สองปีเต็มกับการเป็นรักลับๆของเขา ไม่มีสถานะ ไม่มีชื่อเรียก รออย่างไร้ความหวัง นาวา: เมื่อไรจะเลิกร้องไห้กับเรื่องเดิมๆ // คีน: วันที่ผมหมดรักพี่ครับ

น่านฟ้าเเชมป์แข่งขันจักรยานยนต์ทางเรียบแทบทุกรายการ โรมในฐานะผู้ชมและศึกษาการแข่งขัน ความบังเอิญทำให้ทั้งคู่เจอกัน//น่านฟ้า:ขอโทษครับผมจูบผิดคน // โรม: นิ่ง อึ้ง ซัดหมัดหนักเข้าเต็มเบ้าตา

สำหรับเขา ไม่มีเหตุผลอื่นใด ชอบคือชอบ ชอบคืออยากได้เป็นเมีย// ปฐพี:แม่ครับผมชอบน้อง ผมอยากได้เป็นเมีย // ข้าวหอม: แม่ครับผมไม่อยากมีผัวแก่ ผมไม่เเต่ง

ปากแข็ง ปากหนัก ปากดี ไม่ชอบพูดแต่ชอบทำ

ชีวิตที่ผิดหวังทั้งเรื่องงานและความรักในเวลาเดียวกัน ชีวิตมันช่างวุ่นวาย เสียใจ ดื่มหนัก ตื่นมาอีกทีก็แทบช็อกเมื่อพบว่าตัวเองกำลังจะถูกกรีดท้องผ่าคลอด "ผัวก็ไม่เคยมีจะท้องได้ไง เราฝันอยู่แน่ๆ"

เพราะอุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ผมในวัย 25 ต้องกลายเป็นเด็ก 4 ขวบอีกครั้ง ลันตา: คุณพ่อทำไมไม่กอดลันตาล่ะครับ คีริน: ฉันไม่ใช่พ่อของนาย

จดหมายสามฉบับที่ผมสารภาพรักไป แต่การตอบกลับมาของเขามันทำให้ผมใจสลาย...และผมต้องตัดใจและต้องเลิกชอบเขา แต่สุดท้ายผมก็ได้กลับมาอยู่กับเขาในฐานะเด็กฝากเลี้ยง

ความบังเอิญเรียกโฮสหนุ่มหล่อที่ตรงสเปคทุกอย่างความสัมพันธ์ดันลึกซึ้ง... สุดท้ายเขาคือเพื่อนพี่ชายของผม// เบตง: สถานะของนายพี่ให้ได้แค่น้องชาย// วิว: พี่น้องที่ไหนเขาทำแบบนี้ครับ

เพราะคืนนั้น คืนที่เพื่อนรักของผมจากไป ทำให้พี่ชายของเขาเกลียดผม และพี่ชายคนนั้นคือคนที่ผมแอบรักมานาน ผมยอมครับ ยอมชดใช้ให้เขาทุกอย่าง