ลืมตาอีกที มีสามีเป็นถึงพญายักษ์...อยากออกจากร่างเหรอคะ? ไม่ค่ะ เรื่องอะไร มณโฑคนนี้ จะเสียของใหญ่ อุ้ย! หมายถึงของดีให้กับนางสนมคนอื่น

กรี๊ดดดด ได้อยู่เคียงข้างท่านในฐานะคู่หมั้น...มันก็ดีอยู่หรอก แต่นางเอกท่านอยู่ตรงนั้นนะเจ้าคะ ข้าเป็นเพียงแค่ตัวประกอบเจ้าค่ะ!

นางเอก...ใคร ๆ ก็อยากเป็นทั้งนั้นแหละ แต่ไม่ใช่กับนางเอกวรรณคดีไทยที่ได้ชื่อว่า กากี หญิงราคีคาว โว้ย!

ยามใดที่องค์ฮ่องเต้ทรงอยู่ห้องทรงพระอักษรทั้งราตรีโดยห้ามมีผู้ใดรบกวน เหล่าข้าราชบริพารต่างรู้ดี นั่นแปลว่า องค์หญิงผู้เป็นบุตรีทรราชเช่นนาง จะถูกส่งตัวเข้าตำหนักเย็นโดยห้ามมีผู้ติดตามข้างกาย

ครานี้ พี่จักมิปล่อยเจ้าไปอีก ครานี้ เจ้าจักต้องเป็นของพี่ ครานี้...พี่จักพันธนาการเจ้าไว้ ตราบจนฟ้าสิ้นดินสลาย ข้า...พญาชาละวัน ขอให้สัตย์สาบานต่อห้วงนทีนี้ที่ข้าครอง นั่น คือ เสียงสุดท้าย

💔 นี่คือคำนิยามที่ หลี่จื่อหยวน คงมีให้ได้กับผู้หญิง ที่อยู่ตรงหน้าเขา จอมใจ แฟนสาวเมื่อสมัยม.ปลาย ที่เขารักเธออย่างจริงใจ แต่เธอกลับหลอกลวงเขา จนทำให้ผู้เป็นมารดาของเขาต้องตรอมใจตาย💔

เมื่อความรักที่แสนหวานกลับกลายเป็นขมจากปมมือที่สาม อันเดรย์ชายหนุ่มนักการเมืองไฟแรงจึงกลายเป็นอสูรร้ายต่อหญิงสาวที่เขารัก และกรีซดีไซเนอร์สาวก็จะไม่ยอมถูกกระทำเช่นกัน!

“ให้พี่เป็นผู้กลืนกินพรหมจรรย์เสีย และเมื่อทุกคนรับรู้ได้ว่า มักกะลีผลวิเศษกลายเป็นของจ้าวเวหารักตปักษ์แล้ว จักไม่มีผู้ใดกล้ายุ่งสัตว์เทพเยี่ยงพี่อีก

"หนูจีบพี่มาตั้งแต่มัธยม...พี่ธามจะไม่ใจอ่อนกับหนูเลยเหรอคะ?" สายตาออดอ้อนของยัยน้องทำให้ คนพี่ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ "พี่ให้โอกาสหนูแล้ว ต่อไปนี้ถ้าหนูอยากถอย พี่ไม่อนุญาตแล้วนะ"

“อย่ากัดปากแบบนั้น เพราะข้าอยากจะเป็นคนทำมันกับเจ้า” เสียงพร่าของชายหนุ่มไม่ต่างจากคืนวันแต่งงาน หัวใจของครึ่งเอล์ฟสาวเต้นระรัวราวกับถูกสะกดให้มองแต่นัยน์ตาคมที่เย้ายวนนั้น