ค้นหา

สำหรับฉัน 'คิมแทฮยอง' คือสิ่งมีชีวิตที่รวมที่สุดของความเลวร้ายเอาไว้ในตัวเขา ยิ่งหนียิ่งต้องเจอและทางที่ให้เลือกมีเพียงหนึ่งเดียว นั่นคือยอมตายเพราะน้ำมือเขา

"คุณจะสานสัมพันธ์กับเขาต่อหรือคุณจะหยุดและพอแค่นี้?"

เป็นดั่งเงาที่เร้นกายภายใต้แสง เจ้าจำแลงแฝงอยู่มิรู้เห็น ใครๆ ต่างมองเจ้าช่างเยือกเย็น สมดังเป็นอนุชาแห่งราตรี ยามพิโรจน์กรุ่นโกรธลืมหมดสิ้น พลิกผืนดินไล่ล่ามิอาจหนี แสยะยิ้มพิฆาตฆ่าไร้ปราณี ดับชีวี..

ฉันไม่เชื่อ"ความรัก"อีกต่อไปแล้ว นายมันคนไร้ "หัวใจ"

"เธอเคยรักฉันบ้างมั้ย" คำๆนี้ยังคงทำให้คุณสับสนจากปากผู้ชายที่ทำร้ายคุณมาตลอด

"เเบมฝากเอาเอกสารให้บอสที" "บอสครั.." "อือออ อ๊าาาาา บอสค่ะ อ๊ะ" ทำไมไม่ไปเอากันทีอื่นครับหัวหน้า....

จะร้ายดีอย่างไรฉันก็ไม่มีวันรักเธอยัยตัวแสบฟานี่ อีกอย่างหนึ่งเธอเป็นคู่หมั้นของพี่ชายฉันนะ ฉันจะรักเธอไม่ได้

คุณทำให้ผมสูญเสียความเป็นตัวเอง... #Fic1995

พี่รักตัวเล็กมากๆเลยนะครับ...

จินเคยใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟื่อยแบบไม่รู้จบเคยคิดว่าเงินกับเซ็กและเหล้าคือชีวิตมาตลอดและจินยังหักอกแทฮยองอย่างไม่ใยดีผ่านไปจินก็เริ่มต้นชีวิตใหม่แต่ต้องกลับมาเจอกับแทฮยองคนที่เขาเคยฟันทิ้งมาเมื่อ4ปีก่อน

หึ อยากหาเรื่องใส่ตัวเองดีนัก ต้องเจอแบบนี้แหละ กรี๊ด ยุนกิจะทำอะไรกับนางเอกของเราหน่าาา กดเข้าไปอ่านเลยจร้าาา

นักรบในตำนานแห่ง ST.TERESA มีได้เพียงหนึ่งฉันใด ผู้กุมหัวใจ HUNTER WARRIOR ก็มีเพียงหนึ่งฉันนั้น...

ฉันเป็นหญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง ที่มีชีวิตที่ธรรมดาและเรียบง่าย แต่พอมาวันหนึ่ง จากชีวิตที่ธรรมดากลับกลายเป็นวุ่นวาย เพราะอีตาบ้านี้คนเดียว!!

ความรักของฉันที่มิอาจบอกใครได้ เพราะกลัวมันจะกลับมาทำร้ายให้เราต้องแตกแยกกัน ฉันขอเก็บความรักของฉันไว้แบบนี้เพื่อไม่ให้ใครเจ็บปวด

"นายต้องการอะไรจากฉันอีก!!!" ในสายตาของคนตัวเล็กกว่ามองคนที่คร่อมเธออยู่ด้วยความหวาดระแวง "หึ....ฉันต้องการให้เธอเจ็บมากกว่าที่คนที่ฉันรักเจ็บ...แค่นั้นเองว่ะ" คนตัวสูงยกยิ้มมุมปากออกมา.....

พรหมลิขิตทำให้พวกเค้าทั้ง7คนได้เดบิวต์เป็นไอดอล แต่จะเป็นยังใงถ้า" แทฮยอง " หนึ่งในเมมเบอร์ของวงกลับรักคนที่ไม่ควรรัก โชคชะตาจึงเล่นตลกให้เค้าต้องรัก....ข้างเดียว

'แทแทชอบแอบดูพี่สาวตอนอาบน้ำมากที่สุดเลยฮะ..'

ー When the book start open

สนองนี้ดตัวเองล้วนๆ แต่งไว้อ่านเองเผื่อเก็บไปฝัน

“จำข้าไม่ได้เลยรือ?” “เอ่อ.. เรารู้จักกันหรอคะ?” “ทำไมข้าจักไม่รุ้จักเจ้า ก็เจ้าหน่ะเป็นเมียข้า” “อะ อะไร ฉันไปเป็นเมียคุณตอนไหนกัน!”