ค้นหานิยาย

แฝดคุโรคาวะเป็นแฝดที่หน้าตาเหมือนกันไม่พอ ยังตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋อีก "ใครมันแยกออกแก๊งเท็นจิกุจะกราบตีนให้ดู!!!" *ยังไม่แก้คำผิด*

"Butterfly Effect" เพียงแค่คำๆเดียว แต่กลับอธิบายทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ได้ทั้งหมด ถ้าคุณมีโอกาสได้ย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง..คุณจะยังคงทำมันเหมือนเดิมมั้ย?

หากความไม่สมบูรณ์แบบคือมนุษย์แล้วทำไมมนุษย์จึงถูกบังคับให้สมบูรณ์แบบกันล่ะ?

แบบประเมินอาการไม่พึงประสงค์ (✓)หัวใจเต้นแรง (✓)อยากอยู่ใกล้และได้ดูแลตลอดเวลา (✓)รู้สึกสนใจ อยากรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ :ทำใจเถอะ คุณกำลังตกหลุมรัก Warnning:OOC,R-18

ผมน่ะอยากย้อมประเทศนี้ให้เป็นสีเลือดจังเลยครับ ฮึฮึฮึ ว้าวววตรงนั้นมีคนมีเรื่องกันด้วยล่ะน่าสนุกจังเลยนะครับ . . . คิดถึงพี่ๆจังเลยน้าาา

"จำเอาไว้นะจิรุ คนเราต้องรู้ขอบเขตและยอมรับทุกอย่างที่ตามมาจากการกระทำของลูก" เอาล่ะ มันจะเริ่มจากตรงไหนดีล่ะ น่าจะเริ่มจากที่ไฮทานิคนพี่เข้ามาทักเธอก่อนละมั้ง

เมี้ยว เมี้ยว- อะไรนะเจ้าเหมียวนี่เป็นเเมวของไฮทานิงั้นหรอ?

เธอเป็นเจ้าหญิงของเท็นจิกุ เป็นที่ยอมรับของทุกคนยอมรับ เธอแข็งแกร่ง เธอเก่งและเธอ..รวย! "เจ้าหญิงมาทำอะไรที่นี่กันเหรอครับ?" "มันน่าสนุกนิดหน่อย เลยอยากมาดูน่ะ"

"รามอสูร"เด็กหนุ่มผู้ลึกลับที่เป็นจากประเทศไทย ที่ย้ายมาเรียนอยู่ที่มิโซจู จนได้มาเจอกับ"ฮานางากิ ทาเคมิจิ"ที่กำลังถูกทำร้ายอยู่เขาจะทำอย่าไร จะช่วยหรือจะปล่อยไป

ทุกคนที่อยู่ในสถานพินิจเป็นเด็กไม่ดี​ แต่ฉันเป็นเด็กดีนะ​ เพราะอยู่นิ่งๆ​ ให้พวกเขาจับ :)

𝙰 𝚕𝚘𝚗𝚐 𝚏𝚘𝚛𝚐𝚘𝚝𝚝𝚎𝚗 𝚜𝚝𝚘𝚛𝚢 𝚌𝚘𝚖𝚎𝚜 𝚋𝚊𝚌𝚔 , 𝚜𝚞𝚍𝚍𝚎𝚗𝚕𝚢 𝚝𝚎𝚊𝚛𝚜 𝚏𝚕𝚘𝚠𝚎𝚍 𝚍𝚘𝚠𝚗.

ครอบครัว เพื่อน พวกพ้อง ของแบบนั้นนะไม่จำเป็นกับการใช้ชีวิตของฉันขนาดนั้นสักหน่อย~ ขอแค่ช่วยเหลือตัวเองให้รอดไปในแต่ละวันได้ก็พอแล้วนี่นา

ครอบครัว เพื่อน พวกพ้อง ของแบบนั้นนะไม่จำเป็นกับการใช้ชีวิตของฉันขนาดนั้นสักหน่อย~ ขอแค่ช่วยเหลือตัวเองให้รอดไปในแต่ละวันได้ก็พอแล้วนี่นา

'คุโรคาวะ ชิโระ' หญิงสาวที่ทั้ง น่ารัก น่าเอ็นดู จนทำให้ 'พวกเขา' ตกหลุมรัก แต่ทว่าพวกเขากับไม่รู้เลยว่าผู้หญิงที่พวกเขาตกหลุมเธอมีสองคนในร่างเดียวกัน!

“เด็กดี ? ผมไม่เคยเป็นอยู่แล้ว : )” — อายาเมะ

ทัตสึมากิ มาเอมิ วาดหวังเอาไว้ว่าสักวันหนึ่งเธอจะสามารถย้อนกลับไปแก้ไขสิ่งที่เธอทำผิดพลาดไป และแล้วเธอก็ได้กลับมาเจอเขาคนนั้นอีกครั้ง

เสียงของฝน กลิ่นของฝน ฤดูฝนแสนคุ้นเคยหวนกลับมา และฝนก็พาใครบางคนคืนสู่อ้อมแขนอีกครั้ง “ยินดีที่(ไม่)รู้จักครับ”

" อาระ เป็นเด็กที่น่ารักจังน้า~ " ครับ น่ารักกับคุณแม่คนเดียวครับ

กลิ่นน้ำหอมเจือจางอยู่ในอากาศ ความทรงจำที่ตกตะกอนเริ่มลอยฟุ้งใต้ความคิด ไม่ทันรู้ตัวก็เผลอพุ่งเข้ากอดอีกฝ่ายแล้ว “คิตสึนี่จัง หายไปไหนมา”