“วิ่งเล่นพอใจหรือยัง จะหนี ไปไหนอีกเด็กขี้ขโมย” “ คราวนี้ตะยอมไปด้วยกันดีๆเเล้วใช่มั้ย? ”

“ ปีนี้อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ ” “ จะสิบแปดแล้วครับ ” เฉียงตอบกลับเสียงเบา “ อืม.. กำลังจะขึ้นมหาลัยแล้วสินะ ”

“ ว่าไง? ได้ยินป่ะเนี่ยที่กูพูดเนี่ย? ตาไม่มีแล้วแม่งหูตึงอีกหรือไงวะ” โอย… เจ็บทุกดอกแล้วบอกมหาลัยนี้เราอยู่กันแบบครอบครัว ครอบครัวบ้านแตกป่ะเนี่ย!

‘จีน จิระนันท์’ คนที่มั่นหน้าว่าตัวเองเลือกได้แถมยังพ่วงดีกรีดาวคณะร่านรักมีหรือจะคว้าเอา องศา พชรวิชญ์ มาไว้เป็นลูกไก่ตัวน้อยๆในกำมือไม่ได้ ถุ้ย!

เพราะรักมาก เพราะวันนั้นเผลอทำร้ายไป คนที่เป็นดังใจเลยโบยบินหนี เเต่ในเมื่อวันนี้เรามีโอกาสพบอีกครั้งเเล้ว สาบานเลย ว่าจะไม่ปล่อยให้หนีไปอีกเเน่!

จะไปนึกถึงมันทำไม ของพวกนั้นมันช่วยอะไรกลัฟไม่ได้หรอก เสียเวลาเปล่า หึ “ อ๊ะ อ ไม่ ปล่อยกูนะ! หยุดสิ! ”

“อื้อ.. เสือหรอ? ” เปลือกตาบางเผยขึ้นริบหรี่พร้อมเสียงยานคาง “อืม เราเอง” “เสือ.. ฮือๆ เขาทิ้งกูไปแล้ว” “อย่าร้องไห้ให้คนอื่นอีกเลยนะมิลล์ เลือกเราสิ เราสัญญาว่าจะไม่ทิ้งมิลล์ไปไหน” “&#8230

‘ไอโตะ’ เด็กหนุ่มที่ไม่เเยเเสต่อความเป็นไปของโลก เฉยชาเฉยเมยหากเเต่เก็บทุกสิ่งอย่างคิดไว้ในหัวเพียงคนเดียวเงียบๆ ชีวิตในรั้วโรงเรียนกับคู่เเฝดนรก การกลั่นเเกล้งและความรุนแรง…

เรื่องราวของพี่เกย์อยากจะเคลมเด็กหนุ่มรุ่นน้อง เเต่ไปๆมาๆไอ้รุ่นน้องที่ว่าดันเป็นพวกป่วยจิตทำเรื่องให้จนชีวิตที่เหลืออยู่ฉิบหาย! เเค่มันคนเดียวยังไม่พอ เสือกส่งไม้ต่อให้แฝดที่เพิ่งโพล่หัวมาอีก!

‘จิระเเค่นึกสนุก‘ คนอย่างเขาไม่เคยคิดจริงจังกับใคร เด็กนั่นก็ด้วย ยอมรับว่าครั้งเเรกที่เดินเข้าไปหามัน เพราะหน้ามันหล่อถูกใจเขาไม่หยอก เเต่ใครเเม่งจะไปรู้ ว่าความหล่อนั่นจะล่อให้เขาไปเจอกับความฉิบหาย!