ค้นหา

เมืองใหม่ก็สร้างแล้ว เรือนใหม่ก็มีแล้ว เหลือแต่เมียนี่แหละหนาที่ยังไม่มี แลนางบ่าวค้างเรือนนี่เล่า อายุปาเข้าไป 19 แล้ว ทำไมยังไม่ออกเรือนไปอีก หรือมันคิดจะอยู่ให้ข้าเลี้ยงไปจนแก่ตายคาเรือนเลยหรือไร!

คนขี้คุกอย่างแอนโทนี่ ริเวร่า ไม่ยี่หระกับเรื่องถูกคุมประพฤติหรอก แต่อย่าดูหมิ่นมาเฟียใหญ่อย่างเขาด้วยการส่งผู้หญิงแว่นหนามาทำหน้าที่นี้ มันหยามกันเกินไปโว้ย!

อุตส่าห์รัก อุตส่าห์รอ แต่พอเจอหน้ากันกลับจำไม่ได้ แล้วยังมากล่าวหาว่าเป็นโจร กักขังกันราวกับนางเอกจำเลยรัก ถึงไม่ตบแต่เผลอเป็นปล้ำแบบนี้ ฉันอยากจะขอคืนคำสัญญาวันละร้อยรอบ!

‘ใครเล่าจะไม่อยากได้รักคืนมา’ ยมทูตก็เช่นกัน

เธอต้องตายเพราะยมทูตมือใหม่ทำซวย แต่ถ้าได้ร่างใหม่ที่ สวย ผอม รวย ฉันพอจะให้อภัยได้ แต่ไอ้เรื่องฟื้นมาแล้วแต่งงานกับคุณหลวงยุครัชกาลที่ 5 นี่ไม่ได้อยู่ในข้อตกลงนะเว้ย “เรื่องมีผัวข้าแถมให้” สมิงกล่าว

ฉันต้องไปอาบน้ำมนต์ล้างซวยกี่วัด! เมื่อผู้ชายที่พลั้งปากจีบเขาในคืนอกหักกลายเป็นเจ้านายใหม่ แล้วเมื่อพบกันอีกครั้งเขาสาปแช่งเธอให้เกิดเป็นลูกหมา 500 ชาติหากผิดคำพูด!

Side Story ของรักในรัตติกาล ที่นิยายจบแล้วแต่ความน่ารักของท่านเจ้าที่ไม่ยอมจบ ก่อเกิดเป็นความรักกับนักเขียน ที่กว่าจะรักกันได้พาเอาเหนื่อยทั้งคนทั้งเทวดา

ไหนว่าเบ้าหน้านี้ไม่น่ารัก ไหนว่าเป็นผู้หญิงไร้ยางอาย ไหนว่าให้ตายก็จะไม่แตะต้อง ถ้าเกลียดขี้หน้ากันขนาดนั้นก็ถอนหมั้นไปเลยเซ่!!

เมื่อวาระแห่งชาติ(นี้) ของแม่เลขาคือหาแฟนให้ได้สักที ไม่อย่างนั้นจะไปบวชชีให้รู้แล้วรู้รอดไป แล้วเจ้านายอย่างเขาจะเลือกเป็นพ่อสื่อ หรือจะเลือกเสียสละ ยอมเป็นวาระแห่งชาติ(นี้) ให้เธอซะเองดี

อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงประหลาดโผล่ขึ้นมาจากคลองหน้าบ้านในสภาพเหมือนหมาตกน้ำในคืนวันมหาสงกรานต์ ซ้ำยังอ้างว่าตนเป็นเทพีสงกรานต์อีก เทพีที่ปลอมไปทั้งตัวเช่นนี้ น่าจะเป็นมิจฉาชีพมากกว่ากระมัง!