ผมนั่งมองคนที่กำลังติดกระดุมเสื้อมือไม้สั่นอย่างแสนเสียดายก่อนจะยิ้มขำ “มา พี่ช่วย” “ไม่ต้องเลย!” “พาย!...ของพี่ยังไม่เรียบร้อยเลย กลัดกระดุมเสื้อให้หน่อยสิ!” ผมชี้มาที่เสื้อของตัวเอง “เรื่อง!”

เมื่อโชคชะตานำพาให้ได้ใกล้ชิดกับศัตรู แทนที่เขาจะได้มีโอกาสล้างแค้น แต่กลับถูกมันแนบชิดจนจิตไหวหวั่น

ตกงานว่าซวยแล้ว แต่โดนตราหน้าว่าเป็นสปายให้คู่แข่งนี่โคตรซวย! แล้วแบบนี้จะมีใครกล้ารับผมเข้าทำงานล่ะ?

“ก็บอกแล้วไงว่าจะรับผิดชอบ ถอดเสื้อ!” ใต้หล้าสั่งเสียงเข้มไม่มีแววล้อเล่นอีกต่อไป เหนือฟ้ากลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอพลางหาทางหนีทีไล่

“ห้องนี้มีโซ่แซ่กุญแจมือไหมน้อง? พอดีแฟนพี่เขาชอบความตื่นเต้นน่ะ”