ชีวิตแต่งงานของผัวเมียที่เกลียดขี้หน้ากัน ห้องหอคือสมรภูมิรบ คนที่นอนข้างๆ คือศัตรู ส่วนหมอนข้างคือจุดผ่านแดน ก็อย่างโบราณว่าไว้ละนะ เกลียดสิ่งไหนย่อมได้สิ่งนั้น

ใครจะไปคาดคิดว่าผู้ชายลุคอันตรายที่จับเธอกินเพราะความเข้าใจผิดในคืนนั้น คือท่านประธานหนุ่มมาดขรึมในบริษัทที่เธอเพิ่งเข้าทำงาน ผู้ชายที่เหมือนหลุดออกมาจากหนังเอวีจะกลายเป็นประธานบริษัทได้อย่างไร

เมื่อสาวโสดอยากเปิดซิงกับหนุ่มน้อยนุบนิบ แต่กลับได้ผัวทรงหื่นมาแทน งานนี้นอกจากเขาจะไม่เด็กแล้ว ยังไม่เล็กอีกต่างหาก

“นึกว่าจะต้องถอดเสื้อจนเหลือแค่กางเกงบ็อกเซอร์เสียอีก คุณถึงจะสนใจ” “ถ้าอยากให้ฉันสนใจ ไม่ต้องถอดเสื้อเลยสักตัวก็ได้ ถอดแค่การเกงบ็อกเซอร์ก็พอ”

เพื่อนแล้วไง นับจากนี้เป็นต้นไป เธอจะต้องเรียกเขาว่าสามีเท่านั้น!!

"คุณอยากเดินโชว์ซิกซ์แพ็กรอบห้องก็ตามใจ ถือว่าฉันได้กำไรด้วยซ้ำ ไม่มีปัญหาสำหรับฉัน ถ้าคุณกลัวขาดทุน เดี๋ยวฉันซื้อชุดนอนไม่ได้นอนมาใส่เดินเล่นเป็นเพื่อน ถือว่าเสมอกันดีไหม"

เมื่อคนหล่อฟ้าประทานกับสาว(เกือบ)ขึ้นคานที่เพิ่งโดนเทต้องมาใช้ชีวิตวิบๆวับๆอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน งานนี้ไม่เธอเสร็จเขา ก็เขาเสร็จเธอ หรืออาจจะทั้งคู่

เมื่อคำอธิษฐานไม่เคยได้ผล ธารธาราเลยต้องใช้เงินช่วย ก็บาร์เทนเดอร์หนุ่มน้อยคนั้นช่างถูกใจเธอเหลือเกินนี่นา "ฉันให้สามหมื่น คืนนี้ไปกับฉัน" "สามหมื่นผมไม่เอา ผมเอาแค่ลูกอมเม็ดเดียว คืนนี้ผมเป็นของคุณ”