- 49
- 3.31K
- 8
ยามราตรีจันทร์เจ้าลับอับแสงฟ้า...แต่จันทราดวงนี้ใช่หนีหาย เพราะข้างแรมเดือนแรมร้างให้ห่างไกล...ราตรีใหม่จันทร์จักฟื้นคืนแสงนวล
ยามราตรีจันทร์เจ้าลับอับแสงฟ้า...แต่จันทราดวงนี้ใช่หนีหาย เพราะข้างแรมเดือนแรมร้างให้ห่างไกล...ราตรีใหม่จันทร์จักฟื้นคืนแสงนวล
"เอื้องคำ" โจรสาวมากมารยา ใช้เสน่ห์เรือนกายยั่วยวนชายให้ถูกหลอกปล้นมานักต่อนัก แต่อยู่ ๆ โชคชะตากลับมิเป็นใจเมื่อได้มาพบ "เขา"พ่อค้าหนุ่มรูปงามเจ้าเล่ห์เหนือใคร หรือเวรกรรมจะตามสนองเธอเสียแล้ว...
เพราะผูกพันนานนับพันปี...สองใจจึงมิอาจตัดขาด ซ้ำร้ายชะตายังบันดาลให้หวนกลับมาพบ"เขา"บุรุษผู้เคยครอบครองเธอทั้งชีวิตและหัวใจ แม้อยากหลีกหนีเขามากเพียงใด แต่เหตุใดหนอ...เขาจึงไม่ยอมปล่อยเธอไปแม้สักครั้ง
“นวลเจ้าอยู่แห่งหนใด...ดวงฤทัยพี่เพรียกหา”
คุณค่าของคนคนหนึ่ง...แท้จริงแล้วมันขึ้นอยู่กับสิ่งใด
เมื่อความงามเป็นเหตุให้เดือดร้อน แสงแก้วจึงต้องหนีจากบ้านเกิดเมืองเก่า เพื่อมิให้ถูกฉุดไปเป็นเมียน้อยใคร แต่ใครจะรู้เล่าว่าจะหนีเสือปะจรเข้...
เรื่องราวสู้ชีวิตของ "นวล"หญิงสาวบ้านป่ายางเมืองสวรรคโลก...ที่มาใช้ชีวิตบนแผ่นดินกรุงศรีฯอันกว้างใหญ่ แม่หญิงตัวคนเดียว หัวเดียวกระเทียมลีบอย่างเธอ...จะเอาตัวรอดได้หรือไม่ ?
ชะตาอาภัพจนสิ้นไร้ไม้ตอก "บุหงา" จึงต้องเอาตัวรอด ปลูกผัก ทำนา หาบเร่ของขาย แม้ชีวิตลำบากนัก...แต่ก็มิลำบากเท่าต้องเป็นทาสรักพ่อหนุ่มเศรษฐีใหญ่ แล้วกระต่ายน้อยอย่างเธอ...จะรอดพ้นเงื้อมมือเขาได้หรือไม่
ทิวาเจ้าลดเลือนหายกลางเวหา...ดวงดาราประดับแสงราตรีใหม่ แม้นเราสองต้องพลัดพรากจรจากไกล...หากอรุณทอแสงใหม่ให้หวนคืน
สำหรับแม่หญิงกรุงศรีอยุธยา หากจักได้ออกเรือนก็ต้องเป็นคู่หมายที่พ่อแม่เลือกให้เท่านั้น ....แต่สำหรับเธอ ผู้เลือกคู่หมายให้กลับมิใช่บิดามารดา ....แต่เป็น พรหมลิขิต
เมื่อปองกานต์ พยาบาลสาวในยุคปัจจุบัน ต้องข้ามภพไปเจอกับหลวงโอสถแก้วใจภักดิ์ วิชาแพทย์ทั้งสองยุคจะเข้ากันได้หรือไม่ แล้วความรักระหว่างทั้งสองคนล่ะ จะมีอุปสรรคมากน้อยแค่ไหน โปรดติดตามค่ะ
เมื่อรักเกิดที่หัวใจ...ความตายจึงมิอาจแยกเราสองให้ต้องพลัดพราก
นิยาย feel good เรื่องราวรักใสๆหัวใจ 4ดวง ของ4หนุ่มอโยธยา ...ที่จะเข้ามาทำให้คุณอบอุ่นหัวใจ
เพราะคำสาปแช่งที่ทำให้ต้องพลัดพราก ต้องตายจากกันทั้งที่ยังรักไปชั่ว๗ชาติภพ ความเจ็บปวดนี้มันทำให้เขาอดทนไม่ไหว #ฤทัยข้านี้อขออธิษฐาน ขอให้เจ้ากรรมนายเวรโปรดให้อภัย โปรดยอมให้เราสองได้ครองคู่กันเสียที
กรรณิการ์ แม่หญิงกำพร้าที่ถูกนำมาชุบเลี้ยงในเรือนใหญ่ ต้องอยู่อย่างเจียมตนและเจียมหัวใจ ระหว่างเขา...ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน กับเธอ…หญิงไร้ที่พึ่งมาขออาศัย /มันคงดีกว่านี้...หากมิได้หลงรักเขาไปแล้วทั้งใจ