จาก 'แม่เลี้ยงเดี่ยว' สู่ภรรยาสัญญาจ้างของ 'รัฐมนตรี'

จาก 'คุณครูอนุบาล' สู่ภรรยาสัญญาจ้างของ 'มาเฟีย'

จาก 'เลขาฯ' สู่ภรรยาสัญญาจ้างของ 'ท่านประธาน'

เขาชื่อ 'พายัพ' เธอชื่อ 'วาดตะวัน' เขาเป็นลูกนายพล เธอเป็นอาสาสมัครกู้ภัย เขากับเธอเหมือนอยู่คนละทิศ แต่ชะตาชีวิตก็เล่นตลกให้คุณชายตกยากต้องมาเป็นกู้ภัย (ที่ติดแกลมที่สุด!)

ชีวิตนี้เจอแต่คนเห็นเธอเป็นของเล่น ถ้าขอคนไม่เล่นกับใจสักคน พระแม่ให้กันได้ไหม?

“อย่าท้าทายฉัน แจง" --- “เธอรับความรู้สึกฉันไม่ไหวหรอก ถ้ากลัว…ก็อย่าทำซ่า เพราะฉันไม่รับประกันว่าจะพาเธอไปสวรรค์หรือลงนรก"

ชีวิตของเธอหล่อเลี้ยงด้วย...ความรัก ชีวิตของเขาขับเคลื่อนด้วย...ความแค้น

เธอเป็นครูสอนดนตรีเด็กๆ ส่วนเขาเป็นนักดนตรีข้างถนน เป็นคนไร้บ้าน และมีลูกติดหนึ่งหน่อ! -- "ถึงเธอมีแฟน ฉันก็จะเอา ยังไงสักวันเธอก็ต้องชอบฉัน แล้วฉันก็ไม่มีวันยอมให้เธอลำบาก"

เขาบอกเธอว่าอย่ายอมให้อะไรทำลายความฝัน . . . แต่ดูเหมือนการรักเขาจะเป็นอย่างนั้น

โลกของคนรอมักหมุนช้ากว่าคนอื่นเสมอ โลกของเขาหยุดหมุนตั้งแต่วันที่เธอจากไป

การหายตัวปริศนาของพ่อทำให้ 'เจ้าขา' ต้องออกตามหา เธอปลอมตัวเป็นทอมบอยและเปลี่ยนชื่อเป็น 'เจ้าขุน' แต่โชคชะตากลับเล่นตลก หญิงสาวดันจับพลัดจับผลูเข้าไปทำงานในอู่แต่งรถซะอย่างนั้น "อั่น รถเป็นหยังครับ"

ตั้งแต่เข้ามาทำงานที่ 'บ้านพนาดร' โมรียาก็ถูกสามพี่น้องจับตามองทุกฝีก้าว ไม่รู้ว่าพวกเขาเพียงแค่สามัคคีจ้องจับผิดเธอ หรือแท้จริงพวกเขาร่วมกันปกปิดความลับจากสายตาคนนอกอย่างเธอกันแน่

6 ปีที่เขาทำร้ายจิตใจเด็กสาวด้วยความคึกคะนอง... 6 ปีที่เธออยู่ไกลสุดหล้า... ตอนนี้เธอกลับมาให้เขาได้มีโอกาสแก้ไข ต้องใช้เวลาเท่าไรเขาจึงจะมีสิทธิ์เอ่ยคำนั้นกับเธอ... "ให้รันรักหนึ่งได้หรือยัง"

เพลย์เมกเกอร์ดาวดังอย่าง 'อาชวิน' ไม่มีวันยอมรับ 'ผู้จัดการทีม' คนใหม่ หญิงสาวที่สวมรองเท้าส้นสูงจะไปรู้เรื่องฟุตบอลดีกว่าคนที่สวมสตั๊ดอย่างเขาได้ยังไง้?

เขาไม่ชอบผู้หญิงก็ไม่เป็นไร เธอชอบเขาหมดใจก็พอแล้ว

'ขอให้เขาอยู่ข้างเธอตลอดไป'

“คุณสูบด้วยหรือ” // “ผมเครียด ทำไงได้ จะบ้าตายแล้วหอม ถ้าไม่ได้ของพวกนั้นคงขาดใจตาย คนดี”

"พี่ชื่อฝน เป็นนักสังคมสงเคราะห์ประจำมูลนิธิ" นับแต่วันที่เธอยื่นมือมาช่วยเหลือเขาจากปัญหาความรุนแรงในครอบครัว หัวใจของเด็กหนุ่มก็ได้พบแสงสว่าง

"ถ้าไม่อยากมีปัญหาก็เลิกหลบหน้าหลบตาฉันเสียที ถ้าฉันอยากเจอต้องได้เจอ อยากคุยก็ต้องคุย"

“ผมเคยคิด ถ้าผมยึดมั่นและแน่วแน่ ถ้าผมไปสู่จุดสูงสุดของอาชีพได้เมื่อไร ผมอาจมีค่าพอให้คุณหวนกลับมา” เขาสารภาพนัยน์ตาเศร้า "ผมนับวันรอคุณ ตั้งแต่วันที่ผมคว้าแชมป์โลกรถสูตรหนึ่ง ผมนับวันรอคุณทุกวัน"