฝงนั่นน่ะ!

“คุโด้คุง.. ขอโทษนะที่ฉันรักนาย” “ขอโทษนะที่ฉันเป็นคนที่นายรักไม่ได้..” “ขอโทษจริงๆ..”

น่าประหลาด... แม้ว่าเธอจะไม่ได้เอ่ยเอื้อนถ้อยคำใดๆออกมา ฉันก็รับรู้ได้ถึงเสียงหัวใจอันแท้จริงของเธอ... ไม่ต้องพูดอะไรนะ.. แค่นี้ฉันก็หลงรักเธอจะแย่แล้ว

เมื่อเข้าฤดูร้อน เทศกาลหนึ่งที่ผู้คนรอคอย เพื่อจะได้อธิษฐานขอพรให้ตนเองสมหวังเฉกเช่นเดียวกับเจ้าหญิงโอริฮิเมะและฮิโกโบชิที่สมหวังในรักและได้มาเจอกัน ...แล้วตัวเธอล่ะ จะสมหวังในเรื่องอะไรได้บ้างมั้ย...