นอกจากจะต้องดูแลว่าที่สามีที่อายุห่างกันเกือบสามสิบปี นางต้องมาเป็นว่าที่มารดาเลี้ยงของบุตรสาวของเขาที่เอาแต่ใจ และบุตรชายของเขาที่อายุยี่สิบปีแล้ว แต่สติปัญญาคล้ายเด็กอายุสิบขวบ

นางเป็นที่ชิงชังของสามี ถูกครหาว่าเป็นสตรีร้ายกาจทำลายความรักผู้อื่นและเป็นต้นเหตุทำให้คนรักของเขาต้องพิการ จากที่เขาเกลียดชังนางอยู่แล้วยิ่งเกลียดมากเข้ากระดูก ตั้งครรภ์ขึ้นมาก็มีค่าแค่เป็นแม่พันธุ์

บุตรชายอายุครบสามเดือน นางจบความรักและทอดทิ้งเด็กน้อย ถูกประณามว่าเป็นสตรีไม่ดีทอดทิ้งสามี เป็นมารดาที่แย่ทอดทิ้งลูก แต่ผู้ใดจะล่วงรู้ว่าชะตากรรมของนางผู้เทิดทูนความรักที่สุดต้องพบเจอกับอันใดบ้าง

ศักดิ์ศรีของนางไม่ต่างจากบ่าวผู้หนึ่งในจวน คำว่าภรรยาไม่มีความหมาย ความรักที่นางให้เขาก็เช่นกัน เขาผลักไสหน่ายหนี ทำร้ายจิตใจทุกสารพัดวิธี เศษใจสักเสี้ยวไม่เคยมีให้ แต่ทรมาน ผูกนางไว้ด้วยคำว่าบุญคุณ

ในค่ำคืนเข้าหอ เขากลับพบว่าความงามที่เขาชื่นชมนั้นหายไป ใบหน้าของนางมีตำหนิ เขาแทบจะฉีกร่างนางเป็นชิ้นๆที่รักษาความงดงามของตนเองไว้ไม่ได้ ซ้ำร้ายยังปล่อยให้ผ่านพิธีการแต่งงานมาแทนที่จะบอกเขาสักคำ

เขาพิการ เขาน่าสงสาร หากเหอไป๋อิงปฏิเสธจะรับรัก ก็เท่ากับซ้ำเติมชะตากรรมที่รันทดของเขาให้ย่ำแย่หนักไปอีก! ได้ผลเกินคาด....นางยินยอมเป็นภรรยาของเขา....

เขาไม่เคยพานางขึ้นสวรรค์ มีแต่ฉุดนางลงนรก! การแต่งงานกับเขาหาได้เป็นวาสนาแห่งด้ายแดง หากแต่มันคือเวรกรรม! นางมีหน้าที่เพียงทำบุตรให้เขาเท่านั้น ในขณะที่นางพยายามทำให้เขารัก เขายิ่งฉีกทิ้งความรักของนาง

นางเป็นสตรีเดียวที่หันหลังให้กับเขา ยามเข้าหาก็มีแต่รังเกียจห่างเหินทั้งที่สตรีทุกนางในแผ่นดินล้วนแต่อยากจะกระโจนเข้าสู่อ้อมแขนของเขา

นางปฏิเสธจะต้องไปอยู่กับบุรุษที่ไม่รู้จักก็ถูกท่านอาสั่งให้บ่าวจับตัวแล้วเฆี่ยนด้วยแส้จนกว่านางจะยินยอม นางบอกเหตุผลไปว่ากำลังคบหากับจางหมิงหวัง บุตรชายเจ้าของสวนผักท้ายตลาด นางจะแต่งงานกับเขาผู้เดียว

เขาคือบุรุษที่นางแอบรัก จากสงสารกลับกลายเป็นความลึกซึ้งล้นใจ เขา...จะคือรักเดียวและรักสุดท้าย เพราะคือสุดใจที่นางปรารถนา และหมายจะไม่ขอครองคู่มีรักกับบุรุษใด มั่นคงไว้เพียงกายและใจนี้มีให้เขาผู้เดียว

