ค้นหา

“ฉันให้เวลาเธอ.. 10.. วินาที ออกไปให้พ้นจากห้องฉัน..” เขาพูดเสียงสั่นเหมือนสะกดกลั้นบางอย่างเอาไว้ ขณะที่ร่างกายยังคร่อมฉันอยู่ “ถ้าเธอยังไม่ออกไปหลังจาก 10วินาที.. ‘ตลอดทั้งคืน!!’เธอจะไม่ได้ออกไปไหนเลย..”

ผม..ฉลองวันเกิดอายุครบสิบแปดปีของตัวเองด้วยการถูกจำคุกฐานฆ่าคนตาย เขา..ชายหนุ่มผู้เงียบขรึมและทรงอิทธิพลในเรือนจำที่ผมใช้ชีวิตอยู่ ..นี่คือเรื่องราวชีวิตของผู้ร้ายและความรักของคนเลว Update 9.6.55:END!

"ทำไมชอบทำให้โมโหวะ" เขาพูดขณะที่สายตายังคงจ้องมาที่ฉันไม่ห่าง "จำบทลงโทษของเด็กดื้อไม่ได้เลยว่างั้น.." ความทรงจำเลวๆแบบนั้นน่ะ มันก็แค่เศษขยะเท่านั้นแหละ

ถ้าผมรู้ตั้งแต่แรกว่า เขาเป็นคนของพวกมัน ถ้าผมรู้ว่า สิ่งที่เขาทำมันเป็นแค่การเสแสร้ง แต่เกมส์มันเพิ่งจะเริ่ม ในเมื่อเขาทำให้ผมเจ็บได้ ผมก็ทำได้เหมือนกัน!! --C.11 ครบ100%--

ความเจ็บปวดและความทรมานที่นายหยิบยื่นให้ฉันเปรียบเสมือนกับพันธนาการที่กักขังฉันเอาไว้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าพันธนาการนี้มันชั่งหอมหวานและร้อนแรงพร้อมที่จะแผดเผาฉันได้ทุกเมื่อ

ชีวิตสดใสของวัยรุ่นกำลังจะหมดลง เมื่อเขาได้มาเจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ดูยังไงๆ ก็ไม่ได้เฉียดกับคำว่าลำบากแม้สักนิด แต่ทำยังไงได้ เมื่อเกิดเป็นเลือดนักการเมืองใหญ่ ทำอะไรต้องรับผิดชอบ เขาจึงต้องจำใจยอมอยู่กับผู้หญิงที่แก่กว่าสองปี เพื่อรับผิดชอบ เกี่ยวกับกา

อย่าทำตัวเลวให้กูหดหู่ อย่าทำเจ้าชู้ให้กูหวั่นไหว อย่าทำตัวกากให้กูอายใคร� อย่าทำหน้าเหี้ยใส่เวลาไม่พอใจกัน!!! Status☆Chapter 5 ...100%

เขา เป็นนายวายร้ายจอมบงการ ฉัน เป็นเหยื่อที่จะโดนเขาจัดการรายต่อไป แต่คิดเหรอว่าฉันจะยอมอยู่ฝ่ายเดียว เฮอะ! อย่าให้ถึงทีฉันบ้างละกัน

ยังอัพไม่เสร็จ !!!!!!!!!!!!!!!!!!