ค้นหา

แค่ครั้งหนึ่งที่เราได้เจอกัน

การแต่งศพดูเป็นสิ่งที่ไม่ชวนพิศมัยเอาเสียเลยสำหรับผู้คนส่วนใหญ่ แต่กลับไม่ใช่สำหรับชายหนุ่มวัย21ปี ที่หลงไหลในความสงบอันนิจนิรันด์ เจ้าของสีผมเทาราวกับควันของบุหรี่ ได้ย่างก้าวเข้ามาในโบสถ์อย่างเงียบเชียบเพื่อที่จะไม่ต้องทำลายความเงียบสงัดของที่นี่

เรื่องราวชีวิตของฮันกับเซอไว โจเซฟ กับ คาร์ล จากตอนแรกๆที่ไม่ค่อยชอบหน้ากัน แต่ก็ค่อยๆสร้างความสัมพันธ์กันทีละนิดทีละนิด

ครั้งแรกที่เจอพวกเธอคือในบ้านร้างกลางป่า โอเมก้าผู้อ่อนแอที่ดิ้นรนเอาตัวรอดในโลกที่โหดร้าย พวกเราจะพาพวกเธอไปอยู่ในที่ที่ดีกว่า แต่พวกเธอ...ต้องตอบแทน...

' ฉันหวังมาตลอดว่าเราจะได้กลับมาเจอกัน และแล้ววันที่รอคอยของฉันก็มาถึง ' – A mon premier amour et aimerai toujours

หากนั้นค่อบาปของคุณ...ผมก็มีบาปของผมเช่นกัน....

คาร์ล : ผีเสื้อส่องแสงสวยงามที่อยู่รอบตัวผมทำให้ผมนึกถึงคนนั้น อา..ผมชอบคุณเหลือเกินครับ โจเซฟ : ถึงจะเพียงเสี้ยววิแต่การได้เจอกับเด็กคนนั้นกลับทำให้ใจเต้นรัว เด็กคนนั้นจะรู้สึกเหมือนกันบ้างไหมนะ..

อดีตคือสิ่งที่ไม่สามารถที่จะกลับไปแก้ไขได้แต่จงยึดมั่นกับปัจจุบันที่กำลังดำเนินอยู่และ ‘ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่สิ่งที่ไม่มีกายหยาบ…แต่กลับเป็นมนุษย์ต่างหากที่น่ากลัวที่สุด’ ”...