หลางจิ้นทง คือตัวตลกในสายตาผู้คนและเป็นตัวน่ารังเกียจแม้ในเครือญาติตระกูลเดียวกันเอง หากแต่ผู้ใดจะคิดว่าจู่ๆ เขาจะได้แต่งงานกับสตรีสาวงดงามที่คล้ายจะรักเขาจากใจจริง

เฉียวจื้อหลิน ต้องรับหน้าที่พิสูจน์ความเป็นบุรุษของ เยว่เวยหลง ให้เป็นที่ประจักษ์ว่าเขาหาได้เป็นบุรุษตัดแขนเสื้อ คณิกาอย่างนาง เมื่องานจบก็ต้องสิ้นสุดด้วยเงินที่ได้รับ ไม่มีสิ่งใดนอกเหนือไปกว่านั้น!

การอยู่ด้วยกันและความใกล้ชิดทำให้มี่เฟยพลั้งเผลอกายใจใหลหลงไปกับสามีผู้ไม่มีเสียง หากแต่เขากลับมีอารมณ์ดุดันเร่าร้อนที่ทำให้นางสยบราบคาบพ่ายแพ้ไร้ชิ้นดี

เยว่เจียนหมายใจไว้อย่างแน่วแน่ตั้งแต่ยังไม่ทันจะเข้าสู่วัยหนุ่มว่าเขาจะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงกับความน่ากลัวเช่นนี้แน่ เขาจะไม่แต่งงานมีภรรยาอย่างเด็ดขาด!

เขาคว้าสตรีมาได้หนึ่งนางในราคามหาศาล หากแต่เป็นราคาที่เขาเต็มใจที่จะจ่ายเพราะนางมีมูลค่ามากกว่าจะให้ผลประโยชน์แก่เขา นางคือสตรีที่เขาจับตามองมาเนิ่นนาน เมื่อมีโอกาสทองก็ไม่พลาดที่จะคว้าไว้

เขา...ผู้แอบรักเด็กสาวรุ่นน้องคนหนึ่งมาเนิ่นนานหลายปี ความรู้สึกดีๆทำให้เขาเก็บหัวใจดวงนี้ไว้รัก ไว้รอ ไว้มอบให้เพียงเธอ เธอ...ผู้เพิ่งถูกทรยศหักหลังจากความรักจนพาลคิดว่า...โลกนี้ไม่มีรักจริงอีกต่อไป

เขามอบชีวิตครึ่งหนึ่งให้กับปีศาจร้าย ใช้อำนาจเหนือสรรพสิ่งเพื่อความยิ่งใหญ่ในหน้าที่ แต่ทว่ ทุกอย่างหาได้เป็นอย่างที่คิด เมื่อเขาสลัดปีศาจออกจากกายไม่พ้น ความรักที่เขามีต่ออิงหลิวหลินภรรยาต้องสั่นคลอน

ครั้งแต่งงาน สามีให้คำมั่นสัญญาว่าจะรักและมั่นคงต่อนางเพียงหนึ่งเดียว สามปีต่อมา มีผู้เห็นสามีของนางไปข้องเกี่ยวกับสตรีอื่น มีสัมพันธ์ด้วยกันปานจะกลืนกิน

ความรักข้ามขอบฟ้าจึงเกิดขึ้น ห้วงสุข ห้วงรัก ถูกจุดประกายชดเชยวันเวลาที่เสียไป นางและเขาได้กลับมาเคียงคู่ หากแต่ไม่ง่าย เมื่อศัตรูหัวใจยังคงตามหลอกหลอน จองเวรหวังทำลายความรักของนางไม่เลิกรา..

เมื่อนางถูกสั่งให้มาคอยดูแลบุรุษที่ถูกลอบสังหารจนความทรงจำเลือนหายไป ความใกล้ชิดก่อความเสน่หาให้เกิดขึ้น ทั้งที่นาง... จะต้องป็นอนุภรรยาของผู้มีพระคุณ!