ค้นหา

เขาผู้ซึ่งได้รับฉายาจอมหักคะแนน หัวเมือก และเจ้าชายเย็นชาแห่งฮอกวอต และเธอนักเรียนดีเด่นแห่งบ้านกริฟฟินดอร์ ร่าเริง สดใส แต่ในสายตาเขาก็คือเด็กอวดดีคนนึงแห่งบ้านที่เขาเกลียดหนักเกลียดหนา

เมื่อคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็ฯคุณแม่ของกลุ่มนั้นป่วยหนัก มีเพียงคนๆเดียวที่เขาต้องการที่จะอยู่ด้วยในวาราสุดท้ายนี้ "สัญญานะว่าจะดูแลพรอมโต้" "ได้สิ นายไม่ต้องห่วงนะ"

ผมเคยได้ยินมาว่าการได้รักคือความสุขของชีวิตแม้จะเป็นรักข้างเดียวก็ตาม แต่ถ้าการรักใครสักคนที่เค้าไม่รักคุณกลับทำให้รอยยิ้มของคุณหายไป....คุณจะยังรักเค้าอยู่มั้ย???

ฉัน เมโลดี้ ร่างแบ่งภาคของท่านเทพีอะโฟรไดร์ อุตส่าห์ได้ลาพักงานทั้งที แต่ดันเสกคาถาผิด แล้วร่วงลงมาในโลกนินจาซะงั้น ถ้าจะซวยขนาดนี้อ่ะนะ... โว้ยย งามไส้จริงๆ!!

I will always love you. Even from a distance. Even in the arms of someone else.

ว่ากันว่าเขาเป็นคู่กันมาแต่ก่อน

Friend zone... เราถูกกำหนดมาให้รักกัน... แค่ "เพื่อน" เท่านั้น

ถ้าเขาไม่อาจส่งยิ้มให้คุณได้อีกเเล้ว..ถ้าเขาไม่อาจส่งเสียงที่เเสนคุ้นเคยนั้นออกมาได้..คุณจะยังรอเขาอยู่ไหม?

" กูชอบมึงนะเว้ย " " รักนะครับ " " ขอโทษ.. " " กูเหนื่อยว่ะมึง "

ณ ที่แห่งนี้ที่เราได้มอบหัวใจรักใครสักคน

ไม่ว่าจะเป็นปัจจุบัน หรืออนาคต หรือแม้แต่ในความทรงจำ เขาก็จะอยู่กับผมเสมอและตลอดไป

ตัดใจขายเพื่อเอาเงินมาเรียนจ้า

จากที่เคยได้แต่มองอยู่ห่างๆ..เจอกันก็มีแต่คำพูดเสียดสีที่คอยกระทบใจ..พอได้ใกล้ชิดผูกพัน..ก็กลัวที่จะเสียใจเพราะความใกล้ชิด..

บ่ายวันหนึ่ง ที่ม้านั่งตัวยาวใต้ต้นไม้ข้างสนามฟุตบอล พัคจีฮุนไม่ได้นั่งอ่านหนังสือเพียงลำพังอีกต่อไป

มันก็จะมีอยู่คนนึงอ่ะ ที่พอคิดว่าจะไม่ได้เจอหน้ากันบ่อยเช้าเย็นเหมือนที่ผ่านมาๆ มันก็จะรู้สึกใจหายอยู่หน่อยๆ : เจ้าลูกเจี๊ยบฝึกหัดไม่ได้กล่าวไว้ ㅇㅅㅇ/

ถ้าหลังจากนี้ไปเราจะได้อยู่ด้วยกันมันจะดีสักแค่ไหนนะ ได้ยิ้มให้กัน เดินเคียงข้างกัน ในทุกๆวันต่อจากนี้ไป...แฮร์รี่ยิ้มให้กับตัวเอง ชีวิตที่มีเดรโก มัลฟอยอยู่ในนั้นเป็นชีวิตที่สวยงามเสมอ

ผมไม่สนหรอกว่าในอดีตคุณจะเจออะไรมา ผมสนแต่เรื่องอนาคตของเรามากกว่า... เจอคนที่เหมาะสมเป็นแม่ของลูกทั้งทีไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอก - kim yugyeom

เรื่องสั้นที่บอกระยะเวลาแค่ช่วงเพียงฝนตก กลับเรียกหยดน้ำตาใครหลายคนได้มากมาย