เพราะผมหมดอาลัยในโลกใบนี้เเล้ว จึงเลือกที่จะเดินทางไปสู่ปรโลก เพียงเเต่ที่ๆผมมานั้นหาใช่นรก หรือสวรรค์ มันเป็นเพียงห้องสีขาวโล่ง มีโต๊ะสีขาวดูสะอาดตาเเละเก้าอี้สองตัว พร้อมกับชุดเซ็ตน้ำชาบนโต๊ะ "เพราะนายไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง เพราะฉะนั้น จะทำให้ได้รู้ซึ้
เคยเป็นมือขวาให้ราชาผู้ยิ่งใหญ่จนช่วงชีวิตสุดท้าย เป็นอาจารย์เชี่ยวชาญในเเขนงจิตวิทยาที่ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ นักประดิษฐ์ที่บันดาลให้คนมากมานมีความฝัน เด็กกองขยะที่ต้องสู้ชีวิตสู่กับตันเรือรบ
ท่ามกลางความวุ่นวายของยุคสมัย เเละเหล่าผู้คนมากมาย เด็กชายผู้ที่พยายามต่อสู้เพื่อชีวิตที่สงบสุขของเขาอย่างไม่หยุดหย่อนกว่ายี่สิบปีก็ต้องจบลง เป็นการเปิดเรื่องราวของชีวิตใหม่ในฐานะอีกคนหนึ่ง...
การที่ได้ไปต่างโลกโดยที่ไม่ต้องเหลืออะไรให้คิดในโลกเก่ามันดีใช่ใหมล่ะ คิดเเบบนั้นกันรึเปล่านะ เเต่ว่าช่างเถอะ เรามาเริ่มชีวิตใหม่กันดีกว่า
อยากเขียนเเฟนฟิก เฉยๆน่ะครับ เพราะงั้น หลายอย่างจะข้อนข้างอยู่ในกรอบเหตุผล(ของผมเอง 555)ของตัวเรื่อง ด้วยเพราะว่าขี้เกียจมานั่งเเต่งเรื่องนู้นนี้เพิ่ม เเต่เอาจริงๆการใช้ข้อมูลขอเรื่องมาใช้ดื้อๆเลยก็อาจจะเกินไป เพราะงั้นจึงอาจจะมีเรื่องราวหรือข้อมูลบางส่วน
