“ก็แค่สัญญาของเด็ก ๆ จันทร์ลืมไปเถอะนะ ถึงยังไงจันทร์ก็ยังเป็นน้องชายคนเดิมของพี่ เป็นน้องชายที่พี่รักที่สุด” “จันทร์ไม่ได้อยากเป็นแค่น้องชายพี่โอบก็รู้…รู้มาตลอด”

ใครจะคิดว่าตัวเองจะโดนตกเพียงเพราะซาลาเปา 22 ลูกที่คนข้างๆ สั่งซื้อไปกินเองคนเดียว แถมพอจะจีบก็ยังอาศัยหน้าหล่อๆ ของตัวเองไม่ได้อีก นั่นก็เพราะคนโดนจีบไม่ได้สนใจอะไรเลยนอกจากเจ้าก้อนแป้งสีขาวลูกกลมๆ

การกระทำของใครบางคนทำให้ต้องหวนคิดถึงอยู่ตลอด ภาพเหตุการณ์และน้ำเสียงน่าฟังที่ดูเหมือนว่าเพิ่งจะผ่านไปได้ไม่นานกลับมาฉายวนซ้ำรอบแล้วรอบเล่า มาทำให้ใจสั่น ทำเหมือนให้ความหวังแล้วก็หายหน้าหายตาไปจากกัน

เมื่อท่านรองมาดนิ่งเกิดรู้ตัวว่ากำลังมีความรัก จึงต้องตามจีบสาวด้วยวิธีที่ออกจะมึนและเอาแต่ใจตามแบบฉบับของท่านรองคนคูล "นี่กะจะมอมกันหรือไงคะ" "อย่างพี่คงไม่ต้องมอม" / "อยากให้พี่เมาพี่ก็จะเมาครับ"

เมื่อบุพเพอาละวาดให้คนปากแซ่บปากร้าย 2 คนมาเจอกัน คนหนึ่งขี้เล่น อารมณ์ดี ชอบกวนชอบแหย่ แต่จริงใจ อีกคนมีปมฝังใจ จึงกลายเป็นคนค่อนข้างเย็นชาพูดน้อยไม่ค่อยแสดงอารมณ์

หลงเข้าใจผิดคิดว่าตนเองคงจะแค่หลงเอ็นดูเด็กน้อยที่กําพร้าและใช้ชีวิตอยู่เพียงลําพัง แต่พอมารู้ตัวอีกทีก็อยากที่จะได้เด็กน้อยมาอยู่ในความดูแลและยากที่จะถอนตัวเสียแล้ว

พี่วายุพี่ว๊ากที่มีบุคลิกที่ดูนิ่งและติดเย็นชาจนได้รับฉายาว่าเจ้าชายน้ำแข็ง VS น้องสายน้ำน้องชายของเพื่อนสนิทที่มีนิสัยร่าเริงสดใสนุ่มฟูน่าจับฟัด แถมด้วยลักยิ้มบุ๋มสองข้างที่เป็นเสน่ห์ชวนให้ตกหลุมรัก

ต่างก็มีใจให้กันตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอ แต่เพราะคิดว่าตนเองนั้นไม่คู่ควรจึงเลือกที่หลบหน้า จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปนานถึง 5 ปี ทั้งคู่จึงได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะเฟรชชี่น้องใหม่และพี่ว๊ากมาดนิ่ง

คนที่ใช่ไม่จำเป็นต้องเป็นรักแรกพบหรือเพิ่งเจอกันเสมอไป..แต่อาจจะเป็นคนที่อยู่ใกล้ตัวมาตลอด เพียงแต่เราไม่เคยคิดที่จะหันมองหรือให้ความสนใจเขาคนนั้น

'ตาลุงขี้เก๊ก' คําเรียกขานของเด็กดื้อที่ตั้งให้เพียงเพราะบุคลิกที่ดูนิ่งของอีกคน แต่ตาลุงขี้เก๊กคนนี้นี่แหละที่เป็นจอมวางแผนเพื่อที่จะตีเนียนเข้าไปปราบเด็กดื้อให้อยู่หมัด