ค้นหา

–ใครที่มองว่าเด็กแฝดมันน่ารัก เป็นเด็กดี ให้ควักตาแล้วเอาไปล้างซะ เพราะสองคำนี้ไม่ใกล้เคียงเลยซักนิด -Gojo Satoru-

"เออ ใช่ในอีก2-3ปีลูกชายของฉันจะถูกขายให้ตระกูลเซนอิง แล้วแต่นายจะทำอย่างไงก็เอาเถอะ" 'ฝากดูแลเมกุมิด้วย เข้าใจไหมนะ? ไม่สิ ไม่สนหรอก ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น' "ไอ้หนูแกชื่ออะไรนะ?" "ฟุชิงุโระ เมกุมิ"

เป็นเฟื่อนหรอ

'เมื่อโตขึ้น วันนั้นเราจะเข้าใจถึงเหตุผลในการมีอยู่ของตัวเอง' ใครบางคนเคยบอกเอาไว้แบบนั้น แต่จนแล้วจนรอดเธออายุเข้า18 ก็ยังไม่เห็นวี่แววที่ว่าสักนิด

ฮิเมะคนคลั่งรัก แม้แต่กฎห้ามมีแฟนหรือประธานค่ายก็ห้ามไม่ได้ เพราะกลัวหล่อนจะเลือกลาออกดีกว่าต้องเลิกกับแฟน

ความทรงจำชาติที่แล้วยังคงหลงเหลืออยู่ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจใช้ชีวิตแบบที่ตัวเองฝันมาตลอด แต่ทว่ามันมีสิ่งหนึ่งที่เธอหรือเขาไม่ค่อยชอบนัก คือการมองเห็น'คำสาป' หรือความบิดเบี้ยวที่เกิดจากมนุษย์เอง

ฟุชิงุโระ โทจิ ผู้คนรู้จักในนามมือสังหารผู้ใช้วิชา หรือจริงๆ แล้วเขาเป็นเพียงพ่อเลี้ยงเดี่ยวกันนะ

"สัตวแพทย์ไม่ได้รักษาแค่สัตว์ทั่วไปเหรอ?" "ผมไม่ใช่หมอหมาครับ เหมือนสถาปัตย์ที่ไม่ใช่จิตรกรนั่นแหละ" "หว่า น้องเมงุมิหงุดหงิดอีกแล้ว" หัวเราะร่ายามหยอกอีกฝ่ายสำเร็จ ไม่ว่ากี่ปีเขาก็ไม่เปลี่ยนไปเลย

เธอเกิดจากความรัก เติบโตด้วยความเกลียดชัง และเบ่งบานด้วยความแค้น สิ่งเดียวที่เธอมอบชีวิตให้คือเด็กคนนั้น เด็กที่ชื่อว่าฟุชิงุโระ เมงุมิ

อินามิจิ โยชิเอมิ เด็กต้องสาปคู่หมั้นของหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ ผู้ซึ่งเต็มไปด้วยไฟโทสะร้อนรุ่มอยู่ในใจที่พร้อมจะเผาพลาญทุกคนที่มาขวางทาง ไฟโทสะนี้ จะดับไปได้ไหมนะ?

ー ทุกอย่างมันเริ่มต้นขึ้นจาการที่เผลอไป　•　" ม๊าววววว " ไม่สิ จากแมวพิลึกตัวหนึ่งต่างหาก

'เธอ' คือผู้หญิงที่ภายนอกดูเข้มแข็งสุด ๆ แต่ความจริงเป็นมันไม่ใช่แบบนั้นเสมอไป...เราเป็นเพื่อนร่วมชั้น เพื่อนร่วมกลุ่มทำภารกิจ และตอนนี้ผมเริ่มมั่นใจแล้วว่าอยากเป็น 'มากกว่าเพื่อน' ของเธอ

คนนึงเต็มเปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ แต่อีกคนกลับถูกสาปไร้ซึ่งคำอวยพร

"เรียกพี่ซาโตรุสิคะ" "ไม่เอาค่ะ หนูไม่อยากได้พี่เพิ่ม" แต่อยากได้เป็นสามีต่างหาก-- แค่ก ๆ

"ถ้าได้หนึ่งในสามคนนั้นเป็นแฟนนะจะตั้งใจทำงานเลย" เพราะปากพาซวยบ่นออกไปแบบนั้น เลยโดนดึงเข้ามาในอนิเมะที่เสี่ยงตายสุดตีน "เฮงซวยฉิบหาย!"

หากไฟส่องลงบนพื้นถนนภาพเงาที่ทอดยาวออกไป'เป็นของฉันเพียงผู้เดียว'

ให้มันยังคงสวยงามอยู่เช่นเดิม แม้มันจะเหลือแค่ร่องรอยจาง ๆ

' ทำไมริมะจังถึงชอบผีเสื้องั้นเหรอ? ' ' ก็เพราะว่ามันทั้งสวยงามแล้วก็เป็นอิสระเหมือนทัตสึยะยังไงล่ะ! ' ' ผิดแล้ว.. คนที่ทั้งสวยงามและอิสระน่ะ' ' คือริมะจังต่างหาก '

ดูยังไงก็เป็นหญิงสาวผู้ดี