ค้นหา

แอกเนสเด็กสาวเสื้อสเวตเตอร์สีแดง ในเมืองเล็กๆที่ชื่อเดอร์รี่,รัฐเมน เธอเคยพัดตกท่อระบายน้ำเพียงเพราะได้ยินเสียงพรายกระซิบของใครบางคน ความมืดมิด กระแสน้ำและกลิ่นเหม็นเน่าของท่อ จึงเป็นความกลัวของเธอ

ประตูบ้านพักหลังใหญ่ที่เชื่อมต่อกับมิติต่างๆของห้วงเวลาภายใต้ตัวบ้านที่มีเพียงเด็กหนุ่มเป็นผู้ดูแล และแขกจากทุกมิติต่างๆที่เข้ามาพักผ่อนอาศัย ถ้าเป็นเพียงคนธรรมดาก็ว่าไปอย่าง แต่ดันไม่ใช่อย่างที่คิด:(

เพนนี ไวส์ อยากซุกไซร้ ดมกลิ่น และ เลียเธอไปทุกส่วนของร่างกาย พูดง่ายๆคือมันอยากจะกลืนเธอเข้าไปนอนเล่นในท้องทั้งตัว

มีปีศาจตัวตลกอยู่ในเมืองเดอร์รี่นี้น่ะหรอ?! แล้วทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ ให้ตายสิ!

มันมีชีวิตอยู่มาเป็นล้านปี แต่ไม่เคยเจอใครน่ากินเท่านี้เลย แค่ได้กลิ่นลอยมาไกลๆ ก็น้ำลายสอแล้ว

ถ้าบิลลี่ตัดสินใจจะไปช่วยจอร์จี้ด้วยตัวคนเดียว เขาเจอมัน มันเจอเขา แต่ผลสุดท้ายแล้วจอร์จี้ก็ถูกจบชีวิตอยู่ดี แล้วต่อจากนี้เพนนีไวซ์ควรจะกินเขาต่อในขณะที่เด็กชายกำลังเศร้าสินะ...หรือไม่ดี?

"ท...ทำไมต้องเป็นจอร์จี้ ทำไมต้องเป็นเขา "บิลล์ไม่สามารถเก็บน้ำตาไว้ได้ อีกจากการสูญเสียน้องชายของตนไป "ทำไมนะหรอ? ก็เพราะนายไม่ได้อยู่กับเขายังไงละ บิลลี่"

เธอมาที่เมืองเดอร์รี่เพื่อพักผ่อนและรักษาสภาพจิตใจอันเลวร้าย ก่อนจะพบกับตัวตลกที่พยายามทำุกทางให้เธอกลัวต่างๆนาๆ จนสุดท้ายจะลงเอยอย่างไร

เขาอยู่มาเป็นล้านๆปีและคอยกินเด็กทุก27ปี กับเธออยู่มาเป็นล้านๆปีไม่แก่ไม่ตาย 'ฉันไม่กลัวนายหรอก' 'นายกินเด็กเหรอ ทำไมล่ะ' 'งั้นกินฉันไหม บุฟเฟต์เลยนะ!!" 'ช่วยกินฉันที ได้โปรด!!!"

เมื่อชีวิตของพวกเธอไม่ปกติอีกต่อไป

เธอได้เดินทางจากรัฐแคลิฟอร์เนียไปยังเมืองเดอรี่เพื่อไปพักร้อนบ้านของคุณยายจนกระทั่งเธอ ได้ยินเสียงเรียกจากท่อน้ำ มันเรียกเธอด้วยน้ำเสียงที่หลอกล่อเหยื่อ “โอลิเวีย ลงมาหาฉันสิ”

ไม่เคยคิดเลยว่าการย้ายมาพักใจ(พักร้อน)จะทำให้พบเจอกับสิ่งแปลกประหลาดที่สมควรจะน่ากลัว...ไร้สาระสิ้นดี

"สาวน้อย...โอ้ 'ชาล็อต'เธอมัน..น่ากิน" "คุณตำรวจคะหนูเจอคุณตัวตลกโรคจิตตัวหนึ่งค่ะ" "โว้ววๆๆ~ ใจเย็นๆก่อนสาวน้อย"