ได้ยินเสียงฉันไหม หวังว่าคำภาวนาของฉันจะส่งไปถึงเธอนะ… ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ขอแค่ให้เธอมีความสุขก็พอ…

ทำไมฉันถึงไม่อยากให้เธออยู่ใกล้มัน ทำไมฉันถึงไม่อยากให้เธอสนิทกับใคร ทำไมฉันถึงไม่ชอบเวลาที่เธอเดินหนีไปห่างๆ ทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้วะ?? นี่ฉันชอบเธอหรือเปล่า?? แล้วเธอรู้สึกเหมือนฉันมั้ย??

ยิ่งโตขึ้นมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งพบว่าบนโลกนี้...ความสมบูรณ์แบบมันไม่มีอยู่จริง

เราเป็นของกันหรือเปล่า? สิ่งที่เราทำอยู่นี่มันคือความรักใช่ไหม? หรือความจริงแล้ว...มันไม่มีอะไรเลยนอกจากฉันกำลังคิดไปเองคนเดียว

- the world i knew is broken -

เคยได้ยินบ้างมั้ย? ที่เค้าพูดกันว่า ถ้าหากได้ยินเสียงคนรู้จักเรียกตอนกลางคืน อย่าสะเออะขานรับเด็ดขาด

ชายได้ชายคือเหนือชาย มึงรู้ปะ?? จะหนีทำไมวะ?? กลัวเหรอ?? หึหึ :)