“เก็บคำว่ารักของมึงไว้ แล้วอย่าพูดคำน่ารังเกียจพวกนี้ออกมาอีก เพราะมึงก็เป็นได้แค่คนไร้ค่าในสายตาของกูเท่านั้น”

‘เรื่องบางเรื่อง ของบางอย่าง เมื่อเสียไปแล้ว ไม่มีวันได้กลับคืน’ เป็นได้แค่รอง ที่สองในชีวิตรัก มันก็ต้องจบเพื่อพบสิ่งที่ดีกว่า...

ชายหนุ่มอย่างภาสกรที่เล็งจ้าวจันทร์ ลูกของเพื่อนพ่อไว้ตั้งแต่แรก ความสัมพันธ์ที่ควรจะเป็นแค่พี่น้องบุญธรรม สู่ชายหนุ่มคลั่งรัก ที่ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้หรือได้เธอไป แม้แต่คำพูดก็หวงเธอ

ของรัก ของตาย ของเล่น สามคำนี้มันต่างกัน ‘พี่เมฆ’ เห็นเขาเป็นอะไร ถามไปคงไม่ได้คำตอบ ‘มะเขือ’ ตามเทียวไล้เทียวขื่อหนุ่มเจ้าของโรงสี เรียกได้ว่าข้าวปลาไม่ขาด น้ำก็ถึง กายก็ถึง แต่กลับได้มาเพียงคำ‘ไล่’